Praktycznie na każdym opakowaniu transportowo-logistycznym umieszczane są różnego typu etykiety, wykorzystywane zarówno podczas wewnętrznych procesów magazynowych, jak i podczas realizacji transportu. Niestety, większość z tych etykiet, to indywidualne rozwiązania firm, które w żaden sposób nie są powiązane z innymi partnerami w łańcuchu dostaw i służą wyłącznie ich twórcom. Kolejni odbiorcy sami tworzą wewnętrzne rozwiązania, naklejając tym samym swoje oznaczenia na jednostkę logistyczną.

W obiektach takich jak magazyny, centra dystrybucyjne, zakłady produkcyjne oraz terminale kontenerowe i przeładunkowe ważną rolę spełniają systemy i procesy transportu ładunków. Stanowią one element integracyjny dla innych podsystemów, a sprawna obsługa strumieni ładunków jest w dużym stopniu zależna od wydajności realizowanych operacji transportowych. Należą one do głównych składników wszystkich procesów i systemów logistycznych i wymagają przeprowadzenia szeregu czynności, takich jak planowanie, kontrolowanie, zarządzanie zarówno w jego obszarze zewnętrznym, jak i wewnętrznym.

Po kilkumiesięcznej pracy globalnej grupy roboczej złożonej z przedstawicieli 25 firm z całego świata (m.in. PepsiCo, Nestle, L’OREAL, P&G, Unilever, Ebay, Google, Alibaba.com, TESCO, Walmart, Carrefour, MetroGroup), stworzone zostały uproszczone zasady zarządzania numerami GTIN.

Dostępne rozwiązania w zakresie prognozowania przyszłych wielkości popytu są niewystarczające i należy poszukiwać innych metod, umożliwiających bardziej precyzyjne ich oszacowanie. Artykuł prezentuje oryginalne rozwiązanie, wykorzystujące model autoregresji, który na podstawie kształtowania się dotychczasowego popytu jest w stanie z dużym prawdopodobieństwem wyznaczyć przyszłe jego wielkości. Tego typu rozwiązanie można z powodzeniem wykorzystywać w obszarze logistyki, przy określaniu wielkości przepływającego ładunku po stronie popytu niezależnego.