Na początku lat 70-tych do teorii marketingu dokonano podziału dóbr uwzględniając kryterium możliwości oceny przez konsumenta cech jakościowych danego produktu. Do pierwszej kategorii produktów należą dobra, których cechy jakościowe konsumenci są w stanie ocenić jeszcze zanim dokonają zakupu, tzw. dobra z cechami poszukiwań (search goods).
Współczesne społeczeństwo określane jest mianem informacyjnego, czyli takiego, w którym informacja jest traktowana jako dobro, towar, zasób ekonomiczny równoważne lub ważniejsze od innych dóbr tradycyjnych. Dzięki temu możliwości dostępu do informacji oraz efektywnego jej wykorzystywania determinują również przewagi konkurencyjne w środowisku rynkowym. Oznacza to, że współczesna gospodarka oparta jest na informacji, która traktowana jest jako strategiczny zasób przedsiębiorstw.
Coraz częściej informacje uznaje się za bardzo istotny czynnik produkcji (obok ziemi, pracy i kapitału). Informacja zazwyczaj jest definiowana na dwa sposoby. Pierwsze znaczenie to powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś, wiadomość, wskazówka, pouczenie. Według drugiej definicji informacją jest każdy czynnik, dzięki któremu ludzie lub urządzenia automatyczne mogą bardziej sprawnie, celowo działać.
Ciągłe zmiany i nieustanne wyzwania jakie towarzyszą podczas rozwoju gospodarki wymuszają na przedsiębiorstwach nowe spojrzenie na potrzeby klientów. Każda organizacja chcąc zaistnieć na rynku i skutecznie konkurować z innymi firmami, już podczas projektowania asortymentu powinno uwzględnić potrzeby konsumentów. To właśnie potrzeby konsumentów są siłą napędową przedsiębiorstw, zwłaszcza na rynku handlu detalicznego, gdzie konkurencja jest bardzo duża.
Przemysł makaronowy jest jednym z istotnych ogniw branży spożywczej. Z uwagi na fakt, że makarony należą do podstawowych produktów żywieniowych w koszyku polskiego konsumenta, zalicza się je także do produktów szybkozbywalnych. W ciągu ostatniej dekady uległa jednak zmianie struktura sprzedaży poszczególnych rodzajów makaronów. Świadomość polskiego konsumenta przyczyniła się do zwiększenia zapotrzebowania na produkty o większej zawartości błonnika. Zatem ważną kwestią dla przedsiębiorstwa staje się odpowiednie dostosowanie struktury produkcji do potrzeb określonych segmentów rynkowych.
Przepisy prawne, jakie składają się na prawo żywnościowe dotyczą zasad produkcji i dystrybucji żywności. Zasady te najogólniej można zdefiniować jako zespół norm prawnych, które ustalają zasady wytwarzania i obrotu surowcami, produktami spożywczymi, używkami oraz przedmiotami użytku wchodzącymi w kontakt z nimi, w zakresie niezbędnym do ochrony zdrowia i zaspokojenia oczekiwań konsumentów. W gospodarce rynkowej jest miejsce dla wszystkich organizacji będących elementami tzw. "łańcucha dostaw", bez względu na ich wielkość.
W fazie zaopatrzeniowej procesów logistycznych w przedsiębiorstwie są nieustannie tworzone zapasy surowców, materiałów, podzespołów itp. Przez zapasy rozumiemy niezagospodarowane dobra rzeczowe, utrzymywane przez przedsiębiorstwo, celem użycia w przyszłości. Występują zwykle w formie surowców, półproduktów, części używanych w procesie produkcyjnym lub wyrobów gotowych i stanowią jedną z głównych pozycji aktywów obrotowych przedsiębiorstwa.
Podstawowym kryterium funkcjonowania logistyki produkcji w każdym przedsiębiorstwie przemysłowym jest przede wszystkim sprawne i efektywne zarządzanie bazą surowcową, co wiąże się z harmonijnym przepływem strumieni materiałowych i informacyjnych oraz gwarantuje ciągłość procesu produkcji. Wzrastająca konkurencja rynkowa wymusza reorganizację działań w wielu obszarach funkcjonalnych firmy, w tym również w logistyce produkcji.