Przez wiele lat podstawową barierą przyspieszenia tempa rozwoju i modernizacji sieci dróg był niedobór środków finansowych, przeznaczanych na ten newralgiczny element infrastruktury gospodarczej. Jednak sytuacja w tym zakresie uległa radykalnej zmianie. Już w 2006 roku pojawił się problem "przerobienia" przez firmy drogowe postawionych do ich dyspozycji przez administrację drogową środków pieniężnych. Wtedy okazało się, że nasze firmy drogowe są zupełnie nieprzygotowane do tak dynamicznego wzrostu nakładów finansowych na drogownictwo. Najtrudniejszą do pokonania barierą przy realizacji zakontraktowanych zadań okazał się zwłaszcza niedobór podstawowych materiałów drogowych, jak kruszywa (bazaltowe, dolomitowe, wapienne itd.), piaski i żwiry, a w nieco mniejszym stopniu również asfalty drogowe. Nie byłoby sprawy, gdyby miała ona charakter krótkotrwały, a ściślej mówiąc - gdyby w gospodarce istniały skuteczne mechanizmy zapewniające w krótkim czasie dostosowanie produkcji (podaży) materiałów drogowych do szybko rosnących potrzeb. Z moich osobistych doświadczeń i obserwacji, związanych zarówno pracą w administracji drogowej (poprzednio) jak i w sferze wykonawstwa (obecnie) wynika jednak, że brak jest racjonalnych podstaw do przyjęcia takiego założenia, zwłaszcza, jeżeli weźmiemy pod uwagę ogromną skalę potrzeb w zakresie budowy autostrad, dróg i mostów, wynikającą choćby z organizacji EURO 2012 (dla budownictwa drogowego jest to bardzo krótki okres czasu). Dlatego kwestia ta wymaga wszechstronnej analizy, która powinna być prowadzona nie tylko na szczeblu przedsiębiorstw wykonawczych, ale i ze znacznie szerszej perspektywy, gdyż wszelkie opóźnienia i zakłócenia w budownictwie drogowym przynoszą gospodarce narodowej jako całości ogromne - wymierne i niewymierne - straty.

Referat został zaprezentowany na Polskim Kongresie Logistycznym "Logistics 2004 - Sieci logistyczne na zintegrowanym rynku europejskim". Poznań 19-21 maja 2004 r.

"Miasto to historycznie ukształtowany typ osiedla, wyznaczony istnieniem konkretnej społeczności cząstkowej, skoncentrowanej na pewnym obszarze o odrębnej organizacji, uznanej i określonej prawnie oraz wytwarzającej w ramach swej działalności zespół trwałych urządzeń materialnych o specyficznej fizjonomii, którą można uznać za konkretny typ krajobrazu".

Sam tytuł powinien nastawiać czytelnika pozytywnie. Skoro wejście Polski do Unii Europejskiej spowodowało ożywienie gospodarcze, wzrost wymiany handlowej, napływ inwestycji bezpośrednich, to zapewne efekty w dziedzinie transportu i usług logistycznych powinny być równie pozytywne. Spróbujmy zatem dokonać bilansu kosztów i korzyści tego procesu, przyjmując rok 2006 jako ostatni wzięty do porównań.

Obszary zurbanizowane można traktować w systemie logistycznym kraju jako ogniwa łańcucha logistycznego oraz jako samoistne systemy miejskie. Te dwa aspekty wymagają całościowego i trwałego (zrównoważonego) podejścia w odniesieniu do roli, jaką miasta odgrywają w układzie lokalnym i regionalnym oraz krajowym i międzynarodowym.

Referat został zaprezentowany na Międzynarodowej Konferencji Logistycznej "Logistics 2002 - Elastyczne łańcuchy dostaw - koncepcje, doświadczenia, wyzwania". Poznań 14-15 maja 2002 r.

Transport jest czynnikiem intensyfikującym rozwój zarówno poszczególnych regionów, jak i całych gospodarek w skali makro. Zależność między rozwojem gospodarki narodowej a rozwojem systemów transportowych w łańcuchach dostaw wynika z faktu, że transport "obsługuje" pozostałe działy gospodarki, a szczególnie przemysł, budownictwo, czy rolnictwo. Dynamiczny rozwój gospodarki w ostatnich latach wymusza w firmach branży TSL działania zmierzające do wypracowania i podtrzymywania przewagi konkurencyjnej poprzez wdrażanie nowoczesnych technik zarządzania, tak na poziomie operacyjnym, jak i strategicznym. Poszukiwania sposobów redukowania kosztów, wzrost oczekiwań klientów odnośnie poprawy szeroko rozumianej jakości obsługi transportowej, a także redukowanie czasu procesów tworzących ostatecznie łączną wartość dla klienta sprzyjają, a raczej wymuszają koncentrację działań w ramach nowoczesnych rozwiązań w obrębie obsługiwanych łańcuchów dostaw.