WIEDZA

System Kanban jest niejednokrotnie definiowany, jako układ nerwowy szczupłej produkcji, ponieważ steruje on produkcją, tak jak mózg i nerwy sterują ludzkim ciałem, eliminując przy tym wszelkiego rodzaju marnotrawstwo w procesie. W języku japońskim Kanban oznacza kartę, którą można interpretować w tym systemie jako zlecenie, które towarzyszy materiałowi. Poszczególne karty służą identyfikacji części lub podzespołu, wskazując skąd pochodzą, gdzie zostały wyprodukowane i gdzie oraz w jakiej ilości powinny zostać przetransportowane.

Współcześnie widoczne są nowe trendy w zarządzaniu firmami produkcyjnymi. Ze względu na obecny poziom konkurencyjności oraz otwierające się nowe rynki (nie tylko zbytu, ale i produkcji, takie jak Brazylia czy Indie) dąży się do wzrostu znaczenia firm rodzimych. Tylko przedsiębiorstwa, które potrafią wyeliminować ze swoich kosztów marnotrawstwo oraz są w stanie spełnić coraz większe wymagania klientów mają szansę na sukces w przyszłości i dalszy rozwój.

Poprawę pozycji konkurencyjnej mogą zapewnić procesy usprawniające funkcjonowanie organizacji. Ich realizacja może nastąpić przy wykorzystaniu takich systemów sterowania produkcją, jak:
- MRP,
- Just in Time,
- Kanban.

Kanban w języku japońskim oznacza kartę, dokument lub widoczny znak czy zapis. W przeszłości Japończycy mianem tym określali szyld sklepowy. Kolorowy, artystycznie wykonany, zawierał informację o sprzedawanych w sklepie produktach, bądź świadczonych usługach.

Ewolucja łańcuchów dostaw - cz. 1

Ewolucja łańcuchów dostaw - cz. 3

Rosnące znaczenie SCM jako integrującego elementu w procesach biznesowych, wykraczających poza obszary funkcjonalne i granice firm, wymaga pewnego generalnego zrozumienia charakteru tych związków na poziomie kierowania przedsiębiorstwem. Dla menedżerów zarządzających łańcuchami dostaw oznacza to wysokie wymagania odnośnie zrozumienia sposobu funkcjonowania łańcuchów tworzenia wartości. Rozpiętość problemów rozpościera się bowiem od zarządzania partnerstwem z dostawcami w sferze zaopatrzenia, aż do dystrybucji i opiekowania się klientami w kanałach zbytu.

Referat został zaprezentowany na Polskim Kongresie Logistycznym "Logistics 2004 - Sieci logistyczne na zintegrowanym rynku europejskim". Poznań 19-21 maja 2004 r.

Integracja procesów planowania produkcji i zarządzania zapasami - cz. 2

Artykuł poświęcony jest problemowi integracji procesów planowania produkcji w fabryce i zarządzania zapasami w centrum dystrybucji, składującym wyprodukowane wyroby. Przedstawiono w nim rozwiązanie tego problemu przez wdrożenie procedur planowania produkcji, składania zamówień oraz zarządzania zapasami, zapewniających integrację procesów w obu firmach, w ramach jednego systemu logistycznego.

Jedną z podstawowych decyzji w logistyce produkcji jest wybór właściwego systemu planowania i sterowania produkcją. Wybór ten ma bezpośredni wpływ na osiągany poziom zapasów oraz poziom obsługi klienta - a co za tym idzie - wyniki finansowe firmy. Wśród wielu znanych metod należy wymienić tradycyjną metodę punktu zamawiania (ROP - Reorder Point), metodę planowania potrzeb materiałowych (MRP) czy wreszcie metodę Just-in-Time (JIT) wraz z systemem Kanban. Godną uwagi alternatywą może być również metoda Werbel-Bufor-Lina (Drum-Buffer-Rope) będąca rozwiązaniem zgodnym z Teorią Ograniczeń TOC (Theory of Constraints) w obszarze produkcji. Wybór właściwej metody planowania i sterowania produkcją uzależniony jest od wielu parametrów, jak: złożoność i różnorodność oferowanych produktów, powtarzalność produkcji czy wreszcie uwarunkowań rynkowych, takich jak zmienność i charakter popytu.