Artykuł bazuje na praktycznym doświadczeniu autorów, zdobytym w dużym przedsiębiorstwie produkcyjnym, realizującym produkcję jednostkową na indywidualne zamówienia. Produkty firmy mają złożone struktury materiałowe, od 500 do ponad 1 000 zespołów i części rodzajowych na wyrób.
Przedsiębiorstwo montażowe oferuje produkty wysoko zindywidualizowane ze względu na potrzeby klientów, w których zdecydowanie kluczowe znaczenie mają procesy przygotowania produkcji. Wzrost stopnia kastomizacji wiąże się z przesunięciem punktu rozdzielającego, w którym tworzony jest zapas główny w systemie logistycznym, w stronę zapasu surowców i podzespołów.

Zarządzanie łańcuchem dostaw opiera się na sprawnych kanałach dystrybucyjnych, umożliwiających fizyczny transfer materiałów oraz na sprawnych kanałach wymiany informacji związanych z tym transferem. Stwierdzenie to nie jest odkrywcze, ale jest na tyle istotne, że w pełni oddaje rzeczywiste rozumienie logistyki. Tak jak fizyczne przemieszczanie materiałów jest dla logistyki oczywiste i dla przeciętnego obserwatora łańcucha dostaw czytelne, tak śledzenie tego przemieszczania w rozbudowanym łańcuchu już takie oczywiste i czytelne nie jest. Na trasie przemieszczania jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw zachodzą różne zdarzenia. Determinują one zakres informacji, jakie powstają w kolejnych ogniwach łańcucha. Zarówno w procesie produkcji, jak też w dystrybucji wyrobów gotowych, w transporcie oraz wprowadzaniu produktów na rynek, dodawane są kolejne informacje identyfikujące jednostki logistyczne. Identyfikacja jednostek logistycznych jest szczególnie istotna w procesach transportowych, od momentu podjęcia towaru przez przewoźnika, poprzez wszelkie procesy zachodzące w ramach jego organizacji, po dostarczenie do ostatecznego odbiorcy. Stosowanie uznanych, międzynarodowych standardów w obszarze transportu jest od kilku lat celem prac organizacji GS1 na poziomie międzynarodowym.

Logistyka, której wojskowy rodowód wywodzi się od początków naszej europejskiej cywilizacji, jest dzisiaj ważną i bardzo dynamiczną dziedziną naszego życia społeczno - gospodarczego, której stan wiedzy i zaawansowanie technologiczne są wyznacznikiem nowoczesnych standardów prowadzenia działalności gospodarczej. Sprawność techniczno - organizacyjna i ekonomiczna, efektywność procesów logistycznych w każdym sektorze gospodarczym i w każdym przedsiębiorstwie, determinują ich rynkową konkurencyjność. We współczesnej gospodarce rynkowej logistyka, obok jakości, zasadniczo różnicuje produkty i usługi, i stanowi o ich atrakcyjności i konkurencyjności rynkowej. Wysoce wydajne, współczesne, globalne systemy produkcyjne, działające według standardu restauracji McDonald, oferują niemal wszystko i natychmiast. Tak ogromna dyspozycyjność mocy produkcyjnych wynika przede wszystkim z wysokiej sprawności sektora produkcji materialnej i sprzężonego z nim sektora usług, czego efektem jest ogromna podaż wszelkich wyrobów i towarów, niejednokrotnie przewyższająca realny popyt rynkowy. Systemowym stymulatorem tego popytu jest oczywiście marketing sprzedaży, który za pomocą różnych socjotechnik, żeby nie powiedzieć manipulacji, kształtuje trendy i pobudza mniej zdecydowanych klientów do globalnej konsumpcji.

Upstream - obszar niewykorzystanych możliwości
Producenci dóbr konsumpcyjnych i przemysłowych we współpracy ze swoimi kontrahentami wykorzystują najczęściej zróżnicowane, samodzielnie zdefiniowane i utworzone procesy, procedury i rozwiązania techniczne, mające wspierać obsługę zakupów oraz sprzedaży. Wykorzystują w tym celu różne metody wymiany informacji (na przykład e-mail, sieci typu extranet, EDI, różne oznaczenia identyfikacyjne, nośniki tych oznaczeń itp.), a także rozwiązania własne, ustalone osobno z każdym z kontrahentów (zazwyczaj specyficzne dla posiadanych systemów informatycznych). W ogólnym obrazie sceny biznesowej współpracy przedsiębiorstw oraz w skali każdego z nich, sytuację można opisać następująco:

Logistyka a gospodarka Chin
Chiny są trzecim państwem pod względem wielkości obszaru po Rosji i Kanadzie i mają najwięcej ludności (1 mld 300 mln). Wzrost gospodarczy Chin w 2007 roku osiągnął poziom 11,4% i był o 0,3% wyższy, niż w 2006 roku, a produkt krajowy brutto (PKB) wyniósł 24,66 bln juanów (około 3,37 bln USD). Największy udział w PKB miała produkcja przemysłowa i budownictwo (49,2%), usługi (39,1%), a rolnictwo i przemysł wydobywczy (11,7%). Wartość międzynarodowej wymiany handlowej na koniec 2007 roku wyniosła 2,17 bln USD, w tym eksport 1,21 bln USD i import 0,96 bln USD. Dynamika wzrostu eksportu była większa (25,7%), niż dynamika wzrostu importu (20,8%). Nadwyżka handlowa na koniec 2007 roku wyniosła 262,2 mld USD. Głównym partnerem handlowym Chin jest Unia Europejska, a wśród krajów członkowskich UE: Niemcy, Wielka Brytania, Holandia, Francja, Włochy. Drugim, najważniejszym partnerem gospodarczym Chin są Stany Zjednoczone (wartość obrotów handlowych w 2007 roku wyniosła 302 mld USD), a kolejnym Japonia (235,9 mld USD). Wymiana handlowa z Polską w 2007 roku wyniosła 9 237,3 mln euro, w tym eksport do Chin 721,5 mln euro, a import 8 515,8 mln euro.

Kategoria logistyka została zdefiniowana przez Instytut Logistyki w 1998 roku jako zarządzanie strategiczne łańcuchem dostaw, który zawiera zapotrzebowanie, produkcję, dystrybucję i zagospodarowanie odpadów, łącznie z towarzyszącą tej działalności: transportem, magazynowaniem i technologią informatyczną. W tym samym okresie nastąpił przełom w rozwoju metod zarządzania logistycznego. Pojawiły się jego następujące metody: