Praca jest poświęcona modelowaniu procesu instalacji elementów do transportu zasobów naturalnych (na przykład ropy lub gazu) przy użyciu rurociągów umieszczonych na dnie morza. Model może być również adoptowany do obliczeń dotyczących instalacji kabli (elektrycznych lub komunikacyjnych). Zbudowano model matematyczny urządzenia, którego podstawowymi elementami są jednostka pływająca i opis jej ruchu oraz rurociąg/kabel, których podatność (w wyniki instalacji podlegają dużym odkształceniom) uwzględniono dzięki użyciu metody elementów skończonych. Opracowano autorskie oprogramowanie, które umożliwia przeprowadzanie obliczeń trzema typowymi metodami instalowania rurociągów: bębnową, J-lay oraz S-lay. Zaprezentowano wyniki przykładowych eksperymentów numerycznych wykonanych dla układu stosującego metodę J-lay.

Systemy transportowe, a w szczególności środki transportu w nich eksploatowane, są źródłem różnego rodzaju zagrożeń: życia i zdrowia ludzi oraz degradacji środowiska naturalnego. Czynniki eksploatacyjne oddziałujące na elementy obiektów technicznych wywołują niekorzystne zmiany wartości istotnych cech elementów powodując ich uszkodzenia. Wśród czynników wymuszających można wyróżnić czynniki wynikające z niewłaściwego działania człowieka oraz wynikające z oddziaływań otoczenia na obiekty techniczne. Uszkodzenia są zdarzeniami, które mają istotny wpływ na obniżanie niezawodności i efektywności działania pojazdów. W opracowaniu, uszkodzenie zdefiniowano jako przekroczenie dopuszczalnych wartości granicznych przez istotne cechy opisujące obiekt techniczny. Na podstawie zrealizowanych badań eksploatacyjnych, dotyczących chwil wystąpienia uszkodzeń stwierdzono, że zbiór uszkodzeń można podzielić na podzbiory uszkodzeń pierwotnych oraz wtórnych. Wyniki badań wykazały, że przyczyną powstawania uszkodzeń wtórnych są, z reguły, niewłaściwie realizowane naprawy uszkodzeń pierwotnych. Uszkodzenia pierwotne są niezależne od siebie i występują w sposób losowy. Uszkodzenia wtórne natomiast są zależne od siebie, ponieważ ich występowanie jest uwarunkowane wcześniejszym wystąpieniem uszkodzenia pierwotnego i skutkiem niewłaściwej jego naprawy lub niewłaściwej naprawy kolejnego uszkodzenia wtórnego.

TRAM-RISK zarządzania ryzykiem zagrożeń w komunikacji tramwajowej. Przewiduje się, że pozytywne wyniki wstępnych aplikacji metody TRAM-RISK zachęcą do jej wdrożenia.

W artykule podany został schemat analizowania oraz modelowania szeregu czasowego, wskazane zostały techniki estymacji składowej trendu oraz sezonowości. Zaprezentowany został przykład analizy oraz modelowania liczby pasażerów lotniczych. Wskazane zostały możliwości dalszej prac badawczych nad rozpatrywanym problemem.