Metoda ustalania współczynnika dynamicznego wykorzystania ładowności pojazdu
- Stanisław Bogdanowicz
- Kategoria: Transport i spedycja
Streszczenie: Ogólna podstawa metodyczna ustalania współczynnika wykorzystania ładowności pojazdu. Rodzaje podsystemów przewozowych. Cel ustalania współczynnika dynamicznego wykorzystania ładowności jako średniej harmonicznej. Przykład rynkowy i transportowy ustalania omawianej średniej.
1. WSTĘP
Wśród wskaźników pracy transportu samochodowego jednym z istotnych jest współczynnik wykorzystania ładowności (pojemności, udźwigu, nośności, uciągu) pojazdu. Najwięcej kłopotów sprawia ustalanie i interpretacja współczynnika dynamicznego wykorzystania ładowności pojazdu - E.
W przewozach wahadłowych mamy do czynienia ze statycznym wykorzystaniem ładowności - C, którego wyrazem jest stosunek masy jednorazowo przemieszczanej (Q) do ładowności pojazdu (q), czyli wielkości oferowanej. I nawet powtarzalność tych przewozów nie zmienia, ani ww. metody, ani wyniku, gdyż występują tu tylko 2 punkty obrotu ładunkowego; nadawca i odbiorca.
Nieco inaczej przedstawia się wykorzystanie ładowności pojazdu w przewozach wykonywanych w systemie zwózkowym, albo rozwózkowym, lub mieszanym.
Rzeczywiste kształtowanie się wykorzystania ładowności jest - oczywiście - odmienne, w porównaniu do przewozów w systemie wahadłowym.
Omawiany problem dotyczy np. przewozów płodów rolnych w okresie zbiorów w systemie zwózkowym, lub zaopatrzenia gospodarstw rolnych, czy handlu detalicznego/hurtowego w systemie rozwózkowym. Wówczas w poszczególnych odcinkach (jazdy) jednego kursu między różnymi punktami ładunkowymi, np. sklepami, występuje zjawisko różnorodnego wykorzystania ładowności środków przewozowych. A ponadto, mamy - na
ogół - różnice w wielkości odcinków danego kursu. Z tego względu niezbędne jest uwzględnienie dynamiki zmian w wykorzystaniu ładowności pojazdu i dynamiki zmian w odległościach przewozu.
W celu uwzględnienia zmian w omawianych wskaźnikach pracy transportu musimy określić ich rzeczywiste kształtowanie się. Omawiane zjawisko oznacza konieczność uwzględniania oferowanej i wykonanej wielkości przewozów wyrażonej albo w jednostkach przewozu, np. t, lub w jednostkach pracy przewozowej, np. tkm.
Wskazanemu celowi służy ustalanie dynamicznego współczynnika wykorzystania ładowności pojazdu - E. Jest on formą obliczania wielkości przeciętnej jako średniej harmonicznej, tj. będącą inną, w porównaniu ze średnią arytmetyczną. Wybór właściwego parametru średniej arytmetycznej czy harmonicznej zależy od formy przedstawienia danych. (...)
Wśród wskaźników pracy transportu samochodowego jednym z istotnych jest współczynnik wykorzystania ładowności (pojemności, udźwigu, nośności, uciągu) pojazdu. Najwięcej kłopotów sprawia ustalanie i interpretacja współczynnika dynamicznego wykorzystania ładowności pojazdu - E.
W przewozach wahadłowych mamy do czynienia ze statycznym wykorzystaniem ładowności - C, którego wyrazem jest stosunek masy jednorazowo przemieszczanej (Q) do ładowności pojazdu (q), czyli wielkości oferowanej. I nawet powtarzalność tych przewozów nie zmienia, ani ww. metody, ani wyniku, gdyż występują tu tylko 2 punkty obrotu ładunkowego; nadawca i odbiorca.
Nieco inaczej przedstawia się wykorzystanie ładowności pojazdu w przewozach wykonywanych w systemie zwózkowym, albo rozwózkowym, lub mieszanym.
Rzeczywiste kształtowanie się wykorzystania ładowności jest - oczywiście - odmienne, w porównaniu do przewozów w systemie wahadłowym.
Omawiany problem dotyczy np. przewozów płodów rolnych w okresie zbiorów w systemie zwózkowym, lub zaopatrzenia gospodarstw rolnych, czy handlu detalicznego/hurtowego w systemie rozwózkowym. Wówczas w poszczególnych odcinkach (jazdy) jednego kursu między różnymi punktami ładunkowymi, np. sklepami, występuje zjawisko różnorodnego wykorzystania ładowności środków przewozowych. A ponadto, mamy - na
ogół - różnice w wielkości odcinków danego kursu. Z tego względu niezbędne jest uwzględnienie dynamiki zmian w wykorzystaniu ładowności pojazdu i dynamiki zmian w odległościach przewozu.
W celu uwzględnienia zmian w omawianych wskaźnikach pracy transportu musimy określić ich rzeczywiste kształtowanie się. Omawiane zjawisko oznacza konieczność uwzględniania oferowanej i wykonanej wielkości przewozów wyrażonej albo w jednostkach przewozu, np. t, lub w jednostkach pracy przewozowej, np. tkm.
Wskazanemu celowi służy ustalanie dynamicznego współczynnika wykorzystania ładowności pojazdu - E. Jest on formą obliczania wielkości przeciętnej jako średniej harmonicznej, tj. będącą inną, w porównaniu ze średnią arytmetyczną. Wybór właściwego parametru średniej arytmetycznej czy harmonicznej zależy od formy przedstawienia danych. (...)
Artykuł zawiera 10663 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować