Koncepcja zrównoważonego rozwoju (ekorozwoju, zielonego rozwoju) ujawniła się w Europie w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Od tego czasu, wobec narastających zagrożeń wynikających z eksplozji demograficznej w słabo rozwiniętych krajach, nadmiernego zużywania zasobów naturalnych, postępującej industrializacji, zanieczyszczenia środowiska, destabilizacji systemów przyrodniczych i ekonomiczno-społecznych oraz dynamicznego rozwoju procesów gospodarczych i urbanizacyjnych podejmowane są działania na rzecz kształtowania proekologicznej świadomości społecznej i środowiska.

Transport odgrywał, odgrywa i będzie odgrywał bardzo istotną rolę w każdej gospodarce, zarówno krajowej jak i światowej. Towarzyszy on każdej działalności o charakterze społecznym i ekonomicznym. Stanowi zasadniczy warunek determinujący rozwój gospodarczy, pełni funkcję "krwioobiegu" gospodarki narodowej. Rozwój transportu zbliża do siebie rynki, umożliwia zwiększenie produkcji, zapewnia przedsiębiorstwom wymianę towarową z otoczeniem zewnętrznym.

Transport intermodalny można opisać z różnych punktów widzenia. Najczęściej transport intermodalny jest przedstawiany jako łańcuch transportowy, integrujący transport drogowy i transport kolejowy lub wodny.

Procesy gospodarcze zachodzące w transporcie powodują powstanie kosztów, które w różnej mierze i w różny sposób obciążają trzy grupy podmiotów, przedsiębiorstwa transportowe, usługobiorców transportu oraz państwo i społeczeństwo. Przedsiębiorstwa są obciążone kosztami własnymi produkcji, usługobiorcy - kosztami zaspokojenia potrzeb transportowych, a państwo i społeczeństwo - kosztami społecznymi transportu.