Zniesienie barier celnych 1 maja 2004 roku i większa dostępność polskiego rynku dla firm zlecających badania kliniczne wpłynęły na zwiększenie zainteresowania transportem materiału biologicznego. Już w rok po integracji naszego kraju z Unią Europejską liczba tego typu przesyłek, przetransportowanych na przykład przez polski oddział TNT Express, wzrosła o 100% i ilości te rosną z roku na rok. Ogromne zainteresowanie rynku skłoniło tę firmę do stworzenia standardowej usługi przewozów materiału biologicznego i ciągłego jej doskonalenia (Clinical Express).

Audyt logistyczny jest narzędziem regularnej i systematycznej weryfikacji działalności logistycznej w kategoriach kosztów. Koszty logistyczne stanowią nierzadko nawet 40 - 60% udziału całkowitych kosztów wytworzenia produktu. Prawidłowe zdefiniowanie, a następnie pomiar całkowitych kosztów logistycznych, otwiera drogę do praktycznych zastosowań rachunku efektywności systemów wsparcia logistycznego oraz optymalizacyjnego rachunku trade off procesów logistycznych.

Referat został zaprezentowany na Międzynarodowej Konferencji Logistycznej "Logistics 2002 - Elastyczne łańcuchy dostaw - koncepcje, doświadczenia, wyzwania". Poznań 14-15 maja 2002 r.

Jedną z podstawowych decyzji w logistyce produkcji jest wybór właściwego systemu planowania i sterowania produkcją. Wybór ten ma bezpośredni wpływ na osiągany poziom zapasów oraz poziom obsługi klienta - a co za tym idzie - wyniki finansowe firmy. Wśród wielu znanych metod należy wymienić tradycyjną metodę punktu zamawiania (ROP - Reorder Point), metodę planowania potrzeb materiałowych (MRP) czy wreszcie metodę Just-in-Time (JIT) wraz z systemem Kanban. Godną uwagi alternatywą może być również metoda Werbel-Bufor-Lina (Drum-Buffer-Rope) będąca rozwiązaniem zgodnym z Teorią Ograniczeń TOC (Theory of Constraints) w obszarze produkcji. Wybór właściwej metody planowania i sterowania produkcją uzależniony jest od wielu parametrów, jak: złożoność i różnorodność oferowanych produktów, powtarzalność produkcji czy wreszcie uwarunkowań rynkowych, takich jak zmienność i charakter popytu.

Porty morskie jako ośrodki lokalizacji centrów logistycznych
Porty morskie, z racji swych funkcji gospodarczych i charakteru działalności oraz atrakcyjnego usytuowania, zawsze były dogodnym miejscem dla lokalizacji magazynów i składów (w tym wolnocłowych, domów składowych i magazynów celnych, stref wolnocłowych i tranzytowych, a także centrów dystrybucyjnych). Na ich terenie lub w bliskim sąsiedztwie tworzono również w minionych kilku dekadach klastry - głównie o profilu zbliżonym do funkcjonujących tam przemysłów morskich. W ostatnich latach, dzięki między innymi rozwojowi klastrów, stały się one również atrakcyjnymi ośrodkami lokalizacji centrów dystrybucyjno-logistycznych, centrów logistycznych (CL) i distriparków. Spełniały one bowiem większość z kryteriów leżących u podstaw lokalizacji tego typu obiektów, niezbędnych do rozwoju transportu intermodalnego oraz logistycznych koncepcji zarządzania łańcuchami dostaw w skali globalnej. Globalizacja uruchomiła ponadto samoistny mechanizm rosnącego zapotrzebowania na centra logistyczne, wskazując w naturalny niejako sposób - z racji ponad 90% udziału transportu morskiego w realizacji handlu światowego - na porty morskie, jako idealne wręcz miejsca ich lokalizacji. Proces rozwoju centrów transportowo-logistycznych w sposób schematyczny przedstawiono na rysunku 1.