Wdrażanie systemów logistycznych w Polsce

Problemy związane ze współpracą między partnerami łańcuchów logistycznych ukazano na tle pojęć logistyki jako nauki oraz zarządzania logistycznego, zmierzającego do systemów logistycznych. Wdrożenia systemów rozpoczynają się w skali mikro, a więc w odniesieniu do przedsiębiorstw, choć ich pełny rozwój uzależniony jest przede wszystkim od podjęcia budowy systemów makrologistycznych. Obejmować one będą łańcuchy zaopatrzeniowe, które powinny powstawać jako naturalne połączenia kooperantów, a także powiązania z Logistycznymi Centrami Dystrybucji, niezbędnymi ogniwami platformy logistycznej dla współpracy z krajami Unii Europejskiej i Dalekiego Wschodu - krajów Azji. Wobec znaczących nakładów jakie muszą być wydane na realizację tych przedsięwzięć, a także ich czasochłonności, konieczne jest wskazanie etapów budowy tych systemów i ukazanie potrzeby standardowych rozwiązań w tym zakresie.

Logistyka a systemy logistyczne i łańcuchy dostaw
Zarządzanie zwane logistycznym zwraca szczególną uwagę na usprawnienie organizacji zaopatrzenia, procesów magazynowania i transportu oraz dystrybucji w odniesieniu do przedsiębiorstwa określonego producenta, ale także na modernizację kontaktów z zewnętrznymi klientami, tworzącymi tzw. łańcuch logistyczny. Obserwowane w nowoczesnej gospodarce przeprojektowanie łańcuchów dostaw podyktowane jest najczęściej kryterium zasadniczym, tj. uzyskaniem lepszych wyników handlowych, co może prowadzić do daleko idącej integracji przedsiębiorstw.

Logistykę traktować w tym rozumieniu należy jako naukę, dziedzinę badawczą, która dostarcza nowych narzędzi zarządzaniu, zwłaszcza poprzez budowę łańcuchów logistycznych. Logistyka jest więc nauką o organizowaniu procesów przemieszczania oraz magazynowania surowców, materiałów i wyrobów gotowych w ujęciu systemowym, zmierzającym do optymalizacji łańcuchów zaopatrzeniowych (od pozyskania surowca do konsumenta). Wprowadzając sukcesywnie elementy zarządzania logistycznego zmierza się do budowy systemów logistycznych, których wdrażanie w Polsce natrafia na wiele trudności, zwłaszcza na odcinku współpracy partnerskiej.

Systemy logistyczne, to (wg [3]) celowo zorganizowane i zintegrowane - w obrębie danego układu gospodarczego - przepływy materiałów i produktów oraz odpowiadających im informacji, umożliwiających optymalizację w zarządzaniu łańcuchami dostaw (m.in. poprzez automatyczną identyfikację towarów, symulację komputerową, kontroling, elektroniczną wymianę danych oraz kompleksowy rachunek kosztów). W świetle tego nie można utożsamiać systemów logistycznych z systemami informatycznymi, ale te ostatnie stanowią fundament dla logistyki i bez nich logistyka nie mogłaby się urzeczywistnić w swej nowoczesnej postaci.

Dzięki obserwowanemu procesowi budowy łańcuchów logistycznych, do których dążą wszystkie przedsiębiorstwa pragnące zwiększać strumień towarów dostarczanych na rynek, z gwarancją ich zbytu, można lepiej zrozumieć wkraczanie logistyki do przedsiębiorstw, zarówno ze strategią logistyczną, jak też z poszczególnymi rozwiązaniami logistycznymi. Wszystko to sprawia, że w docelowej swej postaci systemy logistyczne należy uznać za nową generację gospodarowania, która prędzej czy później obejmie większość krajów pragnących wspólnoty gospodarczej. Logistyką obejmuje się więc zintegrowane systemy planowania, organizowania, kierowania i kontrolowania procesów fizycznych obiegu surowców, materiałów i towarów oraz ich informacyjnych uwarunkowań, w aspekcie optymalizacji realizowanych działań i celów. Najprostsze ujęcie, to określenie logistyki jako procesu zarządzania całym łańcuchem dostaw. Przy tym przez łańcuch dostaw rozumie się działalność związaną z przepływem materiału (towaru) od jego oryginalnego źródła poprzez wszystkie pośrednie formy aż do postaci, w której jest konsumowany przez ostatecznego klienta. Posłużyć się w tym miejscu można też pojęciem procesów logistycznych, a więc ciągów czynności związanych z przepływem dóbr, obejmujących fizyczne przemieszczanie i magazynowanie surowców, materiałów, produktów oraz z przepływem związanych z tym informacji przez kolejne fazy różnego typu procesów gospodarczych (począwszy od surowców, kończąc na konsumentach), zorganizowane tak, aby ich realizacja była sprawna i ekonomicznie uzasadniona (optymalna). Procesy te mogą być rozpatrywane zarówno w obrębie pojedynczego systemu logistycznego, jak i pomiędzy różnymi systemami. Zależy to w dużym stopniu od powiązań między poszczególnymi partnerami łańcuchów logistycznych, na etapie ich tworzenia oraz w czasie ich pełnego rozwoju i powszechnego stosowania.

Rozpatrując łańcuchy zaopatrzeniowe oraz dalsze powiązania producentów, np. w przemyśle samochodowym, należy - zgodnie z zasadami logistyki - sięgnąć do surowca, z jakiego korzysta się przy produkcji samochodów i jego elementów, produkowanych w kooperacji, a następnie dopiero rozpatrywać systemy w odniesieniu do fabryk produkujących różne typy wyrobów, by w końcu zająć się problemem dystrybucji wyprodukowanych wyrobów gotowych. Każdy łańcuch logistyczny wskazuje na jego dość dużą złożoność, zwłaszcza w tym typie przemysłu, wynikającą z różnorodności surowców używanych do produkcji, a także nowoczesnych technologii i wreszcie z bardzo zróżnicowanych rodzajów produktów gotowych, wynikających z trwających nieustannie przeobrażeń gustów i upodobań użytkowników. Wpływa to na całą gospodarkę surowcową i materiałową w tym zakresie (co w logistyce mieści się w terminie strategii logistycznej), a także na sposoby dystrybucji wyrobów gotowych, poprzez centra dystrybucji.

Cały artykuł w formacie PDF.