W cyklu życia każdego przedsiębiorstwa pojawia się okresowo konieczność reorganizacji i racjonalizacji, zarówno w odniesieniu do struktur organizacyjnych, jak i realizowanych procesów czy fizycznej budowy systemu i rozmieszczenia obiektów. Konieczność taka wynikać może z wielu czynników, zarówno zewnętrznych, takich jak choćby zmiany uwarunkowań prawnych, rozwój dostępnych technologii czy zmiany w układzie sił na rynku, jak i wewnętrznych, w tym zmiany w zarządzie i w koncepcji prowadzenia biznesu. W zależności od potrzeb i czynników sprawczych różny może być zakres takiej reorganizacji, a co za tym idzie, czas jej realizacji i, prawdopodobnie, koszty które za sobą pociągnie. W odniesieniu do aspektu rozmieszczenia stanowisk zakres reorganizacji może obejmować następujące warianty:

Do zaspokojenia ludzkich potrzeb potrzebne są dwojakiego rodzaju dobra: wyroby materialne i usługi. Dobra te wytwarzane są przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorstwa), zajmujące się, ogólnie rzecz biorąc, produkcją, handlem, bądź usługami.
Każde przedsiębiorstwo prowadzi działalność w konkretnym otoczeniu, z którym wchodzi w różne interakcje. Dynamiczny i niezrównoważony charakter wzajemnych oddziaływań sprawia, że jest ono zmuszone do stosowania zasady adaptacji. Z zasady tej wynika konieczność zmian w wielu aspektach działalności. W tym zakresie wyróżnić można 4 główne podejścia:

Treść artykułu nie porusza żadnego novum dotyczącego wyboru miejsca, lokalizacji, czy też rozwiązań w obszarze mikroprocesów zachodzących w magazynie; również analiza kosztów logistycznych ogółem, w tym kosztów magazynowych - nie jest niczym nowym.
Tak w publikacjach dotyczących wyceny nieruchomości, jak w zagadnieniach dotyczących zarządzania logistycznego w oparciu o decyzje kosztowe, bardzo wiele zostało stwierdzone, potwierdzone i przeanalizowane. Jakie przesłanie ma więc prezentowana praca i co nowego może wnieść w świat nieruchomości i zarządzania kosztami działań? Głównym przesłaniem jest sformułowanie holistycznej metodologii badań, pozwalających usystematyzować kierunki podejmowanych decyzji na poziomie strategicznym, taktycznym i operacyjnym (magazynowania).

Klasyczny podział fazowy dzieli logistykę na sferę zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji. W każdej z tych sfer logistyka odbiła swoje optymalizacyjne piętno we współczesnych przedsiębiorstwach. W obszarze zaopatrzenia wysiłki logistyków skupione są głównie na procesach wyboru dostawców oraz zarządzania zapasami z uwzględnieniem ograniczeń rynkowych. W obszarze dystrybucji logistyka koncentruje się na obsłudze klienta poprzez kształtowanie poziomu obsługi w kanałach dystrybucji z uwzględnieniem kosztów transportu i utrzymania zapasu. Tu najsilniejsze są związki logistyki z marketingiem poprzez umiejętną realizację funkcji przed-, po- i transakcyjnych. Z kolei w obszarze logistyki produkcji możemy wyróżnić działania związane z:

Wtórne zagospodarowanie materiałów i części
Od ponad dekady zaobserwować można "zielony trend" w produkcji i logistyce. Polityka Unii Europejskiej z zakresie promowania zrównoważonego rozwoju powoduje, że z roku na rok ustawodawstwo z zakresu ochrony środowiska staje się coraz bardziej restrykcyjne. Zjawisko to wymusza na wielu branżach zmianę tradycyjnego podejścia do procesów produkcyjnych na bardziej proekologiczne. Obowiązująca w wybranych branżach państw członkowskich UE tak zwana polityka poszerzonej odpowiedzialności producenta (EPR - Extended Producer Responsibility), spowodowała konieczność rekonfiguracji tradycyjnych łańcuchów dostaw. Nastąpiło ich poszerzenie o procesy związane z fazą posprzedażową, w szczególności procesy zagospodarowania zużytych przez klientów produktów (na przykład sprzęt AGD, sprzęt komputerowy, samochody).

Jakość zarządzania współczesną organizacją jest zdeterminowana przez umiejętność spojrzenia na organizację oraz kluczowe procesy w niej zachodzące w sposób integralny. Jakość zarządzania marketingiem, logistyką, finansami, produkcją, jakością, zasobami ludzkimi itd. jest tak naprawdę określona poprzez jakość wzajemnej integracji - zarządzania holistycznego [Krupa 2003].
W całościowym podejściu nietrudno zauważyć podobieństwo do najbardziej ogólnej, uniwersalnej definicji organizacji, która stwierdza, że organizacja to system, którego uporządkowanie polega przede wszystkim na tym, że jego funkcjonalnie zróżnicowane części współdziałają ze sobą przyczyniając się w efekcie do powodzenia całości [Johnson i in. 1964].

