Problem wyznaczania optymalnej lokalizacji terminali transportu intermodalnego

Zalety transportu intermodalnego to przede wszystkim:
- uproszczenie robót ładunkowych;
- zmniejszenie pracochłonności przeładunków;
- zmniejszenie kosztów realizacji zadania transportowego;
- skrócenie czasu realizacji zadania transportowego;
- zmniejszenie ryzyka uszkodzenia ładunku podczas robót ładunkowych;
- zmniejszenie kosztów składowania ładunków (ze względu na charakterystykę jednostek ładunkowych transportu intermodalnego).

Do wad omawianego rodzaju transportu na pewno można zaliczyć konieczność poniesienia wysokich nakładów inwestycyjnych na specjalizowane środki transportowe oraz infrastrukturę transportu intermodalnego (możliwe jest również dostosowanie istniejącej infrastruktury dla potrzeb transportu intermodalnego).
Zazwyczaj transport intermodalny jest utożsamiany z transportem kombinowanym, jednak to drugie pojęcie jest znacznie węższe. Transport kombinowany zaliczany jest do transportu intermodalnego, w którym jednostka ładunkowa na zasadniczej części trasy przewożona jest między terminalami przez kolej, żeglugę śródlądową lub morską, a jej dowóz i odwóz odbywa się transportem drogowym na możliwie najkrótsze odległości. Analogicznie jak w transporcie intermodalnym, w trakcie realizacji procesu przewozowego transportem kombinowanym przeładunki realizowane są bez zmiany jednostki ładunkowej.
Jak wskazuje J. Wronka [13] transport kombinowany łączy zalety różnych gałęzi transportu, to znaczy zdolność do przewozu dużych ładunków na dalekie odległości, charakterystyczną dla transportu kolejowego oraz żeglugi śródlądowej i morskiej z dobrą dostępnością i elastycznością transportu drogowego na krótkie odległości, niezbędną w systemach zwózkowych i rozwózkowych. Poza wymienionymi wcześniej zaletami transportu intermodalnego, do pozytywnych cech z nim związanych należy zaliczyć także:
- wykorzystanie gałęzi transportu przyjaznych środowisku;
- zmniejszenie negatywnych dla człowieka i środowiska naturalnego kosztów zewnętrznych związanych z transportem drogowym;
- zmniejszenie natężenia ruchu drogowego;
- zmniejszenie zjawiska kongestii na drogach;
- poprawa bezpieczeństwa w ruchu drogowym;
- zgodność z ideą kształtowania zrównoważonego transportu.
Zgodnie z klasyfikacją zaprezentowaną w [12] wśród systemów transportu kombinowanego możemy wyróżnić:
- technologię "ruchomej drogi";
- technologię kontenerów wielkich i specjalizowanych;
- technologię nadwozi wymiennych;
- technologię pojemników systemu ACTS (Abroll Container Transport System);
- technologię transportu bimodalnego;
- technologię naczep transportu kombinowanego.
Każda z wyżej wymienionych technologii ma określone cechy charakterystyczne, a dobór odpowiedniej technologii jest kluczowy z punktu widzenia organizacji procesu przewozowego w transporcie intermodalnym.

Artykuł zawiera 29550 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka