Transport produktów spożywczych w temperaturze kontrolowanej z Unii Europejskiej do Polski
- Marta Magda Wieliczko
- Kategoria: Transport i spedycja
W dzisiejszych czasach można zaobserwować znaczny wzrost branży spożywczej oraz - co się z tym wiąże - ciągłe doskonalenie wymogów stawianym środkom transportu żywności. Transporty produktów spożywczych, które objęte są regulacją temperatury, nie są zadaniem prostym dla przewoźników. Szacuje się, że ok. połowa dystrybuowanej żywności nadaje się do przewozu w temperaturze kontrolowanej. Warto zaznaczyć, że poza warunkami stawianymi przewozowi żywności (takimi jak temperatura kontrolowana), te same wymogi odnoszą się dodatkowo do farmaceutyków, kwiatów, produktów chemicznych i innych.
Najogólniej rzecz biorąc, warunki kontrolowane obejmują takie warunki otoczenia, jak m.in.: temperatura, wilgotność powietrza, ekspozycja na światło, wibracje i inne. Większość z nich ma szczególnie duży wpływ na przydatność do spożycia (w przypadku żywności) oraz na jakość dostarczonych odbiorcy produktów. W Polsce podstawowym aktem prawnym jest ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia, dokładnie określająca procedury oraz wymagania niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żywności i żywienia, które są z kolei zgodne z przepisami rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 roku.
Wymogi prawne obowiązujące w przewozach wyrobów spożywczych
Sporządzona w Genewie w 1970 roku umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywieniowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), została przez Polskę zatwierdzona we wrześniu 1984 roku. Sprecyzowane w umowie warunki dotyczą m.in.:
- wykorzystania specjalnych środków transportu do międzynarodowych przewozów artykułów żywieniowych,
- określenia i normy specjalnych środków transportu do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych,
- postanowienia dotyczące kontroli i zgodności izotermicznych środków transportu, lodowni oraz chłodni,
- temperatury, która powinna być przestrzegana przy przewozach zamrożonych i głęboko zamrożonych artykułów żywnościowych oraz takich, które nie znajdują się w stanie głębokiego zamrożenia.
Do przewozu szybko psujących się artykułów spożywczych należy używać izotermicznych środków transportu, lodowni oraz chłodni.
Izotermiczny środek transportu - to środek transportu, którego nadwozie, drzwi, podłoga i dach wykonane są z termoizolujących ścian, co sprzyja ograniczeniu wymiany ciepła.
Wyróżniamy następujące izotermiczne środki transportu:
- 1N - zwykły izotermiczny środek transportu, charakteryzujący się współczynnikiem K11 nie większym niż 0,7 W/m kw.
- IR - izotermiczny środek transportu z izolacją wzmocnioną, charakteryzujący się współczynnikiem K nie większym niż 0,4 W/m kw.
Lodownia - jest to izotermiczny środek transportu, który utrzymuje temperaturę za pomocą lodu naturalnego, płyt eutektycznych lub suchego lodu i powinien mieć przynajmniej jedną komorę chłodzącą. Potrafi obniżyć temperaturę nawet przy średniej temperaturze na zewnątrz +30°C. Lodownia powinna mieć taką pojemność, aby źródło chłodu potrafiło utrzymać obniżoną temperaturę przez 12 godzin. Współczynnik K środków transportu w klasie B i C nie powinien być wyższy niż 0,4 W/m kw.
Chłodnia - izotermiczny środek transportu wyposażony w urządzenie chłodzące, które umożliwia obniżenie temperatury, mimo temperatury zewnętrznej +30°C.
Ogrzewany środek transportu - to środek transportu wyposażony w urządzenie grzewcze. Dzięki temu pozwala to na podwyższenie temperatury wewnątrz nadwozia i utrzymanie jej przez co najmniej 12 godzin, bez włączania ogrzewania. Dla klasy A - ogrzewany środek transportu w średniej temperaturze zewnętrznej -10°C, natomiast dla klasy B średnia temperatura zewnętrzna -20°C.
Cały artykuł jest dostępny poniżej w formacie PDF.
O transporcie pisaliśmy więcej w czasopiśmie Logistyka 2/2018.
E-wydanie czasopisma jest dostępne w naszej ofercie!