Modułowość w produkcji
Modułowość zastosowaną w produkcji można określić jako łatwość, z jaką poszczególne moduły (elementy złożone) mogą być oddzielone i łączone bez naruszania integralności produktu. Modułowość oznacza również, że elementy produktu lub procesu mogą być wykonywane niezależnie w różnych organizacjach gospodarczych, a następnie składane przez integratora (montownię) z przewidywalnym skutkiem.
Jeśli wyrób gotowy nie jest modułowy, elementy zastosowane do jego produkcji są specjalnie dostosowywane do siebie. W rezultacie zastąpienie modułu innym, w celu produkcji wariantu wyrobu, wymaga wprowadzenia zmian kompensacyjnych do innych elementów w celu utrzymania integralności (kompatybilności) wyrobu. Natomiast produkty zbudowane modułowo składają się z powiązanych ze sobą elementów, które współdziałają ze sobą według ściśle określonych i ujednoliconych standardów. Ten zabieg pozwala dopasowywać elementy tak długo, jak długo są kompatybilne i odpowiadają różnorodnym oczekiwaniom klienta. Zakupy modułowe (ang. modular sourcing) są wynikiem istnienia wielu typów produkcji w systemie modułowym, takich jak: producenci sprzętu (ang. original equipment manufacturers, OEMs), producenci konstrukcji (ang. original design manufacturers, ODMs), usługi dla produkcji elektroniki (ang. electronics manufacturing service, EMS), organizacje wirtualne (ang. virtual organization, VO) i inne. W wielu przypadkach tworzone są sojusze z modułowymi klastrami przemysłowymi, które funkcjonują w krajach rozwijających się. Takie rozwiązanie jest optymalne dla konfiguracji zasobów, absorpcji nowych technologii i wiedzy w różnych krajach - przynosi korzyści dla dostawcy i odbiorcy.

Autor nie zamierza tłumaczyć Czytelnikowi sensu i celu zajmowania się logistyką produkcji. Zrobił to już raz, przed mniej więcej dziesięciu laty. Powtarzanie tych wywodów wydaje się być zbyteczne w czasach, kiedy logistyki branżowe i dziedzinowe mnożą się w literaturze przedmiotu jak króliki na polu koniczyny. Idąc za wytycznymi Państwowej Komisji Akredytacyjnej uczymy studentów osobno logistyki zaopatrzenia, logistyki produkcji i logistyki dystrybucji. Poświęcamy każdemu z tych przedmiotów średnio po trzydzieści godzin. Reprezentanci praktyki twierdzą, że przydałby się jeszcze czwarty przedmiot - "logistyka przedsiębiorstwa", który objaśniałby studentowi związki pomiędzy działaniem różnych sfer funkcjonowania logistyki w przedsiębiorstwie. Dynamiczny rozwój sfery usług wskazuje z kolei, że idąc śladami Amerykanów, należałoby się również zająć logistyką usług jako osobnym obszarem wiedzy. Alternatywą jest, że za chwilę rozwinie się ona w logistykę turystyki lotniczej, logistykę turystyki autokarowej oraz logistykę turystyki rowerowej. Kończąc to krótkie wprowadzenie wskazówkami dla tych, którzy wciąż poszukują obszaru, którym mogą się zająć w logistyce, Autor tego artykułu przechodzi do przedstawienia jego genezy.

Rozwój nauki oraz jej powiązanie z praktyczną działalnością może zaistnieć jedynie poprzez ciągłe rozszerzanie i doskonalenie różnych obszarów wiedzy. Inwestowanie w wiedzę staję się dziś najlepszą drogą do osiągania wszelkich sukcesów w różnych dziedzinach życia. Zmiany w środowisku biznesowym końca XX wieku wymusiły na naukowcach i menedżerach poszukiwania nowych wyzwań dla przedsiębiorstw i firm, które w nowym stuleciu chcą zająć znaczące miejsce na rynku o wzrastającej konkurencyjności. Sama dynamika zmian, które zaszły i zachodzą w zarządzaniu przedsiębiorstwem sprawiła, że swoim zakresem objęły one również działalność logistyczną. Logistyka stała się dla współczesnych menedżerów tą dziedziną wiedzy, która jako teoria i praktyka działalności umożliwiła poszukiwanie nowych rozwiązań. Kierunki zmian w działalności logistycznej, determinowane są przede wszystkim innowacjami technicznymi jakie wkraczają w nasze codzienne życie. Związane są one bezpośrednio z nowinkami, które zmierzają do poprawy i efektywniejszego funkcjonowania firmy we wszystkich jej obszarach, w tym również w obszarze działalności logistycznej. Logistyka stała się niezbędną wiedzą menedżerską, która kształtuje architekturę procesów w przedsiębiorstwie.