Wpływ procesów logistycznych, realizowanych w przedsiębiorstwach, na tworzenie wartości ich wyników jest niekwestionowany. Pojęcie wartości w logistyce weszło do powszechnego użytku, ale nie zostało jasno zdefiniowane. Celem rozważań jest próba sformułowania definicji w kontekście sposobu kreowania wartości przez procesy logistyczne.

Idea wspierania rozwoju klastrów
W rankingach międzynarodowych innowacyjność polskiej gospodarki od dłuższego czasu oceniana jest dość nisko, co plasuje Polskę niestety w końcówce europejskiej stawki. Na taki stan rzeczy wpływa niski poziom finansowania nauki polskiej (na poziomie 0,56% PKB), podczas gdy europejscy liderzy, tacy jak Szwecja czy Finlandia, przeznaczają na naukę ponad 3% PKB. Równocześnie, mimo podejmowania prób ściślejszego powiązania szkolnictwa wyższego i sektora badawczo - rozwojowego z gospodarką, nadal istnieje silna potrzeba inicjowania i rozwoju mechanizmów wspierających współpracę świata nauki z polskimi przedsiębiorstwami.

Już dawno zauważono, że szukając przewagi konkurencyjnej firmy koncentrują swoją działalność w określonych lokalizacjach. Nie bez znaczenia dla przedsiębiorców są wtedy tak zwane zewnętrzne efekty skali, uwidaczniające się, gdy podmioty z danej branży decydują się prowadzić działalność w tym samym regionie. Interakcja między jednostkami gospodarującymi, tworzące się między nimi relacje, przyczyniają się do redukcji kosztów transakcyjnych, a w efekcie, do poprawy ich sytuacji ekonomicznej. Łatwiej dochodzi wtedy do przepływu zasobów, informacji i wiedzy. Jak się wydaje, wyższą formą takiej egzystencji są struktury sieciowe w formie klastrów, które umożliwiają lepszy przepływ informacji i strumieni rzeczowych. Sprzyja temu wzrost zaufania będący wynikiem częstszych kontaktów przedstawicieli firm zrzeszonych w klastrze (ulokowanych w bliskości geograficznej). Nawet bezpośredni konkurenci, rozwijając pewne formy kooperacji, mogą wtedy czerpać korzyści, poprawiając swoją pozycję konkurencyjną.

W rzeczywistości magazynowej zachodzi szczególne zapotrzebowanie na rzetelne i dokładne, a przede wszystkim jednoznacznie rozumiane informacje, które będą mogły być przetwarzane przez cały czas funkcjonowania określonej jednostki logistycznej. Żaden magazyn nie jest "samotną wyspą" - ma swoje otoczenie, dostawców i odbiorców, stąd ogromne znaczenie standaryzacji przepływu informacyjnego w łańcuchu dostaw. Wszystkie ogniwa tego łańcucha muszą zatem komunikować się za pomocą międzynarodowych i międzybranżowych identyfikatorów i kodów kreskowych, czyli standardów GS1. Wśród nich, dla celów identyfikacji jednostek logistycznych w otwartych łańcuchach dostaw, w tym w magazynach, jest etykieta logistyczna GS1.

W pierwszej części artykułu Agnieszki Hodczak-Sekulskiej i Adama Redmera na rysunku 1 zabrakło oznaczeń poszczególnych metod w wybranych polach. Obecnie publikujemy pełną wersję tego rysunku, przepraszając zarazem Autorów i Czytelników za zaistniałą sytuację.
Redakcja

Elektroniczna Gospodarka w Polsce - Raport 2009, został wydany przez Instytut Logistyki i Magazynowania w ramach serii "Biblioteka Logistyka".

Elektroniczna Gospodarka w Polsce - Raport 2009 prezentuje wyniki badań oraz statystyki określające stan i dynamikę rozwoju elektronicznej gospodarki w Polsce w odniesieniu do danych z Raportu 2008 oraz trendy zarysowane na przestrzeni kilku ostatnich lat. W treści raportu znajdują się dane źródłowe e-gospodarki ulokowanej w wielu branżach i sektorach gospodarczych, przydatne w analizach możliwości zwiększania produktywności i rentowności działalności gospodarczej oraz konkurencyjności produktów na rynku.

Przeprowadzona w poprzednich częściach artykułu charakterystyka logistyki humanitarnej w aspekcie specyfiki łańcucha dostaw, w którym przychodzi jej funkcjonować, pozwala dokonać porównania między klasycznym a humanitarnym łańcuchem, zwanym - jak wspomniano - również "łańcuchem dostaw dla życia" (tabela 1) poprzez pryzmat kluczowych elementów obu tych łańcuchów.
Reasumując, "[...] zarządzanie humanitarnym łańcuchem dostaw, ma na celu takie synchronizowanie fizycznych, informacyjnych i finansowych strumieni potrzeb i posiadanych zasobów przepływających między jego uczestnikami, które uwzględniając zasady szybkości umożliwia skuteczne udzielanie pomocy ofiarom sytuacji kryzysowych" z zachowaniem zasad charakterystycznych dla przestrzeni humanitarnej.

Czy można w odpowiedzialny sposób podjąć się odpowiedzi na pytanie: jak będzie wyglądała logistyka w 2030 roku? Wiadomo, jak bardzo już dziś logistyka zależy od informacji, opartej na coraz nowocześniejszych rozwiązaniach teleinformatycznych i telekomunikacyjnych. Dwadzieścia lat temu (a to przecież właśnie okres wyznaczający horyzont tej prognozy) - owszem - w przedsiębiorstwach bywały już komputery, ale trudno było mówić o powszechnej informatyzacji. W 1990 roku nie istniała jeszcze praktycznie sieć WWW, a pierwsze próby wysyłania e-maili, których byłem świadkiem w Instytucie Logistyki i Magazynowania pod koniec tegoż roku, przypominały nadawanie pierwszych depeszy telegraficznych. A przecież ta sfera technologiczna rozwija się niezwykle dynamicznie, progresywnie i nic nie wskazuje, aby to tempo miało ulec osłabieniu. Jeśli tak, to czego możemy spodziewać się w 2030 roku? Trudno przewidzieć, ale musimy się przygotować na to, że na dzisiejsze, supernowoczesne rozwiązania, będziemy wtedy tak patrzyli, jak dziś postrzegamy ważące niemal kilogram telefony komórkowe, będące dumą ich posiadaczy u schyłku XX wieku.