EKSPERT RADZI

Przedsiębiorstwa działają w warunkach silnej konkurencji rynkowej i aby osiągać zyski, stosują coraz bardziej wyszukane metody, wdrażają kulturę Lean czy Sales & Operations Planning, starają się szukać oszczędności na każdym etapie łańcucha dostaw. Jednym z narzędzi, które w uniwersalny sposób pozwala podzielić czas i środki proporcjonalnie na produkty najbardziej opłacalne i generujące niewielkie korzyści, jest klasyfikacja ABC. Celem artykułu jest zaproponowanie, jak przy wykorzystaniu arkusza kalkulacyjnego można zarządzać portfolio poprzez dywersyfikację aktywności związanych z planowaniem oraz kontrolą.

Zespół z Polpharmy został tegorocznym Mistrzem Polski w zawodach Global Challenge SCM The Fresh Connection 2019. We wrześniu weźmie udział w światowym finale, który zostanie tym razem rozegrany w Atenach.

Zarządzanie zintegrowanym łańcuchem dostaw według P. Blaika jest to "koncepcja planowania, sterowania i kontroli, obejmująca wszystkie fazy tworzenia i dostarczania wartości logistycznych - od miejsca pozyskania surowców, poprzez produkcję, do ostatecznego nabywcy w celu zaoferowania odpowiednich towarów we właściwym miejscu i czasie, we właściwej ilości i jakości, przy uzasadnionych kosztach, z wykorzystaniem nowoczesnej technologii informacji". Rozwój technologii informatycznych spowodował, że wymiana informacji pomiędzy partnerami w łańcuchu dostaw jest szybka i prosta, zatem możliwa stała się szybka reakcja na zmiany zachodzące na rynku przy utrzymaniu niższego poziomu zapasów i przy mniejszym ryzyku strat z tytułu produkcji niepożądanych przez rynek produktów.

Każde przedsiębiorstwo funkcjonujące w gospodarce wolnorynkowej pragnie obniżyć koszty własnej działalności. Niejednokrotnie jednak bywa tak, że menadżerowie,  podejmując próbę redukcji kosztów, przerzucają je na inne ogniwa działające w łańcuchu dostaw. W konsekwencji działanie takie jest bardzo krótkowzroczne, bowiem wszelkie koszty generowane przez ogniwa łańcucha dostaw, odczuwalne są finalnie w cenie produktu, za którą nabywa go konsument. Skupić się bowiem należy na zwalczaniu zakłóceń występujących w łańcuchu dostaw, do których zaliczyć można między innymi efekt byczego bicza. Poprawa komunikacji oraz lepszy dostęp do informacji wśród ogniw, funkcjonujących w łańcuchu dostaw, doprowadzić może do znaczących efektów, co autorzy w dalszej części artykułu starają się udowodnić.

Koordynacja działań w systemach złożonych, jak łańcuchy i sieci dostaw, nabiera istotnego znaczenia. Łańcuch dostaw to zbiór powiązanych ze sobą biznesowo przedsiębiorstw, które tworzą metastrukturę o charakterze systemowym, w której elementy (przedsiębiorstwa) pozostają w stanie silnych interakcji. Przebiegają one między elementami należącymi do różnych i często niedopasowanych organizacji. Taki system rozumieć można jako system wieloagentowy (składający się z wielu aktorów o dużej różnorodności). Stąd potrzeba działań polegających na koordynacji działań.

Łańcuch dostaw jest systemem składającym się z przedsiębiorstw zaangażowanych pośrednio lub bezpośrednio w zaspokajanie potrzeb klienta. Obejmuje on producenta, dostawców, uczestników kanałów dystrybucji, usługodawców logistycznych i inne podmioty zaangażowane w spełnianie potrzeb końcowych użytkowników. Zarządzanie łańcuchem dostaw polega na koordynacji działań jego elementów w celu optymalizacji działania całego systemu i wymaga od przedsiębiorstw dużego poziomu wewnętrznej i zewnętrznej integracji.

Metody wielokryterialnego wspomagania podejmowania decyzji powszechnie stosowane są w zarządzaniu łańcuchami dostaw oraz w rozwiązywaniu złożonych problemów powiązanych z szeroko rozumianą logistyką. Sprzyja temu przede wszystkim złożoność zarówno samych procesów, jak i całych systemów transportowych oraz logistycznych. W rozważanej problematyce występuje bowiem bardzo duża liczba parametrów, ale również i miar ocen, w których można wyszczególnić między innymi miary: ekonomiczne, techniczne, środowiskowe oraz społeczne. Miary te zazwyczaj uwzględniają przeciwstawne, a często sprzeczne interesy, czego dobrym przykładem może być ocena ekonomiczna oraz ocena środowiskowa, które zazwyczaj mają przeciwstawne cele.

Obecny rynek budowlany i strategie marketingowe wymagają zmian w prowadzeniu działalności produkcyjnej przedsiębiorstw. Konieczne jest odejście od strategii produkcji zorientowanej na wydajność. O wiele istotniejsze w planowaniu strategicznym staje się zorientowanie na płynny przepływ materiałów w zależności od asortymentu produkcji. Zmiany te podyktowane są nie tylko wymogami rynku, ale także nową technologią. Osiągnięcie elastyczności procesów produkcyjnych jest możliwe w warunkach nowych rozwiązań informacyjnych i kooperacyjnych.