Standardy systemu GS1 umożliwiają efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw i są w chwili obecnej dość szeroko stosowane w tej części łańcucha dostaw, która dotyczy magazynowania i dystrybucji wyrobów gotowych, szczególnie konsumenckich (pomiędzy producentem wyrobów gotowych a detalistą, na przykład siecią handlową). Do chwili obecnej standardy systemu GS1 w obszarze zaopatrzenia, czyli tak zwany upstream, nie są zbyt szeroko znane i stosowane w łańcuchu dostaw pomiędzy producentem a jego dostawcą materiałów zaopatrzeniowych.

Czy kolejnym czynnikiem decydującym o rozwoju logistyki będzie ekologia ściśle powiązana ze zrównoważonym rozwojem? Czy Lean Management ("wyszczuplona logistyka"), TQM, wpiszą się w nowe tendencje rozwojowe?

Technologia EPC/RFID rozwija się od ponad pięciu lat i wkracza w coraz to nowe obszary zastosowań, oferując bardziej kompleksowe rozwiązania. Organizacją wiodącą, która z jednej strony dba o rozwój standardów EPCglobal, a drugiej wspiera wdrożenia nowej technologii, opartej o identyfikację radiową, jest GS1.

Przesłanki wykorzystania systemów informacyjnych w transporcie
Optymalizacja współpracy pomiędzy poszczególnymi uczestników obrotu gospodarczego uwarunkowana jest objęciem w łańcuch logistyczny jak największej liczby podmiotów. Wzrost kooperacji wiąże się bowiem na ogół ze wzrostem wskaźnika wielokrotności i częstości przewozów. Kompleksowe ujęcie w jeden system logistyczny większej liczby podmiotów gospodarczych pozwala w efekcie na racjonalizację operacji logistycznych, w tym usług transportowych. Skuteczność funkcjonowania systemów logistycznych w gospodarce jest istotnie związana z procesem wdrażania inteligentnych systemów transportowych (ang. Intelligent Transportation Systems - ITS), stanowiących zbiór narzędzi informacyjnych, umożliwiających sprawny przepływ informacji niezbędnych dla efektywnego zarządzania działalnością transportową. Cechą charakterystyczną tych systemów jest duża zdolność do tworzenia różnych konfiguracji danych w zależności od zmieniających się warunków.

Globalny kryzys finansowy znacząco wpłynął na kondycję ekonomiczną polskich przedsiębiorstw. Według danych GUS, w marcu 2009 roku wskaźnik krajowego i zagranicznego portfela zamówień spadł z poziomu + 12 przed rokiem do poziomu -32 czyli najniższego od dziesięciu lat. W wielu branżach (szczególnie w motoryzacyjnej, metalurgicznej i odzieżowej) nastąpiło znaczne ograniczenie poziomu produkcji. Limitowana dostępność finansowania zewnętrznego spowodowała również zmniejszenie zdolności przedsiębiorstw do bieżącego regulowania zobowiązań.
Spadek koniunktury jest również wyzwaniem dla logistyki i zarządzania łańcuchami dostaw. Planowanie produkcji i dostaw w oparciu o statystyczne prognozowanie popytu staje się trudniejsze, bo historyczne dane o trendach sprzedaży nie odzwierciedlają bieżącego spadku zamówień. Zmniejszenie zamówień powoduje wzrost zapasów, których nadmiar może utrudniać operacje załadunkowe w magazynach i centrach dystrybucyjnych. Zmniejszenie wolumenu transportowanych towarów stanowi zagrożenie utraty płynności przez firmy przewozowe i w konsekwencji zagraża realizacji dostaw do klientów. Kryzys ekonomiczny jest zatem okresem próby dla logistyków, którzy powinni w krótkim czasie umieć zidentyfikować możliwości redukcji kosztów i dostosowania operacji do gwałtownie zmieniających się warunków rynkowych, w celu złagodzenia ich negatywnego wpływu na rentowność firmy.