Jednym z podstawowych aspektów regulacji prawnych czasu pracy kierowców są obowiązujące ich ograniczenia czasu pracy oraz czasu prowadzenia pojazdów. Należy podkreślić, że czas pracy oraz czas prowadzeni pojazdu to dwa odrębne pojęcia regulowane przez inne akty prawne oraz w różny sposób w odniesieniu do różnych kategorii pojazdów, czy nawet samych tras przewozu. Sprawia to, że poprawne stosowanie ograniczeń czasu pracy oraz ograniczeń czasu prowadzenia pojazdów jest utrudnione w praktyce gospodarczej oraz często dochodzi do naruszeń przepisów w tych obszarach. Obecnie przedsiębiorstwa są zmuszane niejednokrotnie do korzystania ze specjalistycznego oprogramowania wspomagającego pracę osób planujących przewozy.

Układ transportu przenośnikowego stosuje się do przemieszczania ładunków w sposób ciągły z dużą wydajnością w długim okresie. W zautomatyzowanym systemie produkcyjnym taki rodzaj transportu tworzy się jednorazowo dla określonego strumienia ładunków. Rzadko zachodzi przy tym potrzeba zmiany konfiguracji sieci transportowej. W zautomatyzowanym magazynie układ transportu jest ściśle powiązany z układem przestrzennym magazynu i dopasowany do konkretnego wariantu przepływu ładunków. Jego zaletą jest większa wydajność od transportu realizowanego np. wózkami.

1. Problemy operatorów logistycznych
Dynamiczny rozwój logistyki oraz łańcuchów dostaw wymaga naukowego wsparcia w wielu procesach. Dotyczy to zwłaszcza poszukiwania optymalnych rozwiązań w metodach ilościowych wspomagających procesy podejmowania decyzji w tych obszarach, które decydują o jakości obsługi szeroko rozumianego klienta.

Jedną z tendencji we współczesnej teorii niezawodności i odnowy jest koncepcja minimalizacji opóźnień czasowych pojawiających się w procesie eksploatacji systemów technicznych, w tym transportowych. Złożoność systemów, wyższe wymagania co do poziomu ich niezawodności i gotowości powodują, że przedsiębiorstwa zmuszone są do efektywnego planowania podstawowych procesów operacyjnych i wspierających.

Przedstawione dane w części I artykułu pozwoliły na wyliczenie kosztów dystrybucji dla poszczególnych kanałów. Ocenę efektywności kanałów dystrybucji dokonano dwoma metodami: analityczno-punktową oraz poprzez porównanie ponoszonych kosztów dystrybucji do wartości sprzedaży w danym kanale dystrybucji.