Znaczenie warunków przechowywania dla bezpiecznego magazynowania
Pod pojęciem warunków przechowywania należy rozumieć zespół czynników i działań technicznych, technologicznych i organizacyjnych zmierzających do zachowania jakości i ilości wyrobów w czasie ich przebywania w magazynie, a także dla zapewnienia bezpiecznych warunków pracy personelu magazynowego, bezpieczeństwa budowli i mienia magazynowego oraz środowiska naturalnego. Do podstawowych czynników zapewniających wymagane warunki przechowywania wyrobów zaliczamy: rodzaj przestrzeni magazynowej; wymagania konstrukcyjno - budowlane i instalacyjne, które wynikają z właściwości fizykochemicznych i biologicznych wyrobów; warunki klimatyczne w magazynie w zakresie temperatury, wilgotności względnej, stopnia zanieczyszczenia powietrza, oraz ilości wymiany powietrza; sposób składowania wyrobów oraz sposób rozmieszczenia wyrobów w strefie składowania; możliwość składowania z innymi wyrobami lub konieczność składowania w pomieszczeniu wydzielonym; dopuszczalne okresy przechowywania wyrobów (okresy przydatności do spożycia, okresy trwałości itp.); rodzaje ochron osobistych dla pracowników magazynowych spełniające wymagania na przykład higieniczno - sanitarne, zabezpieczenia przed substancjami żrącymi itp.; procedury, urządzenia i środki, które należy zastosować w sytuacjach awaryjnego uwolnienia się substancji lub materiału (wycieku, ulatniania, rozpylania), a także dla jej neutralizacji.

Większość dostępnych krajowych opracowań poświęconych zarządzaniu łańcuchem dostaw koncentruje się wyjaśnieniu pojęcia i istoty koncepcji oraz na prezentacji przykładów jej praktycznych rozwiązań. Należy zauważyć, że we wspomnianych publikacjach stosunkowo mało miejsca poświęca się na prezentację problemów strategicznego zarządzania łańcuchami dostaw. Nieliczni autorzy zwracają uwagę na wymiar strategiczny procesu zarządzania łańcuchem dostaw i problemy z nim związane. Istniejąca luka w krajowej literaturze z zakresu zarządzania strategicznego łańcuchem dostaw wymaga uzupełnienia, które - zdaniem autorów - będzie stanowić podstawę do pełniejszego zrozumienia omawianej koncepcji.

W ostatnim dziesięcioleciu obserwuje się znaczny wzrost liczby katastrof naturalnych na świecie. Średnia zgonów spowodowanych klęskami żywiołowymi w ostatniej dekadzie wyniosła 78 000 rocznie, co stanowiło ponad 82% wzrost zgonów tego typu, w porównaniu do ostatniej dekady XX wieku.
Wspomniana tendencja wzrostowa dotycząca katastrof naturalnych przyczynia się do poszukiwania sposobów prowadzących do podwyższenia skuteczności niesionej pomocy. Jednym z obszarów zwiększania skuteczności udzielanej pomocy jest właśnie logistyka akcji humanitarnych, zwana również logistyką akcji pomocowych lub zwyczajnie - logistyką humanitarną (ang. humanitarian logistics). Narzędzia i metody - znane w dużej mierze z logistyki biznesowej i wojskowej - można z sukcesem zaadoptować do obszaru zarządzania akcjami humanitarnymi. Logistyka może zatem pomóc w prawidłowej organizacji akcji humanitarnych, a dokładniej: pozyskać niezbędne zasoby (potrzebne do udzielenia pomocy poszkodowanym), zapewnić ich dostawy oraz zabezpieczyć procesy przechowywania, jak i rozdziału środków pomocowych poszkodowanym. Reasumując, działania te prowadzą do głównego celu - udzielenia sprawnej pomocy i usunięcia skutków katastrofy.
Logistyka akcji humanitarnych nie ogranicza się do niesienia pomocy ofiarom poszkodowanym jedynie w katastrofach naturalnych, ale obejmuje swoim zakresem również ofiary poszkodowane w katastrofach wywołanych działalnością człowieka. Pomoc humanitarna musi być zawsze nacechowana - zgodnie z główną zasadą humanitaryzmu - szacunkiem dla drugiego człowieka i dążeniem do ograniczania mu cierpień.

Czy szpital lub inną placówkę ochrony zdrowia może łączyć coś wspólnego z supermarketem? Wbrew pozorom tak - w obu przypadkach niezwykle istotna jest jednoznaczna identyfikacja przede wszystkim produktów, a w przypadku szpitala także pacjentów, materiałów i urządzeń medycznych. Badania przeprowadzone w tym roku w Wielkiej Brytanii, a dotyczące wykorzystania czasu pracy pielęgniarki na oddziale, pokazały, jak palący, choć niewidoczny na pozór jest to problem. Każda z pielęgniarek spędza średnio miesiąc czasu w ciągu roku na poszukiwaniu zagubionego sprzętu, materiałów medycznych lub dokumentów. Każdego dnia około jednej czwartej wszystkich pielęgniarek w szpitalu szuka karty chorobowej pacjenta lub jego danych laboratoryjnych. Większość z nich jest przekonana, że zastosowanie popularnej technologii kodów kreskowych z supermarketu istotnie pomogłoby zlikwidować te problemy.

W numerze 5/2008 "Logistyki" autor zamieścił pierwszy artykuł z cyklu "Między teorią a praktyką zarządzania zapasami", który mówił o znaczeniu prawidłowego określania czasu cyklu uzupełnienia. Następne artykuły z tego cyklu dotyczyły:

- skutków błędów popełnianych przy wyznaczaniu odchylenia standardowego popytu w cyklu uzupełniania zapasu ("Logistyka" 6/2008),
- skutków błędnego założenia o typie rozkładu popytu w cyklu uzupełnienia zapasu ("Logistyka" 1/2009),
- wpływu zmienności czasu cyklu uzupełnienia zapasu na poprawność wnioskowania o zależności pomiędzy zapasem zabezpieczającym, a poziomem obsługi ("Logistyka" 2/2009).

O skutkach błędnej interpretacji wskaźnika poziomu obsługi przy wyznaczaniu zapasu zabezpieczającego - cz. 2