Na terenach miejskich, bliskie sąsiedztwo środków transportu w stosunku do budynków oraz infrastruktury podziemnej powoduje dodatkowe obciążenia dynamiczne jakie przekazywane są zarówno na konstrukcje obiektów jak i ewentualnie na ludzi w nich przebywających. Przy ocenie wpływów dynamicznych na wymienione obiekty, wykorzystuje się metody eksperymentalne, rozwiązania analityczne oraz obliczenia komputerowe metodą elementów skończonych (MES).

Planowanie struktury przestrzennej miasta powinno wpływać na przeciwdziałanie zatłoczeniu motoryzacyjnemu. Proces ten powinien brać pod uwagę zrównoważoną formę zagospodarowania przestrzennego, ale także konieczność dostosowania układu transportu zbiorowego w obszarze lub i osiedlu do zabudowy mieszkaniowej. Zarówno forma urbanistyczna jak i transportowa muszą ze sobą współgrać i być planowane równocześnie. Obecność atrakcyjnej formy transportu zbiorowego w obszarze o dużej gęstości zaludnienia, może wpływać na zmianę zachowań komunikacyjnych mieszkańców, w kierunku zwiększenia się udziału transportu zbiorowego w codziennych podróżach.