„O przyszłości zaś nie można myśleć spokojnie, gdy się zapomina o przeszłości. Bez niej nie można odnaleźć ani pogłębić swej tożsamości. Myśląc o przyszłości nie można odcinać tych korzeni, z których się wyrasta, bo one są kluczem do zrozumienia nas samych (...)”

Szczególny charakter pracy w rolnictwie zdeterminowany jest sezonowością, właściwościami materiału roślinnego, gleby, wymaganiami agrotechnicznymi, jakościowymi produktami roślinnymi jak również oddziaływaniem czynników środowiska przyrodniczego. Stąd wynika konieczność stosowania ciągników i maszyn rolniczych w losowo zmiennym czasie oraz z maksymalną intensywnością ich wykorzystania.

Produkcja rolnicza, ogrodnicza oraz produkcja pasz podlegają, zgodnie z wymogami prawa, przepisom dotyczącym zapewnienia bezpieczeństwa żywności (1). Troska o jakość i bezpieczeństwo produktów spożywczych dla konsumenta jest wbudowana w systemy produkcji surowców roślinnych i zwierzęcych, ich składowania i przechowywania, dystrybucji, transportu oraz przetwarzania (1, 2).

Wciąż zmieniające się potrzeby i upodobania konsumentów sprawiają, że dziś coraz trudniej jest prognozować popyt i efektywnie zarządzać łańcuchem dostaw. Liderzy na rynku dóbr konsumpcyjnych m. in. żywności znajdują jednak na to sposoby, a ich łańcuchami dostaw coraz częściej zarządza konsument, gdyż to on najlepiej wie, co, gdzie i kiedy chce nabyć. Tak więc, celem wszystkich procesów logistycznych jest dostarczenie konkretnych artykułów do klientów w odpowiedniej ilości w odpowiednie miejsce we właściwym czasie, zachowując jednocześnie odpowiednią jakość i optymalne koszty.

Pojęcie agrologistyki jest pojęciem stosunkowo nowym. Prof. B. Klepacki określił ją jako „działalność obejmującą organizację, planowanie, kontrolę i realizację przepływu towarów rolno-spożywczych od miejsca wytworzenia surowców rolnych, poprzez kanały związane z ich skupem, magazynowaniem, produkcją i dystrybucją, aż do finalnego odbiorcy (konsumenta żywności), której celem jest zaspokojenie wymagań rynku, przy zachowaniu bezpieczeństwa żywnościowego, minimalnych kosztach i minimalnego zaangażowania kapitału”. Natomiast w poprawce do rezolucji Parlamentu Europejskiego „Logistyka transportu towarowego w Europie - klucz do zrównoważonej mobilności” agrologistykę określono jako minimalizację potrzeb transportowych, wspieranie wzajemnego ponownego wykorzystywania produktów ubocznych oraz obniżanie ryzyka rozprzestrzeniania się chorób zwierzęcych i roślinnych w drodze łączenia produkcji rolnej, działań przetwórczych i dystrybucyjnych.

Działalność przedsiębiorstw rolnych w warunkach gospodarki wolnorynkowej zmusza je do działania jak typowe przedsiębiorstwa produkcyjne. Powoduje to adaptacje na ich potrzeby rozwiązań stosowanych w powszechnej działalności gospodarczej. Jednakże należy pamiętać, że produkcja rolna wciąż zachowuje swoje charakterystyczne cechy takie jak, np. sezonowość produkcji, uzależnienie procesu wytwórczego i jego efektywności od warunków klimatycznych, brak możliwości wstrzymania produkcji bez ponoszenia kosztów i inne.

Znaczna większość opracowań literaturowych zaleca stosowanie idei procesowego zarządzania w ogólnych strategiach zarządzania przedsiębiorstwami (Bartoszewicz, 2007; Ciesielski, 2006; Coyle i inni, 2002; Gołembska, 2007). W związku z tym przedsiębiorstwa powinny coraz bardziej skupiać się na tworzeniu efektywnych procesów biznesowych oraz na skutecznym zarządzaniu tymi procesami. Stosując takie podejście należy zidentyfikować wszystkie procesy biznesowe realizowane w przedsiębiorstwie. Znaczenie tych procesów jest zróżnicowane i zależy od rodzaju przedsiębiorstwa i prowadzonej działalności.

Bez względu na rodzaj wytwarzanych wyrobów, odległości od źródeł pozyskania surowców, lokalizacji miejsc produkcji w stosunku do rynku zbytu czy też innych uwarunkowań trzeba liczyć się z wystąpieniem tzw. luki czasowo - przestrzennej. Istnienie takiej luki wymaga usprawnienia procesów logistycznych polegających na dostarczeniu właściwego produktu, we właściwej ilości, we właściwym stanie, we właściwym miejscu, we właściwym czasie, dla właściwego klienta, po właściwym koszcie. Spełnienie tych warunków określa się w literaturze mianem 7R.

Agrologistyka zwana także logistyką rolną to koncepcja mająca na celu tworzenie rozwiązań optymalizujących przepływ materiałów w zakresie zaopatrzenia, produkcji oraz dystrybucji w obszarach funkcjonalnych branż rolnej, ogrodniczej, sadowniczej oraz leśnej. Ma ona na celu podniesienie atrakcyjności wyżej wymienionych sektorów gospodarki przy jednoczesnym obniżeniu kosztów pośrednich i bezpośrednich związanych z obsługą logistyczną i wytwarzaniem. Obszar agrologistyki obejmuje część surowcową i zaopatrzeniową całego łańcucha dostaw żywności w tym także sferę mikrologistyki gospodarstw rolnych, a więc zarządzanie przemieszczeniami w ramach prac rolniczych, pozycjonowanie upraw, transport krótkodystansowy oraz magazynowanie zarówno dóbr zaopatrzeniowych jak i gotowego produktu będącego wyrobem finalnym przedsiębiorstwa/gospodarstwa rolnego, który może ono oferować odbiorcom zewnętrznym.

W ostatnich latach obserwuje się wzrost i znaczenie grup producenckich. Organizowanie się właścicieli gospodarstw rolnych w grup producenckie ma na celu dostosowanie produkcji prowadzonej przez członków grupy producenckiej do wymogów rynkowych, wspólne wprowadzanie towarów do obrotu, w szczególności przygotowanie do sprzedaży, centralizacja sprzedaży oraz dostarczenie do odbiorców hurtowych. Działania umożliwiające przemieszczania towarów od producenta do nabywcy stanowią istotę logistyki.