Transport towarzyszył ludzkości od samych początków rozwoju cywilizacji. Jest to, obok łączności, dział gospodarki, który zwiększa użyteczność dóbr poprzez przemieszczanie ich w przestrzeni. Transport należy do bardzo istotnych pod względem technicznym, ekonomicznym i organizacyjnym działów gospodarki o wysokim udziale w PKB. Jednocześnie jest to dziedzina, która obarczona jest dużym prawdopodobieństwem wystąpienia niezależnych czynników zewnętrznych mogących w negatywny sposób wpłynąć na obniżenie efektywności całego procesu.

Dostrzeżenie faktu, że szybkie tempo rozwoju gospodarczego przy intensywnym korzystaniu z zasobów środowiska oraz generowaniu znacznej ilości zanieczyszczeń może pogarszać jakość życia społeczeństwa oraz prowadzić do ograniczenia poziomu produkcji spowodowało, że w ostatnich dekadach wzrosło zainteresowanie ochroną środowiska. Istotnego znaczenia nabrało dążenie do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju, czyli takiego rozwoju gospodarczo-społecznego, w którym następuje integracja działań politycznych, gospodarczych i społecznych przy zachowaniu równowagi przyrodniczej oraz trwałości procesów przyrodniczych, dla zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb obywateli zarówno obecnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.

Wiedza jako jeden z kluczowych zasobów współczesnego przedsiębiorstwa staje się istotnym źródłem osiągania i utrzymywania przewagi konkurencyjnej oraz przetrwania w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu. Przedmiotem coraz większego zainteresowania teoretyków i praktyków zarządzania stają się w związku z tym zagadnienia dotyczące identyfikowania, przechwytywania, tworzenia i akumulowania wiedzy. Niezmiernie istotne miejsce w tym obszarze zajmuje dzielenie się wiedzą w przedsiębiorstwach, obejmujące wymianę i upowszechnianie posiadanej oraz pozyskiwanej wiedzy pomiędzy ich pracownikami.

Świadczenie usług przewozu osób przy użyciu popularnej na polskim rynku aplikacji do zamawiania przewozów stało się nowoczesną oraz z założenia tańszą alternatywą wobec przewozu taksówkami. Biorąc pod uwagę mnogość przepisów regulujących przewozy drogowe w ogóle¹, w sposób oczywisty pojawiają się pytania natury prawnej w zakresie swobodnego dostępu do świadczenia przedmiotowych usług² oraz odpowiedzialności administracyjnoprawnej podmiotu zajmującego się powyższą działalnością. Atrakcyjność oraz wykorzystanie nowych technologii sprawia, iż tego typu aktywność może pozornie wychodzić poza tworzone przez ustawodawcę ramy prawne prowadzenia działalności w zakresie przewozu osób.

Nawiązując do teorii systemów, ochronę zdrowia można określić jako zorganizowaną strukturę, w której elementy do niej przynależące wzajemnie na siebie wpływają. System ochrony zdrowia wraz z obszarem swojej działalności złożony jest z wielu różnych segmentów, takich jak: struktury rządowe, samorządowe, zasoby medyczne, pacjenci. Tak, jak w systemie logistycznym, w systemie ochrony zdrowia następują nieprzerwane przepływy fizyczne, decyzyjne i informacyjne pomiędzy jego najważniejszymi segmentami, którymi są świadczeniobiorcy (pacjenci), Narodowy Fundusz Zdrowia NFZ (tak zwany płatnik), świadczeniodawcy, instytucje kontroli i nadzoru (między innymi Państwowa Inspekcja Sanitarna, Państwowa Inspekcja Farmaceutyczna, Rzecznik Praw Pacjenta, konsultanci medyczni w poszczególnych specjalnościach medycznych), Ministerstwo Zdrowia.