Natowski system kodyfikacji wyrobów a system EAN-UCC

The article presents the main procedures, principles, definitions of THE NATO CODIFICATION SYSTEM – NCS. It describes its purposes and advantages and also presents Contract Codification Clause as well as few features of NATO Master Cross Reference List - one of the data bases of this system. The article contains basic information about NCS and the full format of NC-1 form for manufacturers and governmental entities. Apart of this there is the description of the major, latest linking between EAN•UCC and NCS. The article outlines the content of the two of Standardisation Agreements (STANAG 2494 and STANAG 2495) related to Application Identifiers (AI) and asset tracking shipping label in NATO. There are figures showing an optional format of NATO asset tracking shipping label and a sample of NATO internal AI 90 for NATO Stock Numbers.

Wprowadzenie
Natowski System Kodyfikacyjny (ang. NATO Codification System – NCS) jest jednolitym i wspólnym systemem krajów NATO do identyfikacji, klasyfikacji i zarządzania pozycjami zaopatrzenia . Przeznaczony jest do osiągania maksimum efektywności wsparcia logistycznego oraz usprawnienia zarządzania materiałowego.
Głównym celem powstania systemu w latach pięćdziesiątych było utworzenie wspólnego języka logistycznego dla państw NATO, które używały do tego czasu różnych standardów, indeksów, numerów magazynowych, a nawet systemów jednostek wielkości fizycznych. System ten umożliwił osiąganie korzyści ekonomicznych i operacyjnych w ramach Paktu i krajowych systemach logistycznych. Podstawy systemu opisano w literaturze [1]. Oficjalną politykę, cele, zasady, procedury, stosowane podsystemy identyfikacji, klasyfikacji itp. przedstawiono w trzech publikacjach NATO [2, 3, 4] – redagowanych i wydawanych przez Natowską Agencję ds. Eksploatacji (ang. NATO Maintenance and Supply Agency – NAMSA) w imieniu Grupy Narodowych Dyrektorów ds. Kodyfikacji (ang. NATO Allied Committee – AC/135).
W każdym kraju uczestniczącym w tym systemie kodyfikacji wyrobów istnieje specjalne biuro odpowiedzialne za kodyfikację wyrobów. System Kodyfikacyjny NATO jest zbudowany na „koncepcji pozycji zaopatrzenia” i stosuje jednolitą klasyfikację oraz identyfikację wyrobów, które mogą być pozycjami zaopatrzenia. Ponieważ pozycja zaopatrzenia jest obiektem lub grupą obiektów zdefiniowanych przez służby logistyczne jako spełniające odpowiednie wymagania i będące przedmiotem zaopatrzenia, to oznacza, że służby logistyczne określają kolejność i zakres kodowania, a GOWBK przeprowadza kodyfikację.

Podstawowymi celami realizowanymi przez system kodyfikacji są:
• Zwiększenie efektywności systemów logistycznych;
• Ułatwienie zarządzania danymi;
• Minimalizacja kosztów logistycznych;
• Zwiększenie efektywności operacji logistycznych.
Do osiągnięcia tych celów, system NCS dla każdej „pozycji zaopatrzenia” stosuje unikalne podsystemy: nazw wyrobów, klasyfikacji, identyfikacji oraz natowskich numerów magazynowych (ang. NATO Stock Number – NSN) oraz szereg procedur, które są opisane w przedmiotowej literaturze.
Dane kodyfikacyjne przechowywane są w krajowych bazach danych z możliwością szybkiego dostępu. Międzynarodowa współpraca w ramach NCS jest możliwa dzięki ściśle zdefiniowanemu wspólnemu językowi (system kodów), stosowanemu do wymiany danych pomiędzy krajami NATO – członkami NCS oraz ok. 22 krajami spoza Paktu.

1. Podstawowe zasady systemu NCS
Pierwsza zasada mówi, że „... pozycja zaopatrzenia wytwarzana w więcej niż jednym kraju będzie miała przydzielony ten sam natowski numer magazynowy (NSN)”... [5].
Strukturę numeru magazynowego NATO ustalił STANAG 3151, pp. h [5]. Składa się on z 13 cyfr, które można podzielić na 3 części:
• Cztery pierwsze cyfry (od lewej) tworzą natowski kod klasyfikacji zaopatrzenia (ang. NATO Supply Classification – NSC) i przypisują wyrób do grupy i klasy wyrobów podobnych.
• Dwie kolejne cyfry określają kod biura kodyfikacyjnego (ang. National Codification Bureau – NCB), które przydzieliło dany numer magazynowy NSN.
• Końcowe siedem cyfr NSN są kolejnym numerem ewidencyjnym nadanym w danym NCB.

Jeden numer NSN jest przydzielany przez biuro kodyfikacyjne wyłącznie jednej pozycji zaopatrzenia w ramach zbioru numerów nadawanych w kraju realizującym kodyfikację. Natowski numer identyfikacji pozycji (NIIN) lub pełny natowski numer magazynowy (NSN) jednoznacznie identyfikuje wyrób jako pozycję zaopatrzenia. Druga zasada ustala, że: „stosowany będzie jednolity system numerów magazynowych, oparty na zasadzie kodyfikacji wyrobów przez kraje je wytwarzające dla wszystkich krajów będących użytkownikami tych wyrobów” (STANAG 3151, pp. g) [5]. Oznacza to, że procedurę kodyfikacji podejmuje kraj dostawcy wyrobu lub kraj NATO, który wprowadza ten wyrób na „listę” pozycji zaopatrzenia, (jeżeli kraj dostawcy nie jest uczestnikiem systemu NCS).

Cały artykuł w formacie PDF.