Możliwości wykorzystania istniejącej infrastruktury PKP SA przy tworzeniu centrów logistycznych - lokalizacja w rejonie Małaszewicz

Działalność kolejowych firm przewozowych powinna być skierowana przede wszystkim na uzyskiwanie przewagi konkurencyjnej dzięki:

• szerszemu udziałowi w łańcuchu dostaw
• tworzeniu centrów logistycznych i organizacji punktów koncentracji prac przeładunkowych i usług logistycznych oraz nowoczesnych terminali kontenerowych
• przedsięwzięciom modernizacyjno - inwestycyjnym w zakresie taboru wagonowego i trakcyjnego oraz nowoczesnym technologiom
• wzbogaceniu oferty firmy o nowe produkty logistyczne
• zapewnieniu wysokiego poziomu logistycznej obsługi klienta.

Przewoźnicy kolejowi powinni dążyć do tego, aby usługi świadczone przez firmy w coraz większym stopniu odgrywały w łańcuchu transportowym kluczową rolę. Dla osiągnięcia tego niezbędne jest dotarcie do poszczególnych klientów i zaproponowanie usługi kompleksowej, w której oprócz przewoźnika uczestniczyłyby inne podmioty obsługi obrotu towarowego. Współpraca ta musi zaczynać się już na etapie negocjacji handlowych, a jej podstawowym celem jest zapewnienie możliwości realizacji kontraktu jako przedsięwzięcia logistycznego, z uwzględnieniem różnych rodzajów środków transportu, przeładunku, składowania i konfekcjonowania towarów, badań jakościowych, organizacji i współpracy poszczególnych podwykonawców procesu logistycznego itp. Takie właśnie rozwiązanie z pewnością ma bardzo ważną zaletę: finalne koszty kompleksowej usługi są znacznie niższe od usług wykonywanych w ramach oddzielnych zleceń. Dla realizacji większości tego typu usług ważnym zagadnieniem jest jak najszybsze utworzenie przez kolejowe przedsiębiorstwa transportowe centrów logistycznych w lokalizacjach, które generują duże potoki ładunków. Jedną z sześciu wytypowanych lokalizacji są Małaszewicze.

Większość wymienionych i częściowo scharakteryzowanych elementów strategii nowoczesnych firm transportowych stanowi jedną z kosztowniejszych części ich funkcjonowania z uwagi na konieczność poniesienia różnego rodzaju nakładów, co jest szczególnie widoczne przy tworzeniu centrów logistycznych o zasięgu międzynarodowym. Przykład takiego podmiotu w Duisburgu, gdzie w latach 1998 - 2003 roku wydano na jego tworzenie ponad 236 mln euro pokazuje, iż budowa przekracza możliwości pojedynczych przedsiębiorców, a realizacja w obecnych czasach wymaga zaangażowania nie tylko kapitału i działań firm prywatnych, ale także władz lokalnych, instytucji naukowych oraz władz państwowych i unijnych. Wsparcie tych ostatnich powinno mieć charakter nie tylko finansowy, jak to miało miejsce we Włoszech, gdzie rząd Italii może pochwalić się efektywnymi inwestycjami (ponad 362 mln euro) w centra logistyczne w 10 strategicznych lokalizacjach oraz znacznymi subwencjami do samego transportu kolejowego, ale również inicjatywą prawodawczą, umożliwiającą rozwój logistyki o charakterze kolejowym. Tego rodzaju działania mają przede wszystkim na celu zwiększenie konkurencyjności transportu kolejowego oraz wyrównanie szans w stosunku do transportu samochodowego, który do tej pory miał znaczną przewagę pod tym względem, przede wszystkim z uwagi brak konieczności ponoszenia kosztów tworzenia i utrzymania infrastruktury liniowej.
Mając to na uwadze, PKP CARGO SA planuje przyjąć pozycję bardziej inicjatora, niż budującego centra logistyczne, a inwestycje w poszczególnych lokalizacjach zmierzają do rozwoju strategicznych dla spółki elementów wspierających działalność podstawową przewoźnika, przy jednoczesnym zwiększeniu jakości usług oraz mających wspomagać tworzenie centrów logistycznych (na przykład przygotowanie terenów dla inwestora czy plany inicjatyw innowacyjnych). Jednym z najistotniejszych atutów PKP CARGO SA w działaniach zmierzających do ich realizacji jest możliwość dostępu do gruntów oraz infrastruktury PKP SA w atrakcyjnych pod względem inwestycyjnym lokalizacjach. W szczególności, w zakresie rozwijania usług logistycznych z wykorzystaniem kolejowych przewozów towarowych. Duża ilość tych nieruchomości stanowi obecnie nieużytki, bądź jest wykorzystywana w niewielkim zakresie. Plany PKP CARGO SA dają szansę na rewitalizację obiektów i odzyskanie klientów przez transport kolejowy w tych miejscach. Dlatego, mimo utraty dużej części rynku TSL na rzecz transportu samochodowego czy konkurencji wewnątrzgałęziowej, rozległa sieć zaplecza PKP nadal może w pewnym zakresie stanowić o jej dużych możliwościach i potencjale polskich kolei. Działania takie wymagają zrozumienia i wsparcia ze strony właściciela nieruchomości, to jest ze strony PKP SA.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 5/2009.