Porty żeglugi śródlądowej jako ogniwo logistycznych łańcuchów dostaw

Rozszerzanie się międzynarodowej współpracy gospodarczej prowadzącej w konsekwencji do zwiększania się intensywności przewozów powoduje, że podniesienie konkurencyjności gospodarki w dużej mierze jest uzależnione od możliwości obniżki kosztów ponoszonych zarówno w procesie produkcji, jak i przemieszczania dóbr. Optymalizacja kosztów stanowi zatem jeden z podstawowych celów współczesnego zarządzania procesem produkcji i przemieszczania. Cel ten jest realizowany przede wszystkim poprzez wykorzystanie logistycznych koncepcji polegających na odpowiednim skoordynowaniu produkcji z przepływami materiałowymi oraz strumieniem wyrobów gotowych przeznaczonych dla finalnego odbiorcy. Działania te zmierzają w efekcie do zredukowania zapotrzebowania na usługi transportowo-magazynowe zarówno w fazie zaopatrzenia materiałowego, jak i w fazie dystrybucji gotowych wyrobów. Realizacja tego celu wiąże się przede wszystkim z potrzebą tworzenia logistycznych platform skupiających na określonym obszarze tzw. realizatorów usług logistycznych. 

Do roli tej pretendują przede wszystkim ośrodki miejsko-przemysłowe, których atrybutem jest znaczna dostępność transportowa, czyli spełniające funkcję węzłów komunikacyjnych. Porty - zarówno żeglugi morskiej jak i śródlądowej, które z natury powiązane są z zapleczem siecią dróg samochodowych i kolejowych, a ponadto wyposażone w potencjał przeładunkowy i magazynowo-składowy, mogą odegrać ważną rolę w procesie tworzenia centrów logistycznych stanowiących istotne ogniwo łańcuchów dostaw w fazie zaopatrzenia materiałowego i dystrybucji gotowych wyrobów.