Zaloguj się

WIEDZA

Wykorzystanie infrastruktury PKP SA przy tworzeniu CL - rejon Małaszewicze

Współczesny rynek usług transportowych jest bardzo wymagający, na którym utrzymanie się i rozwój rodzi konieczność sprostania bardzo wysokim, trudnym wymaganiom klientów. Zaspokojenie ich oczekiwań stwarza konieczność odejścia od tradycyjnego pojmowania usług przewozowych, podniesienia progu dotychczasowych standardów i wdrożenie w firmie pełnej orientacji rynkowej. Klienci coraz częściej wymagają pojedynczego, wyraźnie wskazanego i solidnego partnera usług transportowych oraz przejrzystych łańcuchów transportowych w towarowym ruchu krajowym i międzynarodowym. Oczekuje on określenia poziomu jakości wykonania usługi i adekwatnej do niej ceny. Wychodząc naprzeciw współczesnym wyzwaniom PKP CARGO SA wytyczyło sobie cel przeobrażenia firmy z przedsiębiorstwa przewozowo-spedycyjnego w operatora logistycznego oferującego kompleksowe zintegrowane usługi dostosowane do preferencji klientów i wymogów rynku. Działalność operatora logistycznego, jakim Spółka CARGO chce zostać, skierowana jest przede wszystkim na uzyskiwanie przewagi konkurencyjnej dzięki:
- szerszemu udziałowi w łańcuchu dostaw
- tworzeniu centrów logistycznych i organizacji punktów koncentracji ładunków
- przedsięwzięciom modernizacyjno-inwestycyjnym w zakresie taboru wagonowego i trakcyjnego oraz nowoczesnych technologii
- wzbogaceniu oferty firmy o nowe produkty logistyczne
- zapewnieniu wysokiego poziomu logistycznej obsługi klienta.

Środowisko produkcyjne a wybór systemów planowania i sterowania produkcją

Jedną z podstawowych decyzji w logistyce produkcji jest wybór właściwego systemu planowania i sterowania produkcją. Wybór ten ma bezpośredni wpływ na osiągany poziom zapasów oraz poziom obsługi klienta - a co za tym idzie - wyniki finansowe firmy. Wśród wielu znanych metod należy wymienić tradycyjną metodę punktu zamawiania (ROP - Reorder Point), metodę planowania potrzeb materiałowych (MRP) czy wreszcie metodę Just-in-Time (JIT) wraz z systemem Kanban. Godną uwagi alternatywą może być również metoda Werbel-Bufor-Lina (Drum-Buffer-Rope) będąca rozwiązaniem zgodnym z Teorią Ograniczeń TOC (Theory of Constraints) w obszarze produkcji. Wybór właściwej metody planowania i sterowania produkcją uzależniony jest od wielu parametrów, jak: złożoność i różnorodność oferowanych produktów, powtarzalność produkcji czy wreszcie uwarunkowań rynkowych, takich jak zmienność i charakter popytu.

Odpady domowe ulegające biodegradacji

Ważnym zagadnieniem dla codziennego funkcjonowania gospodarstwa domowego jest sposób pozbywania się zbędnej materii - odpadów komunalnych. Znajduje się w nich frakcja ulegająca szybkiemu rozkładowi i z tego względu można zaliczyć je do FMCG. Do tej grupy materii, która powinna być szybko usuwana, należy zaliczyć: odpadki kuchenne organiczne: roślinne i zwierzęce, a przypadku zabudowy jedno- czy dwurodzinnej, także odpady zielone ogrodowe (na przykład ścięta trawa, liście, owoce nie nadające się do spożycia). Należy podkreślić, że w przypadku wywozu raz na dwa tygodnie, w okresach ciepłej pogody ma miejsce rozkład wymienionych odpadów w pojemnikach. W wielu przypadkach nie można zwiększyć częstotliwości wywozu z powodu kosztów transportu. Przeprowadzone na początku XXI wieku w Polsce badania wykazały, że wśród wydatków na usługi związane z ochroną środowiska, 66,9% stanowiły opłaty za usuwanie odpadów płynnych, a 33,1% za usuwanie komunalnych odpadów stałych. Sposobem na przyszłe zmniejszenie kosztów wywozu i przetwarzania zbędnej w gospodarstwach domowych materii może być wprowadzenie zbiórki zbędnych w gospodarstwach domowych odpadów w dwóch pojemnikach - suchym i mokrym. Należy także wprowadzić inne rozwiązania, które umożliwią częstsze pozbywanie się z gospodarstw domowych odpadów ulegających szybkiemu rozkładowi. Warto podkreślić, że przyjęte przez Polskę międzynarodowe akty prawne zakazują składowania odpadów ulegających biodegradacji. Do 2010 roku należy ograniczyć deponowanie ich o 25% w stosunku do 1995 roku.