Postępująca globalizacja i związany z nią wzrost zależności pomiędzy państwami spowodowały gwałtowny rozwój sieci transportowych różnych rodzajów oraz wprowadzanie nowych rozwiązań technologicznych w transporcie. W klasycznym ujmowaniu pojęcia logistyka bardzo często podkreśla się znaczącą rolę transportu, jako kluczowego elementu całego systemu logistycznego. Jeśli uwzględnić koszty struktury logistycznej, to transport stanowi nawet 75% kosztów ogółem, natomiast biorąc pod uwagę funkcje logistyczne (takie jak magazynowanie, składowanie, przewóz materiałów i wyrobów gotowych itd.) - stanowi on około 80% wszystkich działań.

Istotnym zagadnieniem w eksploatacji systemów sterowania ruchem kolejowym (SRK) jest zarządzanie. Eksploatacja obiektu polega na takim sterowaniu jego działaniem, aby utrzymać jego parametry w dopuszczalnym przedziale zmienności i zachować korzystny stosunek uzyskanych efektów (korzyści) do ponoszonych nakładów. Zarządzanie natomiast obejmuje działania konieczne dla efektywnej realizacji procesu eksploatacji i obejmuje umiejętności jednoznacznego sprecyzowania celu działania, przygotowanie potrzebnych zasobów, ułożenie planu prac oraz kontrolę przebiegu ich realizacji. Do podstawowych funkcji zarządzania należy zaliczyć: planowanie, kierowanie i kontrolowanie. Realizacja każdej z tych funkcji wymaga od człowieka podejmowania ważnych decyzji.

Integracja przedsiębiorstw realizowana głównie poprzez fuzje i przejęcia (mergers & acquisition) jest jednym ze sposobów budowy przewag konkurencyjnych na rynku. Tego rodzaju działania przyjmują najczęściej charakter połączeń horyzontalnych (integracja na tym samym rynku właściwym) lub wertykalnych, gdzie łączące się przedsiębiorstwa stanowią kolejne ogniwa łańcucha wartości. Oczywiście, zjawiska te występują także wśród przedsiębiorstw transportowych, które integrując się budują kompleksową usługę transportowo-logistyczną. Wyzwaniem teoretycznym, metodologicznym, jak również i praktycznym jest jednak sposób mierzenia efektów integracji pionowej.

Wiek XXI utrzymał dalszy rozwój miast i pogłębiającego się procesu urbanizacji. Na wszystkich kontynentach postępuje proces migracji do ośrodków miejskich, co w perspektywie końca stulecia doprowadzi do sytuacji, że w miastach będzie mieszkać blisko trzy czwarte ludności świata. Europa jest jednym z najbardziej zurbanizowanych kontynentów. […] Przewiduje się, że do 2020 r. w europejskich miastach będzie mieszkało 80% populacji. Ponadto badania pokazują, że miasta są siłą napędową i mają zasadnicze znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania europejskiej gospodarki. Wystarczy wskazać, że tylko nieco poniżej 85% produktu krajowego brutto UE powstaje na obszarach miejskich. Należy więc przypuszczać, że to rozwój miast będzie determinował przyszły rozwój UE w zakresie gospodarczym, społecznym i terytorialnym.

W dzisiejszych czasach przedsiębiorstwa szukając recept prowadzących do wyższej efektywności działania wracają do idei procesów. Założeniem podejścia procesowego jest optymalizacja działań, mając na uwadze przede wszystkim procesy, a nie funkcje, dlatego też proces jest naturalnym determinantem osiągania wzrostu efektywności przez przedsiębiorstwo. Celem podejścia procesowego do zarządzania przedsiębiorstwem jest uzyskanie wysokiego poziomu niezawodności w konkretnym działaniu.