Mapowanie strumienia wartości jako narzędzie diagnozy procesów zarządzania miejską infrastrukturą transportową
- Leszek Bylinko
- Kategoria: Transport i spedycja
Wśród problemów, które mogą decydować o możliwościach ściślejszej współpracy, a tym samym o lepszym niż dotąd zaspokajaniu potrzeb użytkowników miejskiej infrastruktury transportowej bardzo istotne miejsce zajmuje sprawny przepływ informacji między wszystkimi uczestnikami procesów transportu i komunikacji w ramach miasta. Porządkowanie logistyczne bardzo różnych natężeniowo i rodzajowo przepływów osobowych i materiałowych w granicach miastach wymaga stosowania rozwiązań, które muszą koordynować procesy realizowane w różnych ośrodkach zarządczych.
Zarządzanie miejską infrastrukturą transportową jest procesem bardzo złożonym. Skuteczne zarządzanie miejską infrastrukturą wymaga stosowania specyficznych rozwiązań organizacyjnych. Infrastruktura transportowa miasta jako część większej całości sama w sobie jest złożona pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, i to niezależnie od jej rozmiarów. Wszystko to rodzi potrzebę całościowego widzenia problemów funkcjonowania infrastruktury transportowej oraz związanych z tym zagrożeń i trudności.
Podstawowe przesłanki zarządzania infrastrukturą transportową
Gdy występuje sytuacja zabiegania o dostęp do limitowanego dobra (a z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku zasobów infrastruktury transportu miejskiego), rozważana jest zazwyczaj możliwość zwiększenia tego dobra. W przypadku infrastruktury transportowej miasta nie jest to łatwe do osiągnięcia. Kluczem do rozwiązania tego typu problemów może być właściwe dysponowanie zasobami już istniejącymi. Można stwierdzić w tym kontekście, że należy obserwować rozwiązania innych, sprawdzone już praktyce, lecz ich wykorzystanie trzeba poprzedzać wnikliwą analizą porównawczą sytuacji. Rozwiązania lokowane w obszarze zarządzania infrastrukturą transportową miasta powinny zależeć od specyfiki zastanej sytuacji, nie odrzucają jednak podejścia systemowego do tej problematyki. Podejście systemowe określa różne konsekwencje myślenia kategoriami logistycznymi.
Infrastruktura transportu miejskiego - charakterystyka
Z perspektywy techniczno-organizacyjnej efektywny transport w ramach miasta wymaga wsparcia trzech rodzajów infrastruktury: fizycznej, informacyjnej i instytucjonalnej. [...]
Infrastruktura fizyczna transportu miejskiego obejmuje stworzone przez człowieka, trwale zlokalizowane podstawowe urządzenia dróg (infrastruktura liniowa) i punktów transportowych (infrastruktura punktowa). Fizyczna infrastruktura transportu miejskiego składa się z infrastruktury różnych gałęzi transportu, dostosowanych do specyfiki danego obszaru określonego terytorialnie, związanego z miastem.
Infrastrukturę informacyjną tworzą we wzajemnej współzależności technologie informatyczne, wyposażenie techniczne i odpowiednie procedury, zapewniające zbieranie i przetwarzanie danych oraz dostarczanie informacji niezbędnej do planowania, realizacji i kontroli działań w zakresie zarządzania infrastrukturą transportową miasta.
W celu realizacji postulatów zarządzania logistycznego infrastrukturą transportową miasta konieczne jest również zastosowanie środków planistycznych, prawnych, organizacyjnych i finansowych. Środki te nazywane są umownie infrastrukturą instytucjonalną transportu. Zarządzanie infrastrukturą procesów transportowych realizowanych w obszarach miejskich powinno umożliwiać sprawne zarządzanie wyższymi w hierarchii warstwami odniesienia - warstwie ruchu i usług. Potencjał organizacyjny warstwy infrastrukturalnej kreuje podaż na przewozy w ramach miasta. Zarówno infrastruktura fizyczna, informacyjna, jak i instytucjonalna, stanowiące elementy współzależne i wzajemnie uzupełniające się, mogą realizować cele warstwy usług systemu transportowego miasta.
Artykuł zawiera 18190 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka