Rozwój usług logistycznych w kolejowym transporcie towarów
- Henryk Zielaskiewicz, Agnieszka Gniadek, PKP SA
- Kategoria: Transport i spedycja
Mając na uwadze korzystne tendencje wzrostu przeładunków w naszych portach oraz coraz większe zatłoczenie dróg, wydaje się uzasadnione, aby na kierunku północ-południe w większym – niż obecnie – stopniu wykorzystywać transport kolejowy. Wydatki poniesione na ewentualną modernizację linii kolejowych czy też modernizację lub budowę nowych terminali, są nieporównywalnie niższe do tych, jakie trzeba byłoby ponieść na dostosowanie i budowę nowych dróg, mogących zapewnić właściwą obsługę transportową naszych portów.
Nie bez znaczenia jest również ochrona naszego środowiska naturalnego. Rozwój transportu kolejowego jest możliwy dzięki inwestycjom, a więc zarówno dzięki modernizacji istniejącej już infrastruktury, jak i budowie nowych obiektów. Inwestycje infrastrukturalne powinny wyprzedzać potrzeby transportowe. Wynika to m.in. z długiego okresu powstawania nowych obiektów infrastrukturalnych. Wzdłuż nowoczesnej i dostosowanej do potrzeb infrastruktury liniowej oraz węzłów transportowych powstają nowe obiekty infrastruktury logistycznej, takie jak centra magazynowe, zakłady przemysłowe czy obszary gospodarczo-usługowe. Rozwinięty i sprawny transport jest więc warunkiem i czynnikiem dynamizującym wzrost gospodarczy. Miejsce poszczególnych gałęzi w systemie transportowym naszego kraju powinno wyznaczać: z jednej strony wielkość potrzeb gospodarki i społeczeństwa oraz wydolność istniejącej infrastruktury każdego rodzaju transportu – z drugiej zaś strony świadome kształtowanie potencjałów infrastrukturalnych, znajdujące odbicie w strukturze gałęziowej transportu, co przekłada się na udziały w rynku transportowym. Zgodnie z popularną definicją, sformułowaną przez Lucjana Hoffmana, system transportowy definiuje całokształt zagadnień technicznych, organizacyjnych, ekonomicznych i prawnych, które występują w procesie współdziałania poszczególnych gałęzi transportu i określają charakter głównych zależności oraz związków pomiędzy transportem a innymi dziedzinami gospodarki narodowej.
W takim rozumieniu każda czynna infrastruktura transportowa jest częścią większego systemu, co nie oznacza, iż każda nowa inwestycja infrastrukturalna jest niezbędna, a jej harmonogram i miejsce realizacji jest dostosowany do aktualnych potrzeb. Przede wszystkim należy dokładać starań, żeby realizowane inwestycje:
- wpisywały się w postulaty zrównoważonego wzrostu gospodarczego,
- były ukierunkowane na likwidację wąskich gardeł w przepływie ładunków,
- prowadziły do znacznego usprawnienia przepustowości całych ciągów komunikacyjnych lub efektywnego skrócenia czasu przepływu towarów na całych trasach przewozu,
- zapewniały interoperacyjność pomiędzy polskim systemem transportowym, a jego odpowiednikami w krajach ościennych, w tym zwłaszcza w krajach Unii Europejskiej,
- były zsynchronizowane w czasie i przestrzeni zewnętrznie i wewnętrznie – tj. żeby współgrały z innymi inwestycjami w ciągach komunikacyjnych.
Przy podejmowaniu decyzji o kierunkach rozwoju systemu transportowego kraju należy również uwzględniać zarówno uwarunkowania ekonomiczne i technologiczne, jak i ochronę środowiska naturalnego, które jest najwyższym dobrem człowieka. Ważnym czynnikiem są też ogólnospołeczne koszty funkcjonowania poszczególnych gałęzi transportu w systemie transportowym kraju, co ma wpływ na gospodarkę. Przy wyborze powinniśmy brać pod uwagę wszystkie koszty (również te zewnętrzne) oraz efekty – zarówno krótko-, jak i długookresowe. Tak więc polityka transportowa powinna być procesem dokonywania społecznego wyboru przedsięwzięć z zakresu funkcjonowania i rozwoju transportu, z punktu widzenia różnych kryteriów (np. wpływu na środowisko, efektywności przedsięwzięć transportowych, czy też metod prowadzenia działalności transportowej).
Cały artykuł jest dostępny poniżej w formacie PDF.
O transporcie pisaliśmy więcej w czasopiśmie Logistyka 2/2018.
E-wydanie czasopisma jest dostępne w naszej ofercie!
