WIEDZA

Współcześnie, w dobie problemów wynikających z rosnącej: konkurencji, produkcji, transportochłonności światowej gospodarki; skracającego się cyklu użytkowania wyrobów, wydłużania się tras, na które przewożone się towary; nasilającej się kongestii transportowej i braku zrównoważenia w transporcie, coraz większego znaczenia nabiera polityka transportowa, która dzięki swoim podmiotom, celom i instrumentom jest w stanie nie tylko zminimalizować słabości i zagrożenia, ale także podjąć wyzwania, jakie stawiają przed transportem globalne trendy cywilizacyjne, i to zarówno w ich wymiarze ekonomicznym (wzrost gospodarczy i wzrost liczby innowacji), społecznym (rozwój i jakość życia), jak i środowiskowym (ochrona jakości zasobów i bioróżnorodności środowiska).

Podstawowym problemem systemowego opisu transportu w obszarach zurbanizowanych jest charakterystyka elementów i relacji składających się na strukturę zagospodarowania przestrzennego oraz strukturę systemu transportowego. Struktura ta wywołuje potrzeby przewozowe będące popytem na transport, jak również kształtuje podaż transportu w postaci systemu transportowego i jego potencjału przewozowego.