Zaloguj się

WIEDZA

Możliwości stosowania czujek magistralowych w bazach logistycznych

W transporcie, jako rozległym systemie, problem zapewnienia bezpieczeństwa wydaje się szczególnie ważny. Dotyczy to nie tylko obiektów ruchomych (np. pojazdy, samoloty, pociągi) z których korzystają osoby odbywające podróż, ale także obiektów stacjonarnych (np. dworce kolejowe, porty lotnicze, bazy logistyczne). Brak możliwości świadczenia usług przez przedsiębiorstwa, które wykorzystują te obiekty, może skutkować dezorganizacja transportu, a tym samym i gospodarki państwa na znacznym obszarze.

Zagadnienie zapewnienia ciągłości zasilania w logistycznych systemach teleinformatycznych

W przedsiębiorstwach informacja jest jednym z czynników bez której trudno jest zachować ciągłość działania. Jej częściowa utrata wiąże się ze zmniejszeniem konkurencyjności na rynku a całkowita nawet z koniecznością przestojów (np. utrata kluczowych danych w przedsiębiorstwie może spowodować ryzyko braku ciągłości finansowej, tendencji do odejścia stałych kontrahentów oraz w przypadku danych finansowo-księgowych nawet odpowiedzialności karnej). Zagrożenia mogą wynikać z wielu czynników niezależnych takich jak np. awarie urządzeń, ale również mogą być spowodowane przez ludzi (np. zagrożenia ze strony Internetu przypadkowe lub umyślne skasowanie danych). Jednym z istotniejszych problemów jest zapewnienie ciągłości zasilania [5,6] w logistycznych systemach teleinformatycznych [2,4]. Dlatego tak ważnego znaczenia nabiera zagadnienie analizy tego zagadnienia. W artykule zaprezentowano możliwe do zastosowania rozwiązania, które zwiększają niezawodność funkcjonowania tych systemów.

Nadzór techniczny nad ogrzewaniem rozjazdów tramwajowych na przykładzie Warszawy

W zarządzaniu komunikacją tramwajową należy brać pod uwagę jej specyficzne cechy logistyczne. Istotne znaczenie dla procesu obsługi ma struktura sieci transportowej i wszelkiego rodzaju uwarunkowania ruchowe, w tym liczba i rozmieszczenie przystanków, liczby skrzyżowań i rozjazdów. Przystanki to punkty nadawczo-odbiorcze; pasażerowie (zlecający usługi wykonywane na nich samych) to ładunki przenoszone między tymi punktami.

Procedura suboptymalizacji stref funkcjonalnoprzestrzennych

Magazyn dystrybucyjny jest obiektem funkcjonalno - przestrzennym, realizującym proces magazynowania z uwzględnieniem specyfiki występującej po magazynowaniu dystrybucji. Magazynowanie jest złożonym procesem technologicznym (rys. 1) obejmującym przyjęcie, składowanie, komisjonowanie oraz wydanie ładunku (materiału, towaru) z zastosowaniem odpowiednich środków technicznych i operacji koniecznych do realizacji wymienionych czynności. W skład magazynowania może wchodzić również konfekcjonowanie.

Wykorzystanie symulacji strumienia wartości w identyfikacji wąskich gardeł systemu produkcyjnego w ZPC Mieszko S.A.

Obecnie w obszarze funkcjonowania firm produkcyjnych występuje bardzo duża konkurencja związana z nasyceniem rynku. Przedsiębiorstwa, które chcą należeć do czołówki, nie mogą już polegać tylko i wyłącznie na dobrym produkcie i sprawnie działającej sprzedaży, ale muszą również koncentrować się na zrównoważonym rozwoju we wszystkich pozostałych aspektach dotyczących ich działalności. Tylko doskonale funkcjonujące w każdej dziedzinie organizacje są dziś w stanie konkurować z liderami rynku.

