Rola regulatorów w kształtowaniu podstaw funkcjonowania i rozwoju transportu lotniczego

Celem artykułu jest dokonanie obiektywnej oceny zadań i funkcji krajowych regulatorów transportu lotniczego w świetle ustawy Prawo lotnicze, a w szczególności kompetencji ministra właściwego do spraw transportu w odniesieniu do lotnictwa cywilnego oraz powołanego ustawą organu - Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Jest to więc podejście zgodne z koncepcją ekonomii pozytywnej, która ma za zadanie przedstawienie pewnych zjawisk w oparciu o obiektywną wiedzę o rzeczywistości, w tym także odnośnie do stanu prawnego danej branży, sposobu jej regulacji i nadzoru. Omówiono także międzynarodowe poziomy regulacji sektora usług lotniczych, kompetencje i zadania organizacji międzynarodowych, które tworzą otoczenie prawne tego sektora - regulatorzy międzynarodowi. Podjęto też próbę oceny istniejącego stanu prawnego i wskazania na konieczne zmiany w tym zakresie w nurcie ekonomii normatywnej, która wartościuje fakty i stany opisywane przez ekonomię pozytywną, a więc formułuje pewne kierunki zmian i zalecenia odnośnie do kształtowania się badanych zjawisk w przyszłości. Oczywiście takie podejście do badań łączy się z dużą dozą subiektywizmu, co jest charakterystyczne dla tego nurtu badań. Jednakże, w celu złagodzenia subiektywizmu ocen, w procesie badawczym przeprowadzono wywiady z przedstawicielami regulatorów rynku lotniczego - Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (MTBiGM) oraz Urzędu Lotnictwa Cywilnego, a także z parlamentarzystami, którzy w procesie stanowienia prawa lotniczego odgrywają dużą rolę.