Krajowe i międzynarodowe źródła prawa transportowego w transporcie drogowym
- Bogdan Klepacki, Bożena Sabak
- Kategoria: Transport i spedycja
Regulacje polskiego prawa transportowego mają swoje źródło w różnych aktach prawnych: akty normatywne prawa polskiego oraz akty wykonawcze do ustaw. Niewątpliwe najważniejszym dokumentem w tej dziedzinie jest Kodeks cywilny oraz regulacje zawarte w Prawie przewozowym. Ogromne znaczenie mają też źródła prawa międzynarodowego, jako że przewozy tego rodzaju zajmują coraz większy wolumen w przewozach ogółem oraz odgrywają bardzo duże znaczenie dla funkcjonowania gospodarki.
Podstawowy zbiór regulacji krajowych znajduje się w Kodeksie cywilnym, opublikowanym po raz pierwszy w 1964 roku w Dzienniku Ustaw pod numerem 16, pozycja 93. Przepisy dotyczące bezpośrednio przewozu zawarto w tytule XXV. Spisano tu zestawienie 20 artykułów dotyczących przewozu, przepisów ogólnych oraz regulacji, odnoszących się jedynie do przewozu osób albo rzeczy.
Przepisy te w sposób ogólny i jedynie ramowy normalizują jakże rozległą i problematyczną tematykę przewozu. Stanowią jednak model wzorca dla innych aktów prawnych, które w sposób bardziej szczegółowy regulują poszczególne gałęzie transportu. Taka więź między przepisami szczegółowymi a Kodeksem cywilnym została określona w art. 775 k.c.: "przepisy tytułu niniejszego stosuje się do przewozu w zakresie poszczególnych rodzajów transportu tylko o tyle, o ile przewóz ten nie jest uregulowany odrębnymi przepisami". Wydawałoby się zatem, że te regulacje nie mają większego zastosowania w praktyce. Niestety, nawet prawodawstwo dotyczące unormowań poszczególnych gałęzi transportu posiada luki prawne. W takich sytuacjach należy odwołać się właśnie do ogólnych przepisów zawartych w Kodeksie cywilnym. Dotyczy to przede wszystkim prawa zastawu na przesyłce, roszczeń regresywnych czy domniemania, że przesyłka została przyjęta do przewozu w należytym stanie. Ponadto, zgodnie z art. 774 przepisy k.c. stosuje się do przewozów odbywających się na podstawie umowy i za wynagrodzeniem.
Drugim najważniejszym aktem normatywnym, regulującym problematykę dokumentacji dla transportu drogowego, jest Ustawa Prawo przewozowe. Po wieloletniej dyskusji nad twierdzeniami i założeniami prawa transportowego oraz sugestiach ze strony praktyków, została uchwalona 15 listopada 1984 i opublikowana w Dzienniku Ustaw 1984 nr 53 poz. 272. Jest to przykład nowatorskiego podejścia na tle Europy w dziedzinie przewozów, jako że stworzono po raz pierwszy akt prawny ujednolicający regulacje w większości gałęzi transportowych. (...)
Artykuł zawiera 12976 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 6/2012