Wieloaspektowa ocena systemu logistycznego przedsiębiorstwa w łańcuchu dostaw na przykładzie metodologii Audit 9A

Klasyczny kanon zarządzania obejmuje planowanie, organizowanie-realizowanie kontrolowanie i motywowanie. Procesy obejmujące postęp technologiczny i integrację przedsiębiorstw w łańcuchu logistycznym dawno już przekroczyły granice regionów, państw i kontynentów. Skok cywilizacyjny, który dokonał się w drugiej połowie XX wieku inspiruje i determinuje rozwój metod i narzędzi kontroli oraz oceny przedsiębiorstw. Wszelka działalność gospodarcza obarczona jest ryzykiem, stąd też naturalnym jest dążenie by jakość zarządzania skumulowanymi kapitałami także podlegała procesom doskonalenia w obszarze badań, kontroli i oceny sprawności i efektywności zarządzania.

Procedura suboptymalizacji stref funkcjonalno-przestrzennych

Projektowanie układu przestrzenno-funkcjonalnego jest ważnym fragmentem metody projektowania obiektów logistycznych. Jako jeden z pierwszych kroków projektowych, oznaczony w metodzie numerem 6 determinuje warianty projektowe, a zatem i docelową, realizacyjną postać projektu, [3, 6]. Układ przestrzenno-funkcjonalny powinien dotyczyć alokacji stref funkcjonalnych. Przemawia za tym fakt, że alokacja stref funkcjonalnych determinuje liczbę korytarzy roboczych, a także ich rozmiary: długość i szerokość, orientację przestrzenną: wzdłuż czy w poprzek obiektu logistycznego, umiejscowienie stanowisk zdawczo-odbiorczych czy wreszcie przepływy materiałów wewnątrz obiektu logistycznego.
Klasowe metody rozmieszczenia asortymentu i ich wpływ na wydajność procesu kompletacji

Klasowe metody rozmieszczenia asortymentu i ich wpływ na wydajność procesu kompletacji

Pojęcie procesu komisjonowania bardzo często traktowane jest tożsamo z pojęciem kompletacji, jednak nie zawsze jest to poprawne. W niniejszej artykule, w celu jednoznacznego opisu problemu badawczego, terminy kompletacji i komisjonowania zostaną rozróżnione. Kompletacja rozumiana będzie jako proces podrzędny w stosunku do komisjonowania, będący równocześnie jego składową. W ramach komisjonowania, oprócz typowych czynności kompletacyjnych (związanych z formowaniem niejednorodnych jednostek ładunkowych wg zamówień klientów) realizowane są także czynności związane z przygotowaniem i organizacją systemu komisjonowania. Mowa tu o przetwarzaniu zamówień klientów, generowaniu oraz grupowaniu i odpowiednim rozdziale list kompletacyjnych (w przypadku określonych strategii kompletacji), klasyfikacji asortymentu i usystematyzowaniu miejsc oferowania, a także rozmieszczeniu asortymentu w strefie kompletacji, uzupełnianiu braków asortymentowych w miejscach oferowania, opracowywaniu tras pracowników i innych.

Z etykietą

Statków Powietrznych

Jednym z podstawowych elementów lotniczego systemu transportowego jest system eksploatacji technicznej stanowiący zbiór obiektów eksploatacji (statki powietrzne, silniki, agregaty, osprzęt, przyrządy), personelu latającego i inżynieryjno-technicznego, środków eksploatacji lotno-technicznej, zarządzeń i norm określających wybór i utrzymanie najwłaściwszych zakresów pracy techniki lotniczej oraz systemu sterowania procesem eksploatacji współdziałających ze sobą w celu utrzymania i odtworzenia sprawności lub zdolności do pracy. System obsług technicznych i remontu jest zbiorem obiektów i środków obsług technicznych i remontu, personelu inżynieryjno-technicznego i programów obsług technicznych i remontu współdziałających ze sobą w celu podtrzymania i odtworzenia sprawności lub zdatności do pracy statków powietrznych (rys. 1).
Subskrybuj to źródło RSS