Sieciowanie centrów logistycznych w rejonie Morza Bałtyckiego

Obserwowany w ostatnich latach gwałtowny wzrost wymiany handlowej oraz kontaktów międzynarodowych krajów rejonu Morza Bałtyckiego jest jednoznacznym sygnałem, że potrzebne są nowe rozwiązania transportowe, które spełniłyby wymogi zarówno rynku, jak i ekologii.
Pojęcie centrum logistycznego weszło do terminologii i koncepcji rozwoju rejonu Morza Bałtyckiego w późnych latach osiemdziesiątych, kiedy to znaczące inicjatywy związane z infrastrukturą zrodziły potrzebę zintegrowanego podejścia do transportu, łącząc jego poszczególne gałęzie, operatorów, usługi oraz finansowanie. Centrum logistyczne powoli zaczęło oznaczać miejsce z wydzieloną powierzchnią, na której przeprowadzane są przez operatorów komercyjnych wszelkie czynności związane z transportem, logistyką i dystrybucją towarów, dotyczące tranzytu międzynarodowego i krajowego. Centrum logistyczne powinno posiadać charakter intermodalny, czyli świadczyć usługi korzystając z poszczególnych gałęzi transportu (drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i śródlądowego). Aby zapewnić efekt synergii oraz współpracy handlowej, centrum logistyczne musi być niezależnym podmiotem prawnym. Istniejące i planowane centra logistyczne w Europie nie są ze sobą powiązane w żaden system - ich zbiór ma charakter heterogeniczny. W ostatnich latach na poziomie europejskim pojawiły się inicjatywy nawiązywania współpracy pomiędzy centrami, które wykazują wiele wspólnych cech. Efektywnie działająca sieć centrów logistycznych może stanowić swoisty kręgosłup dla biznesu międzynarodowego, włączając w to zarówno małe i średnie przedsiębiorstwa, jak i jednoosobowe firmy zakładane przez kierowców ciężarówek. Taka sieć nie jest już postrzegana jako "sztuka dla sztuki", ale bezpośrednio może wpływać na gospodarkę, wydajność transportu oraz pojedyncze centra logistyczne.

Pojęcie sieci w logistyce nie jest nowe, stworzono już wiele różnych definicji tego terminu:

• Sieć jest szeroką grupą branżową, której uczestnicy pomagają sobie nawzajem.
• Sieć zależy od zdolności i chęci jej uczestników do współpracy polegającej na świadczeniu sobie wzajemnych usług.
• Sieć jest oparta na wzajemnych kontaktach i komunikacji.
• Uczestnicy sieci są zobligowani do wzajemnej współpracy.

Powyższe cechy sieci są powszechnie znane, niemniej intensywna kooperacja pomiędzy uczestnikami w sieci będzie jednym z kilku czynników wpływających na podniesienie efektu synergii poprzez rozwijanie nowych "produktów" i strategii, lepsze wykorzystanie rozwiązań z zakresu IT oraz podnoszenie kompetencji poszczególnych uczestników.
Umacnianie pozycji rynkowej uczestników za pomocą sieci stanowi potencjał dla lepszego, bardziej efektywnego działania na nowych rynkach. Ma to ponadto swój pozytywny wydźwięk nie tylko w wymiarze ekonomicznym, ale także w socjologicznym. Dodatkowym pozytywnym czynnikiem, jaki płynie z sieciowania jest potencjalny pozytywny wpływ na środowisko poprzez lepsze wykorzystanie powierzchni. Do tego celu niezbędna jest koordynacja wykorzystania powierzchni pomiędzy wszystkimi uczestnikami sieci. Tak zharmonizowane działania mogą przynieść pożądany efekt finansowy poszczególnym przedsiębiorstwom wchodzącym w skład sieci, jak i wspomniany pozytywny wpływ na środowisko.

Cały artykuł w formacie PDF.