Chmura obliczeniowa jako możliwość tworzenia zintegrowanych łańcuchów dostaw przez przedsiębiorstwa z sektora MŚP
- Tomasz Cieplak, Elżbieta Małyszek
- Kategoria: Transport i spedycja
Łańcuch dostaw jest systemem składającym się z przedsiębiorstw zaangażowanych pośrednio lub bezpośrednio w zaspokajanie potrzeb klienta. Obejmuje on producenta, dostawców, uczestników kanałów dystrybucji, usługodawców logistycznych i inne podmioty zaangażowane w spełnianie potrzeb końcowych użytkowników. Zarządzanie łańcuchem dostaw polega na koordynacji działań jego elementów w celu optymalizacji działania całego systemu i wymaga od przedsiębiorstw dużego poziomu wewnętrznej i zewnętrznej integracji.
Obecnie konkurencja jest rywalizacją całych łańcuchów dostaw. To wywołuje konieczność zwiększania integracji w łańcuchu dostaw, a tym samym odpowiedniego wsparcia informatycznego. Wynikająca z tego konieczność istotnych nakładów finansowych na odpowiednie narzędzia informatyczne sprawia, iż tworzenie zintegrowanych łańcuchów dostaw często jest nieosiągalne dla przedsiębiorstw z sektora MŚP. Ta grupa podmiotów posiada niskie zdolności inwestycyjne oraz bardzo zróżnicowany profil działalności, a tym samym bardzo różnorodne i często nierozpoznane potrzeby w zakresie wsparcia informatycznego. W rezultacie przedsiębiorstwa MŚP są słabo zinformatyzowane, a odpowiednie dla nich rozwiązania muszą być często dostosowywane do ich indywidualnych potrzeb. Sytuacja ta określana jest jako tzw. longtail, czyli długi łańcuch zapotrzebowania na usługi informatyczne przedsiębiorstw sektora MŚP.
Szansą na tworzenie zintegrowanych łańcuchów dostaw przez przedsiębiorstwa z sektora MŚP jest wykorzystywanie chmury obliczeniowej. Chmura obliczeniowa to model umożliwiający powszechny, wygodny, sieciowy dostęp na żądanie do współdzielonej puli konfigurowalnych zasobów obliczeniowych (np. sieci, serwerów, pamięci masowych, aplikacji i usług), które można szybko zarezerwować i wdrożyć przy minimalnym wkładzie w konfigurację lub zaangażowaniu ze strony usługodawcy.
W artykule przedstawiono istotę integracji w łańcuchu dostaw, możliwości i korzyści wykorzystywania chmury obliczeniowej w celu jej zwiększania, oparte na chmurze modele integracji dla dwóch przedsiębiorstw z sektora MŚP oraz zidentyfikowane etapy zwiększania integracji w łańcuchu dostaw w oparciu o wykorzystanie chmury obliczeniowej.
Integracja w zarządzaniu łańcuchem dostaw
Integracja jest uznawana za najbardziej charakterystyczną cechę zarządzania łańcuchem dostaw. Potrzeba integracji i jej korzyści w łańcuchu dostaw są często analizowane w literaturze, lecz są to głównie rozważania teoretyczne i trudno odnaleźć w niej praktyczne przykłady integracji poza poziomem diadycznym. Bardzo słabo przeanalizowane są także praktyczne aspekty integracji w zakresie: dlaczego, co, kiedy i jak należy integrować.
Wyróżnić można cztery obszary integracji:
(1) przepływy (informacyjne, fizyczne i finansowe),
(2) procesy i działania,
(3) technologie i systemy,
(4) uczestnicy (m.in. struktury organizacyjne, procedury, strategie).
Obszary te powinny być zintegrowane w trzech płaszczyznach:
(1) przyjęcia założeń zarządzania łańcuchem dostaw,
(2) współpracy i koordynacji działań, celów i mierników ich realizacji,
(3) wykorzystywania systemów informatycznych w celu zwiększania jakości i szybkości wymiany informacji.
W łańcuchu dostaw zawsze istnieje pewien poziom integracji. Najlepszą miarą ukazującą, czy jest on wystarczający, jest poziom niepewności mierzony w czterech obszarach: realizacji procesów, sterowania procesami, popytu i zaopatrzenia. Obszary te wzajemnie na siebie oddziałują, a niepewność w każdym z nich zwiększa niepewność w obszarach pozostałych (tzw. model koła niepewności). Zbyt wysoka niepewność w którymkolwiek z obszarów jest symptomem zbyt niskiej integracji w łańcuchu dostaw i konieczności jej zwiększenia.
W literaturze istnieje wiele modeli rozwoju zintegrowanych łańcuchów dostaw (np. model Ch.C. Poiriera, model kompasu, model A.T. Kearney), które wyróżniają różne fazy integracji. Istnieje w nich jednak zgodność odnośnie istnienia dwóch głównych faz: integracji wewnętrznej (wewnątrzorganizacyjnej) oraz zewnętrznej (międzyorganizacyjnej).
Integracja wewnętrzna dotyczy wnętrza przedsiębiorstwa i jej celem jest zapewnienie lepszej koordynacji pomiędzy różnymi obszarami funkcjonalnymi przedsiębiorstwa. Stanowi ona niezbędny warunek integracji zewnętrznej, czyli integracji z partnerami handlowymi. Celem integracji zewnętrznej jest umożliwienie bieżącej współpracy przedsiębiorstw oraz koordynacji przepływów informacyjnych, fizycznych i finansowych w łańcuchu dostaw.
Artykuł zawiera 29980 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka