Uprzywilejowany przedsiębiorca czyli AEO w łańcuchach dostaw - cz. 1
W tej części artykułu publikujemy odpowiedzi na pytania, udzielone przez rzecznika prasowego Izby Celnej w Poznaniu, p. Cezarego Kosmana, dotyczące instytucji "upoważnionego przedsiębiorcy" (ang. Authorised Economic Operator - AEO).
Charakterystyka gospodarcza południowo-zachodniego regionu Anglii
Bristol jest jednym z największych miast Wielkiej Brytanii, leżącym w południowo-zachodniej Anglii na pograniczu hrabstw: Avon, Bath and North East Somerset, North Somerset i South Gloucestershire, nad brzegiem rzeki Avon (Avonmouth), nad Zatoką Bristolską. W 2004 r. zamieszkiwało je 400 000 mieszkańców.
Uwarunkowania geograficzne, a w szczególności dostęp do morza i położenie nad rzeką Avon, było głównym czynnikiem lokalizacji przemysłu w rejonie Bristolu. Już na początku XX wieku miasto było ośrodkiem przemysłowym i handlowym. Dużą rolę odgrywało również rolnictwo. Znaczne przyspieszenie tempa wzrostu miasta nastąpiło po 1960 roku, po otwarciu autostrady M4 łączącej Londyn z Bristolem. Od tego czasu następuje napływ firm przemysłowych. Coraz więcej firm zaczęło interesować się lokalizacją produkcji w okolicach miasta, ze względu na łatwy dostęp do dobrej infrastruktury transportowej.
Referat został zaprezentowany na Polskim Kongresie Logistycznym "Logistics 2004 - Sieci logistyczne na zintegrowanym rynku europejskim". Poznań 19-21 maja 2004 r.
Różnorodność nazw, jakimi opatrywane są obiekty służące logistyce, wprowadza często zamęt pojęciowy i utrudnia rozróżnianie funkcji tych obiektów. Nazwy dla obiektów logistycznych tworzone są zarówno ze względów formalnych, których źródłem jest dążenie do umiejscowienia opisywanego obiektu w szeroko pojętej panoramie infrastruktury logistycznej, jak i praktycznych, podyktowanych najczęściej względami marketingowymi, których celem jest wyróżnienie konkretnego obiektu oraz podkreślenie jego roli i znaczenia.
Możliwości i istota monitorowania ładunków
Coraz większa rzesza klientów firm transportowych i logistycznych dostrzega fakt, iż przedsiębiorstwa te reprezentują w oczach adresatów dostaw nie tylko siebie, ale także - a może przede wszystkim - nadawców ładunków, stanowiąc niejednokrotnie jedyną formę osobistego kontaktu z odbiorcą. Nie przypadkiem wśród najczęściej wymienianych i stosowanych kryteriów oceny przewoźników przez ich klientów znajdują się: średni czas realizacji zleceń (uwzględniany przez 90% firm), dopuszczalne opóźnienie realizacji zleceń (83%), czy odsetek uszkodzeń (85%). Ponieważ zaś celem współpracy z przewoźnikiem jest nie tyle dostarczenie ładunku do odbiorcy (oczywiście przy rozsądnym, uzasadnionym, choć niekoniecznie najniższym koszcie), co dostarczenie ładunku na czas i w stanie niepogorszonym, równie istotne stają się kwestie jakości owych dostaw. W tym wspomniany czas realizacji dostawy, jej terminowość, ale także bezpieczeństwo ładunku. Jakkolwiek odsetek uszkodzeń ładunków może wydawać się niewielki - w przewozach krajowych oraz w relacji Polska - zagranica, odsetek ten wynosi około 0,16%, co oznacza, że przeciętnie uszkodzeniu ulega półtorej przesyłki na 1 000 przewiezionych. Tymczasem w przewozach relacji zagranica - Polska odsetek ten wynosi 0,10%, co daje uszkodzenie jednego na 1 000 ładunków. Odsetek ów wpływa jednak znacząco na ocenę jakości usług transportowych oraz wizerunek dostawców w oczach odbiorców. Jak wskazują tegoroczne badania satysfakcji klientów w branży TSL: „…o tym, czy operator jest idealny - według klientów - decydują nadal dwa czynniki: przewożenie przesyłek w stanie nienaruszonym (poziom istotności 4,83 punktu na 5 możliwych) oraz dotrzymanie uzgodnionych terminów (4,81 punktu)”. Z tego powodu, bezpieczeństwo ładunków podczas całego procesu transportowego staje się, poza ceną i terminowością dostaw, podstawowym kryterium wyboru usługodawcy logistycznego.