Bardzo dynamiczny rozwój transportu wodnego śródlądowego zachwiał równowagą systemu transportowego. Utrzymanie jego równowagi wymagałoby zwiększenie znaczenia transportu kolejowego i żeglugi śródlądowej, które ze względu na mniejszą szkodliwość dla środowiska naturalnego w porównaniu z transportem drogowym i niewielki udział w generowaniu kosztów zewnętrznych jest najbardziej przyjazny społecznie. Innym problemem europejskiej polityki transportowej jest ograniczenie terytorialne, które jest barierą w rozwoju infrastruktury, zapotrzebowanie na transport pasażerski i transport ładunków wobec integracji gospodarczej i procesów globalizacji.

Bezpieczeństwo manewrów wyprzedzania statków morskich jest istotnym elementem podczas realizacji nawigacji na akwenach ograniczonych. Specyfika akwenu ograniczonego redukuje dostępną przestrzeń manewrową. Jednym z elementów decydującym o bezkolizyjnym wykonaniu manewru wyprzedzania jest prawidłowa ocena odległości bocznej pomiędzy statkami w trakcie wykonywania tego manewru. W artykule przedstawiono przyczyny kolizji statków podczas wyprzedzania na akwenach ograniczonych.

Zachodzące zmiany w charakterze stosunków ekonomicznych w warunkach globalizacji ekonomiki światowej w ciągu ostatnich dziesięcioleci przedstawiły nowe wymagania wobec organizacji i zarządzania procesami transportowymi. W modelach wyboru rodzaju korytarza multimodalnego generalnymi kryteriami są minimum czasu i minimum ceny dostawy jednostki ładunku. Obecnie istnieją rozwinięte metody i technologie organizacji przewozów ładunkowych poszczególnymi rodzajami transportu lub ich połączeniami [4,5].

Głównym celem artykułu jest przedstawienie wybranych aktów prawnych przyjętych na poziomie krajowym w latach 2000-2010, tworzących podstawy prawne funkcjonowania żeglugi śródlądowej w Polsce.