Zaloguj się

WIEDZA: transport i spedycja

Pasażerskich w UE w wybranych gałęziach transportu

Transport stanowi dział produkcji materialnej o bardzo dużym znaczeniu dla gospodarki każdego państwa. Obsługuje produkcję materialną, działalność nieprodukcyjną oraz zaspokaja określone potrzeby ludności. Transport umożliwia kooperację i specjalizację produkcji materialnej, a wiec - inaczej mówiąc społeczny podział pracy. Jest niezbędnym warunkiem każdej produkcji na skalę masową oraz istnienia rynku towarowego i gospodarki rynkowej.

Polityka transportowa i morska Unii Europejskiej jako czynnik konkurencyjności i rozwoju polskich portów morskich

 

Istota i znaczenie portów morskich
Według definicji przyjętej przez Unię Europejską, za port uważane jest miejsce wyposażone w infrastrukturę umożliwiającą statkom handlowym cumowanie, załadunek i rozładunek, a pasażerom wejście na/lub zejście z pokładu statku.

Wpływ kryzysu gospodarczego na sytuację ekonomiczną w transporcie drogowym ładunków

Sytuację w transporcie drogowym w Polsce po okresie transformacji ustrojowej cechowała permanentna niestabilność krajowej legislacji, w tym wprowadzanie i liczne nowelizacje kluczowych aktów prawnych, naturalne i wymuszone bariery infrastrukturalne, wynikające z niskiego poziomu stanu wyjściowego oraz niskiego tempa rozwoju liniowej i punktowej infrastruktury transportowej, zmiany struktury własnościowej firm transportu drogowego, będące rezultatem upadku lub restrukturyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz okresy lawinowego powstania przedsiębiorstw prywatnych, objętych koncesjonowaniem pojazdów, a następnie licencjonowaniem przedsiębiorstw. Na te uwarunkowania nałożyły się z jednej strony procesy powstania i rozwoju instrumentów finansowania inwestycji w środki transportu oraz rozwój rynku ubezpieczeń OCP w Polsce, a z drugiej strony rosnący fiskalizm wobec transportu drogowego.

Formalizacja przeszłości a strategia zrównoważonego rozwoju

Pomimo postępów poczynionych w ostatnich latach, polski transport lądowy nadal stoi wobec licznych wyzwań, które mogą stać się przeszkodą w osiągnięciu trwałego i zrównoważonego wzrostu oraz dalszej konwergencji z Unią Europejską. Osiągnięcie szybszego, trwałego i zrównoważonego rozwoju w sektorze transportu wymaga obecnie pilnych zmian w planowaniu wydatków oraz systemu zachęt dla podstawowych gałęzi transportu.

Minimalizacja kosztów związanych z opóźnieniami pociągów w obszarach sieci kolejowej

Koszty opóźnień pociągów, które są ponoszone przez klientów kolei były w niewielkim stopniu zauważane i uwzględniane przez samą kolej. Dotyczy to zarówno opóźnień pociągów pasażerskich jak i towarowych. Sytuacja ta zmieniła się, ze względu na wejście w życie przepisów rozporządzenia nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 roku w sprawie praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym, którego kolejne przepisy zaczęły obowiązywać od 1 lipca 2011 roku.

Ocena ryzyka związanego z transportem drogowym materiałów niebezpiecznych

Podstawowym środkiem przewozu są cysterny (około 79%), przesyłki w sztukach (około 20%) i luzem (około 1%). Rocznie przez terytorium UE transportuje się około 110 mld tonokilometrów materiałów niebezpiecznych. Należą do nich między innymi: paliwa, gazy oraz odpady. Około 58% z nich przewożonych jest drogami, 25% koleją, a 17% śródlądowymi drogami wodnymi.

Sprawne funkcjonowanie komunikacji miejskiej jest podstawowym elementem współczesnych miast.

W dobie wciąż wzrastającej motoryzacji indywidualnej należy podejmować zdecydowane działania mające na celu ograniczenie wykorzystania samochodów osobowych i zachęcenie do korzystania z transportu publicznego. Korzystanie z alternatywnych form przemieszczania się umożliwia ograniczenie kongestii w miastach, co obecnie stanowi największy problem, przyczynie się również do zwiększenia bezpieczeństwa, ograniczenia hałasu i zanieczyszczenia środowiska. Lecz by zachęcić mieszkańców miast do korzystania z komunikacji miejskiej należy w pierwszej kolejności poprawić jakość usług tej formy transportu, umożliwić do nich dostęp oraz zwiększyć częstotliwość. Wszelkie dodatkowe działania, które służą poprawie funkcjonowania i wizerunku komunikacji miejskiej niosą za sobą dodatkowe koszty, które należy ponieść, aby te usprawnienia wprowadzić. Spośród form finansowania komunikacji miejskiej można wyróżnić, te, które służą pokrywaniu kosztów bieżącej działalności i realizacji zadań w zakresie przewozów o charakterze użyteczności publicznej jak również takie, gdzie przy wykorzystaniu funduszy własnych i obcych istnieje możliwość usprawniania i podnoszenia jakości infrastruktury i suprastruktury komunikacji miejskiej. Ograniczoność środków własnych wymusza konieczność szukania dostępu do środków zewnętrznych. Środki te mogą pochodzić ze źródeł publicznych lub komercyjnych.
Subskrybuj to źródło RSS