Modelowanie popytu oparte na podróżach pojedynczych

Sama również ulega przemianom (głównie długoterminowym) w wyniku oddziaływań wzajemnych między: zmianami w jakości usług transportowych i zmianami dostępności transportowej, zmianami w strukturze popytu i zmianami mobilności użytkowników, zmianami aktywności mieszkańców związanych również z dostępnością terenu pod określoną działalność gospodarczą lub pod zabudowę mieszkaniową. Identyfikacja wzajemnych zależności umożliwia opis systemu transportowego, zarówno pod względem techniczno-organizacyjnym, jak również funkcjonalnym. Do opisu ruchu w systemie transportowym stosuje się modele matematyczne, dostosowane do wymaganej szczegółowości odwzorowania zjawisk transportowych. Z jednej strony mogą być to modele wykorzystywane na etapie planowania, które operują na wartościach globalnych i zagregowanych. Z drugiej strony, gdy wymagany jest bardzo szczegółowy opis potoków ruchu, wykorzystywane są modele mikrosymulacyjne, deterministyczne i probabilistyczne, nierzadko wykorzystujące teorię zbiorów rozmytych oraz algorytmy genetyczne.

Podobne problemy występują podczas modelowania popytu na usługi przewozowe. W tym zakresie wykorzystuje się modele, których opis zmienia się od ogólnego do bardzo szczegółowego, odpowiednio do: poziomu planowania strategicznego rozwoju systemów transportowych (w horyzontach długoterminowych rzędu 10-30 lat), poziomu studium wykonalności, poziomu planowania taktycznego (średnio i krótkoterminowego), poziomu zarządzania operacyjnego (krótkoterminowego, np. zmiany organizacji ruchu, zmiany z dnia na dzień) oraz poziomu sterowania ruchem (np. systemy sterowania on-line). (...)