Wpływ systemu SUW 2000 na poprawę bezpieczeństwa międzynarodowych łańcuchów dostaw
- Aleksander Niemczyk
- Kategoria: Konferencje
Referat został zaprezentowany na Polskim Kongresie Logistycznym "Logistics 2004 - Sieci logistyczne na zintegrowanym rynku europejskim". Poznań 19-21 maja 2004 r.
Bardzo ważnym elementem międzynarodowych łańcuchów dostaw jest transport. Spodziewane zwiększenie przepływów towarowych powoduje wzrost zainteresowania transportem kolejowym. Po rozszerzeniu Unii Europejskiej szczególnego znaczenia nabrała likwidacja istniejących barier. Jedną z nich jest różnica szerokości torów kolejowych. Obecnie na granicach sieci kolejowych dokonuje się przeładunku lub przepompowywania towarów. Inną możliwością jest wymiana wózków wagonowych lub zestawów kołowych. Wszystkie te sposoby stwarzają niebezpieczeństwo uszkodzenia ładunku, powodują występowanie ubytków, są czasochłonne i kosztowne.
Jednym z rozwiązań technicznych pozwalających wyeliminować powyższe problemy jest polski system automatycznej zmiany rozstawu kół SUW 2000. Pozwala on na płynny przejazd między sieciami kolejowymi o różnej szerokości torów występujących w Europie. Jego zastosowanie pozwoli na podniesienie bezpieczeństwa międzynarodowych łańcuchów dostaw.
Od 1 maja 2004 roku Unię Europejską tworzy 25 państw. Prace prowadzone przed rozszerzeniem unii i kontynuowane obecnie zmierzają między innymi do zintegrowania rynku. Pozwoli to na pokonanie istniejących obecnie barier. Wiele z nich dotyczy funkcjonowania międzynarodowych łańcuchów dostaw wpisujących się w europejskie sieci logistyczne. Wskazuje się na potrzebę większego wykorzystania transportu kolejowego.
Wśród głównych założeń europejskiej polityki transportowej można wymienić:
-
zwiększenie zdolności infrastruktury odpowiadającej celom zwiększonego ruchu,
-
zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa sieci kolejowej,
-
wdrożenie dyrektyw dotyczących interoperacyjności mających na celu zapewnienie harmonizacji przepisów technicznych i użytkowania przez wszystkie elementy sieci kolejowej dużych prędkości i sieci konwencjonalnej.
Jedną z zasadniczych barier występujących w międzynarodowych przewozach kolejowych są ukształtowane historycznie różnice w szerokości torów. Dotychczas barierę styku linii kolejowych o różnych szerokościach pokonuje się na drodze wymiany wózków wagonowych lub zestawów kołowych, a także przeładunku i przepompowywania przewożonych wyrobów i materiałów. W przypadku ładunków niebezpiecznych stwarza to szczególne zagrożenie dla środowiska. Dodatkowe operacje wymagają budowy i utrzymywania suchych portów z zapleczem przeładunkowo-magazynowym.
Szerokość torów kolejowych
W Europie występują trzy szerokości torów: 1435, 1520 i 1668 mm. Większość państw europejskich posiada tory o szerokości 1435 mm. Tory szerokie o rozstawie 1520 mm mają koleje: Białorusi, Estonii, Finlandii, Litwy, Łotwy, Mołdawii, Rosji i Ukrainy. Tory o rozstawie 1668 mm eksploatują koleje Hiszpanii i Portugalii. Natomiast na terenie Azji pociągi jeżdżą po szerokim torze (1520 mm) za wyjątkiem Chin i Korei, które mają linie normalnotorowe (1435 mm). W ramach Unii Europejskiej granice sieci kolejowych przebiegają wzdłuż granic:
-
Francji z Hiszpanią,
-
Polski z Litwą,
-
Szwecji z Finlandią.
Kraje skandynawskie nie mają bezpośredniego połączenia kolejowego z pozostałymi państwami unii. Natomiast kraje nadbałtyckie mają kontakt z siecią 1435 mm wyłącznie na stacji granicznej Mockava (Litwa) i dalej jednym torem z polską stacją graniczną Trakiszki. Połączenie to może w niedalekiej przyszłości nabrać szczególnego znaczenia.
Szerokości torów kolejowych w krajach Unii Europejskiej zilustrowano na rysunku 1.
Cały artykuł w formacie PDF.