Artykuł w skrótowej formie porusza niektóre aspekty bezpieczeństwa żeglugi w rejonach instalacji przybrzeżnych jakimi są farmy wiatrowe. Podstawowe kwestie ekonomiczne ich eksploatacji zostały poruszone we wstępie. Następnie przedstawiono takie problemy nawigacyjnego zabezpieczenia bezpieczeństwa żeglugi w rejonie jak: identyfikacja i oznakowanie poszczególnych elementów instalacji oraz granice i ich wpływ na żeglugę w akwenie. Forma artykułu ogranicza autorów jedynie do poruszenia podstawowych aspektów nawigacyjnego zabezpieczenia w szeroko pojętym problemie bezpieczeństwa żeglugi w rejonie farm wiatrowych.

W referacie rozwiązano kilka trudniejszych zadań, których rozwiązania opierają się na podstawowym prawie dynamiki klasycznej, jakim jest prawo zachowania momentu pędu. Podano rozwiązania tych zadań, a wyniki rozwiązań szczegółowo przeanalizowano.

W artykule przedstawiono metodę wykorzystania algorytmu superrozdzielczości dla pojedynczej kamery rejestrującej obraz drogi. Pojazdy o rozmiarze mniejszym od jednego piksela pobudzają cały piksel, przez co estymacja ich położenia i prędkości jest utrudniona. Wykorzystanie algorytmu Spatio-Temporal Track-Before-Detect (ST-TBD) pozwala na śledzenie obiektów subpikselowych, jednak istnieją takie trajektorie, dla których estymacja subpikselowa nie jest możliwa. Zaproponowane rozwiązanie bazuje na kamerze, która jest nieznacznie przesuwana w pionie i poziomie w celu rejestracji obrazu sceny pozwalającego na osiągnięcie efektu superrozdzielczości w celu dokonania fuzji danych w przestrzeni stanu. W artykule przeanalizowano konfigurację śledzenia 1D odpowiadającego najgorszej możliwej trajektorii. Dla 40 różnych prędkości obiektu wyznaczono średni błąd położenia bezwzględnego dla systemu z algorytmem ST-TBD oraz z tym samym algorytmem wspomaganym dodatkowym filtrem. Rozwiązanie drugie bazujące na hierarchicznym śledzeniu pozwoliło na ponad dwukrotne zmniejszenie średniego błędu maksymalnego oraz uzyskanie trzykrotnie mniejszego błędu średniego.

Praca zawiera kilka różnych podejść do zagadnienia stateczności modeli matematycznych pojazdów szynowych i samochodowych. Przeprowadzono analizę stateczności technicznej modelu matematycznego opierając się na właściwościach maksymalnej i minimalnej wartości własnej macierzy stanu (otrzymanej z równań ruchu układu pojazdu szynowego z wózkami 25TN) oraz wyznaczając funkcję Lapunowa. Zbadano stateczność tego modelu ze względu na parametry, na które funkcja Lapunowa jest najbardziej wrażliwa (badania wrażliwości pokazano w pracy [3]).