Transport jest jedną z najbardziej negatywnie oddziałujących na środowisko gałęzi gospodarki, z wyłączeniem niektórych rodzajów przemysłu ciężkiego i rolnictwa.

Jak świat długi i szeroki, ustanawianie barier taryfowych i pozataryfowych w handlu zagranicznym będzie zjawiskiem stałym w relacjach międzynarodowych, a stopień jego intensywności – pochodną stosunków między poszczególnymi krajami. A te z Państwem Środka, zwłaszcza po ostatnich wizytach i rewizytach tzw. najwyższych czynników, wyglądają co najmniej poprawnie. Także gospodarcze. Zacierać ręce w pierwszej kolejności mogą sadownicy, bo chińska inspekcja wyraziła zgodę na eksport do Chin z Polski jabłek. Rząd i branżowe organizacje zadanie wykonały, teraz pora na przedsiębiorców, którzy muszą „jedynie” – bagatela – znaleźć kontrahentów.

W ostatnim czasie dużego znaczenie nabiera podejście projektowe w logistyce. Problematyka zarządzania projektami logistycznymi jest stosunkowo nowym obszarem wiedzy w logistyce i łańcuchach dostaw. Zainteresowanie planowaniem, realizacją, projektów logistycznych i towarzyszącym im problemom wyraża się rosnącą liczbą szkoleń na rynku usług doradczych, szkoleniowych, wzrostem liczby publikacji naukowych. O wadze zarządzania projektowego świadczą przykłady projektów zakończonych sukcesem lub porażką realizowanych w najróżniejszych branżach i przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach branży transport-spedycja-logistyka.

W burzy emocji, która rozpętała się po ujawnieniu zamiaru finalizacji umowy o wolnym handlu między Unią Europejską i Krajem Klonowego Liścia, w ogóle brak merytorycznych argumentów. Trudno co prawda, żeby się takowe pojawiły w sytuacji, kiedy strony negocjujące przed opinią publiczną ukrywają treść dokumentu CETA. Wydaje się jednak, że mimo to, z punktu widzenia efektywności wymiany handlowej – to korzystne rozwiązanie. Eksport do Kanady powinien przyspieszyć, a beneficjentami tego zjawiska będą ci wszyscy, którzy „maczają palce” w procesie spedycyjnym.