Port morski jest punktem styku morskich szlaków żeglugowych z drogami komunikacji lądowej. Określa to jego funkcję jako miejsca przeładunku towarów ze statku na tabor lądowo-kołowy lub pływający, albo odwrotnie. Jest on więc przede wszystkim węzłem komunikacyjnym dróg wodnych i lądowych. Obok tego port spełnia również rolę ośrodka przemysłu, który jest w nim lokalizowany z uwagi na czynniki sprzyjające tej lokalizacji, a związane z sąsiedztwem wód żeglugowych, min. dowóz surowców. Znajdują się tu centra administracji morskiej, handlu zagranicznego, przemysłu, armatorów itp. Powstaje też zapotrzebowanie na różnego rodzaju usługi, składowanie towarów i przetwórstwo oraz ekspedycję wyrobów, poza tym rozwija się obok miasto z jego potrzebami i zapleczem. W sumie jest to złożony organizm gospodarczy o specyfice odmiennej niż innych ośrodków przemysłowomiejskich.

Logistyka przenika wszystkie sfery działalności gospodarczej i jest niezbędnym uczestnikiem przepływów wewnątrz przedsiębiorstwa oraz miedzy przedsiębiorstwami, niezależnie od odległości. Według J. Grajnerta, St. Kwaśniowskiego i T. Nowakowskiego zadaniem logistyki jest badanie przepływu dóbr rzeczowych w otoczeniu rynkowym, które stanowi podstawę budowania sprzężeń zwrotnych, umożliwiających odpowiednią, pod kątem efektywności ekonomicznej, sprawność ich przepływu.

Paliwo okrętowe jest środkiem materiałowym, który w każdych warunkach działań jednostki pływającej na morzu jest zużywany w ilościach masowych. Tankowanie na morzu realizowane jest przez okręty wsparcia logistycznego takie jak zbiornikowce oraz uniwersalne zaopatrzeniowce. Zdolność do korzystania ze wsparcia okrętów logistycznych jest podstawowym standardem, jaki musi być spełniony przez okręty delegowane do współpracy w ramach Wielonarodowych Sił Morskich NATO. Zdolność do uzupełniania zapasów paliwa jest jednym z podstawowych czynników wydłużających czas pobytu okrętu w rejonie realizacji zadań.

Artykuł jest poświęcony metodyce projektowania inteligentnych sieci elektroenergetycznych, która była opracowana w zarządu "Energosetprojekt" "Inżynieryjne centrum energetyki Uralu" SA w ciągu wielu lat projektowania połączonej sieci elektroenergetycznej Uralu i Syberii Zachodniej. W artykule są opisane kierunki rozwoju dyspozycji sieci elektroenergetycznych, projektowania systemów zarządzania inteligentnych sieci i efekt zjednoczenia projektowych instytutów i spółek budowlanych na przykładzie "Energostrojinwest-Holding" SA.

Przemiany gospodarcze i społeczne, które następowały po drugiej wojnie światowej, przyczyniły się do dynamicznego rozwoju sektora usług. Rosnącej roli tego sektora towarzyszą zmieniające się warunki funkcjonowania firm usługowych i produkcyjnych. W wyniku nasilającej się konkurencji, pojawiania się nowych technologii, coraz większego zapotrzebowania na wykwalifikowaną siłę roboczą oraz rosnących wymagań klientów przedsiębiorstwa są zmuszone do szukania innowacyjnych koncepcji, mogących uczynić ich działalność bardziej efektywną.