Brak jest dotychczas szczegółowych badań dotyczących zarządzania logistyką w przedsiębiorstwach agrobiznesu, a przecież na początku XXI wieku logistyka determinuje zarówno funkcjonowanie, jak i rozwój przedsiębiorstw. W związku z tym jej znaczenie jest bardzo ważne. Przedsiębiorstwa agrobiznesu są dość zróżnicowane co do sezonowości, rodzaju wymaganego środka transportu, stosowanych magazynów, okresu przechowywania. W wielu branżach występują silne powiązania przedsiębiorstw z dostawcami surowca, odbiorcami. Sektor spożywczy jest dość innowacyjny w odniesieniu do produktów (zwraca się uwagę na przykład na aspekty zdrowotne), a mniej w przypadku procesów. Przedsiębiorstwa muszą skupiać uwagę na wymaganiach klientów. Przykładowo, dla konsumentów owoców najważniejsza jest ich świeżość i czystość, a rzadziej wyrównany kształt i wielkość owoców. Do spełnienia najważniejszych postulatów konsumentów konieczna jest sprawna logistyka w przedsiębiorstwach. Podstawową zasadą w przemyśle spożywczym jest zapewnienie odpowiedniej jakości produktów, a zwłaszcza ich bezpieczeństwa (na przykład poprzez szybki transport i magazynowanie w odpowiednich warunkach). Wymagane jest również sprawdzanie jakości surowców (czasami wykonywanie analiz mikrobiologicznych, chemicznych i organoleptycznych). W rezultacie często następuje tymczasowe składowanie i oczekiwanie na dalsze czynności. Analizując transport i magazynowanie należałoby odnieść się do każdego rodzaju przedsiębiorstw oddzielnie.

Agrobiznes jako kategoria ekonomiczna odpowiada pojęciu "gospodarka żywnościowa". Polska jest szóstym producentem żywności w Unii Europejskiej, a wytworzona przez polski agrobiznes wartość dodana brutto stanowi około 4% jej wartości w gospodarce narodowej i około 6% PKB.
Agrobiznes jako dział gospodarki narodowej składa się z trzech podstawowych elementów:

Każdy z nas w życiu codziennym spotyka się często ze znakami towarowymi. Nie zdajemy sobie jednak sprawy, z czym mamy do czynienia. Wiedza w tym zakresie może okazać się bardzo przydatna i to zarówno na polu zawodowym jak i prywatnym, albowiem pozwala z jednej strony na zabezpieczenie własnych interesów, a z drugiej na uniknięcie przykrych niejednokrotnie konsekwencji spowodowania naruszeń praw z tychże znaków wynikających.

Logistyczne wsparcie operacji pokojowych i humanitarnych w doktrynie strategicznej NATO - cz. 1

Formy utrzymywania pokoju
Zgodnie z dokumentem MC-327, utrzymywanie pokoju może być realizowane za pomocą bezpośrednich działań w ramach określonych misji wojskowych, do których należą: obserwacja, wprowadzanie wojsk, udzielanie pomocy w okresie przejściowym. Najbardziej elementarnym przedsięwzięciem w zakresie utrzymania pokoju jest misja obserwacyjna, której podstawowym celem jest obserwowanie sytuacji i meldowanie uwag oraz wniosków. W skład takiej misji wchodzi od 20 do kilkuset osób różnej profesji, a realizowana jest przez 2-3 osobowe zespoły robocze złożone z osób wojskowych lub cywilnych. Status i narodowość wszystkich członków zespołu są jednakowe, a obserwatorzy z reguły nie są uzbrojeni.