Perspektywy rozwoju transportu intermodalnego w Polsce

Definicja zawarta w tym dokumencie brzmi następująco: "transport intermodalny oznacza przewóz towarów w jednej i tej samej jednostce ładunkowej lub w pojeździe samochodowym, w czasie którego są używane sukcesywnie środki dwóch lub więcej gałęzi transportu bez dokonywania przeładunku samego towaru w zmieniających się gałęziach transportu".
Leszek Mindur określa transport intermodalny jako "przewóz ładunków z użyciem środków transportu różnych gałęzi, jednakże w tej samej jednostce ładunkowej na całej trasie od nadawcy do odbiorcy". Z kolei Zbigniew Korzeń definiuje transport intermodalny jako "dziedzinę techniki zajmującą się przemieszczaniem towarów pomiędzy różnymi gałęziami transportu".
Wszystkie definicje łączy korzystanie z więcej niż jednego środka transportu różnych gałęzi transportu. Poza tym niezbędne jest wykorzystanie jednostki ładunkowej podatnej na manipulacje przeładunkowo – składowe. Do tychże manipulacji potrzebna jest również odpowiednia infrastruktura punktowa, czyli terminale przeładunkowe (lądowe oraz lądowo-morskie).

Położenie geograficzne Polski, a także jej infrastruktura pozwalają na wykorzystywanie wszystkich gałęzi transportu, a więc i na transport intermodalny różnych kombinacji. Jednakże przewozy intermodalne w Polsce wykorzystujące żeglugę śródlądową niemalże nie istnieją, a transport intermodalny opiera się głównie na kolei, a także na transporcie drogowym i morskim. Transport intermodalny zdaje się być szansą na rozwój transportu w Polsce i zwiększenie jej konkurencyjności na rynku europejskim, a także światowym. Można zatem postawić pytanie: "Jakie są perspektywy rozwoju transportu intermodalnego w Polsce?"
Celem artykułu jest zatem określenie roli transportu intermodalnego w Polsce oraz określenie uwarunkowań jego dalszego rozwoju.

Materiał i metody badawcze
W niniejszym artykule jako metody gromadzenia danych zastosowano metodę studiów literatury oraz metodę ankietową. Badania ankietowe dotyczące oceny transportu intermodalnego, a także perspektyw jego dalszego rozwoju w Polsce przeprowadzono od maja do czerwca 2012 r. wśród osób związanych zawodowo z transportem intermodalnym, tj. pracowników branży TSL oraz pracowników naukowych. Na 100 wysłanych ankiet otrzymano 49 odpowiedzi (tj. 49 %). (...)