Branża farmaceutyczna jest jednym z najprężniej rozwijających się sektorów gospodarki zarówno w Polsce, jak i na świecie. Rozwój niniejszej branży podyktowany jest między innymi takimi czynnikami jak: starzenie się społeczeństwa, stopień zamożności, a także koniunktura, różnice kursowe, jak i decyzje urzędników.
Współcześnie, w dobie problemów wynikających z rosnącej: konkurencji, produkcji, transportochłonności światowej gospodarki; skracającego się cyklu użytkowania wyrobów, wydłużania się tras, na które przewożone się towary; nasilającej się kongestii transportowej i braku zrównoważenia w transporcie, coraz większego znaczenia nabiera polityka transportowa, która dzięki swoim podmiotom, celom i instrumentom jest w stanie nie tylko zminimalizować słabości i zagrożenia, ale także podjąć wyzwania, jakie stawiają przed transportem globalne trendy cywilizacyjne, i to zarówno w ich wymiarze ekonomicznym (wzrost gospodarczy i wzrost liczby innowacji), społecznym (rozwój i jakość życia), jak i środowiskowym (ochrona jakości zasobów i bioróżnorodności środowiska).
Od wprowadzenia i spopularyzowania pojęcia "zarządzanie łańcuchami dostaw" (SCM) w latach osiemdziesiątych, termin ten był używany do opisywania planowania i kontroli materiałów, przepływu informacji oraz działań logistycznych wewnętrznie w firmie, a także na zewnątrz. Z czasem zaczęto podkreślać dodatkowe aspekty SCM, takie jak: koordynacja, interesariusze, relacje, wartość, efektywność i wydajność. Jednym z nowych obszarów jakie wzbudziło zainteresowanie zarówno praktyków jak i teoretyków była kwestia wpływu logistyki na środowisko naturalne.
Problematyka zagrożeń ekologicznych generowanych przez sektor transportu jest wciąż aktualna oraz tak w teorii, jak i w praktyce wymaga ciągłych badań. Doświadczenia ostatnich lat wskazują, że jednym z podstawowych obszarów działalności transportowej stwarzających zagrożenia dla otoczenia są wypadki, będące rezultatem niedoskonałości postępu cywilizacyjnego.
W ocenie usługi logistycznej najistotniejszą grupę stanowią kryteria typowo logistyczne. Wyróżnia się tu m.in. niezawodność realizowanych dostaw. Jest ona również jednym z najważniejszych ocenianych czynników decydujących o poziomie konkurencyjności przedsiębiorstwa, związanych z realizacją funkcji transportowych.
Współczesne gospodarki działające w układzie globalnym, powiązane sieciami relacji handlowych i ekonomicznych wspartych na standardach logistycznych, uzależnione są w coraz większym stopniu od sprawnie funkcjonujących systemów transportowych. Utrzymanie i zwiększenie przewag konkurencyjnych na wszystkich rodzajach rynków, a w szczególności na otwartych, zliberalizowanych rynkach towarowych i rynkach usług i to w warunkach nasilającej się globalizacji oraz towarzyszącej jej ciągle wzrastającej presji konkurencyjnej, stawia przed systemami transportowymi wszystkich krajów, a szczególnie tych o wysokim udziale w handlu światowym, niespotykane dotychczas wyzwania o charakterze ilościowym i jakościowym.
Transport jest jednym z ważniejszych czynników determinujących rozwój gospodarczy kraju. Nowoczesna infrastruktura logistyczna oraz efektywnie funkcjonujący system transportowy sprzyjają wzrostowi gospodarczemu silnych ośrodków Polski. Infrastruktura ta wzmacnia spójność społeczną, ekonomiczną i przestrzenną kraju oraz przyczynia się do wzmocnienia konkurencyjności polskiej gospodarki.
W 2017 roku mija trzydzieści lat od podania pierwszej definicji zrównoważonego rozwoju (1987 r., Raport ONZ Nasza Wspólna Przyszłość), wg której jest to rozwój, który zapewnia zaspokojenie potrzeb obecnych pokoleń, nie przekreślając możliwości zaspokojenia potrzeb pokoleń następnych. Idea zrównoważonego rozwoju znalazła szeroki oddźwięk zarówno w Polsce jak i na arenie światowej.