Zaloguj się

WIEDZA: logistyka

Systemy sterowania zaopatrzeniem materiałowym hali produkcyjnej - teoria i praktyka zastosowania

Klasyczny podział fazowy dzieli logistykę na sferę zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji. W każdej z tych sfer logistyka odbiła swoje optymalizacyjne piętno we współczesnych przedsiębiorstwach. W obszarze zaopatrzenia wysiłki logistyków skupione są głównie na procesach wyboru dostawców oraz zarządzania zapasami z uwzględnieniem ograniczeń rynkowych. W obszarze dystrybucji logistyka koncentruje się na obsłudze klienta poprzez kształtowanie poziomu obsługi w kanałach dystrybucji z uwzględnieniem kosztów transportu i utrzymania zapasu. Tu najsilniejsze są związki logistyki z marketingiem poprzez umiejętną realizację funkcji przed-, po- i transakcyjnych. Z kolei w obszarze logistyki produkcji możemy wyróżnić działania związane z:

Zarządzanie przepływem materiałów na potrzeby wtórnego wytwarzania (remanufacturing)

Wtórne zagospodarowanie materiałów i części
Od ponad dekady zaobserwować można "zielony trend" w produkcji i logistyce. Polityka Unii Europejskiej z zakresie promowania zrównoważonego rozwoju powoduje, że z roku na rok ustawodawstwo z zakresu ochrony środowiska staje się coraz bardziej restrykcyjne. Zjawisko to wymusza na wielu branżach zmianę tradycyjnego podejścia do procesów produkcyjnych na bardziej proekologiczne. Obowiązująca w wybranych branżach państw członkowskich UE tak zwana polityka poszerzonej odpowiedzialności producenta (EPR - Extended Producer Responsibility), spowodowała konieczność rekonfiguracji tradycyjnych łańcuchów dostaw. Nastąpiło ich poszerzenie o procesy związane z fazą posprzedażową, w szczególności procesy zagospodarowania zużytych przez klientów produktów (na przykład sprzęt AGD, sprzęt komputerowy, samochody).

Zintegrowane systemy zarządzania w przedsiębiorstwach

Jakość zarządzania współczesną organizacją jest zdeterminowana przez umiejętność spojrzenia na organizację oraz kluczowe procesy w niej zachodzące w sposób integralny. Jakość zarządzania marketingiem, logistyką, finansami, produkcją, jakością, zasobami ludzkimi itd. jest tak naprawdę określona poprzez jakość wzajemnej integracji - zarządzania holistycznego [Krupa 2003].
W całościowym podejściu nietrudno zauważyć podobieństwo do najbardziej ogólnej, uniwersalnej definicji organizacji, która stwierdza, że organizacja to system, którego uporządkowanie polega przede wszystkim na tym, że jego funkcjonalnie zróżnicowane części współdziałają ze sobą przyczyniając się w efekcie do powodzenia całości [Johnson i in. 1964].

Strategia zakupów modułowych na potrzeby produkcji

Modułowość w produkcji
Modułowość zastosowaną w produkcji można określić jako łatwość, z jaką poszczególne moduły (elementy złożone) mogą być oddzielone i łączone bez naruszania integralności produktu. Modułowość oznacza również, że elementy produktu lub procesu mogą być wykonywane niezależnie w różnych organizacjach gospodarczych, a następnie składane przez integratora (montownię) z przewidywalnym skutkiem.
Jeśli wyrób gotowy nie jest modułowy, elementy zastosowane do jego produkcji są specjalnie dostosowywane do siebie. W rezultacie zastąpienie modułu innym, w celu produkcji wariantu wyrobu, wymaga wprowadzenia zmian kompensacyjnych do innych elementów w celu utrzymania integralności (kompatybilności) wyrobu. Natomiast produkty zbudowane modułowo składają się z powiązanych ze sobą elementów, które współdziałają ze sobą według ściśle określonych i ujednoliconych standardów. Ten zabieg pozwala dopasowywać elementy tak długo, jak długo są kompatybilne i odpowiadają różnorodnym oczekiwaniom klienta. Zakupy modułowe (ang. modular sourcing) są wynikiem istnienia wielu typów produkcji w systemie modułowym, takich jak: producenci sprzętu (ang. original equipment manufacturers, OEMs), producenci konstrukcji (ang. original design manufacturers, ODMs), usługi dla produkcji elektroniki (ang. electronics manufacturing service, EMS), organizacje wirtualne (ang. virtual organization, VO) i inne. W wielu przypadkach tworzone są sojusze z modułowymi klastrami przemysłowymi, które funkcjonują w krajach rozwijających się. Takie rozwiązanie jest optymalne dla konfiguracji zasobów, absorpcji nowych technologii i wiedzy w różnych krajach - przynosi korzyści dla dostawcy i odbiorcy.

Przedmiot i zakres logistyki produkcji

Autor nie zamierza tłumaczyć Czytelnikowi sensu i celu zajmowania się logistyką produkcji. Zrobił to już raz, przed mniej więcej dziesięciu laty. Powtarzanie tych wywodów wydaje się być zbyteczne w czasach, kiedy logistyki branżowe i dziedzinowe mnożą się w literaturze przedmiotu jak króliki na polu koniczyny. Idąc za wytycznymi Państwowej Komisji Akredytacyjnej uczymy studentów osobno logistyki zaopatrzenia, logistyki produkcji i logistyki dystrybucji. Poświęcamy każdemu z tych przedmiotów średnio po trzydzieści godzin. Reprezentanci praktyki twierdzą, że przydałby się jeszcze czwarty przedmiot - "logistyka przedsiębiorstwa", który objaśniałby studentowi związki pomiędzy działaniem różnych sfer funkcjonowania logistyki w przedsiębiorstwie. Dynamiczny rozwój sfery usług wskazuje z kolei, że idąc śladami Amerykanów, należałoby się również zająć logistyką usług jako osobnym obszarem wiedzy. Alternatywą jest, że za chwilę rozwinie się ona w logistykę turystyki lotniczej, logistykę turystyki autokarowej oraz logistykę turystyki rowerowej. Kończąc to krótkie wprowadzenie wskazówkami dla tych, którzy wciąż poszukują obszaru, którym mogą się zająć w logistyce, Autor tego artykułu przechodzi do przedstawienia jego genezy.

Agrologistyka - nowy wymiar działań w logistyce

Rozwój nauki oraz jej powiązanie z praktyczną działalnością może zaistnieć jedynie poprzez ciągłe rozszerzanie i doskonalenie różnych obszarów wiedzy. Inwestowanie w wiedzę staję się dziś najlepszą drogą do osiągania wszelkich sukcesów w różnych dziedzinach życia. Zmiany w środowisku biznesowym końca XX wieku wymusiły na naukowcach i menedżerach poszukiwania nowych wyzwań dla przedsiębiorstw i firm, które w nowym stuleciu chcą zająć znaczące miejsce na rynku o wzrastającej konkurencyjności. Sama dynamika zmian, które zaszły i zachodzą w zarządzaniu przedsiębiorstwem sprawiła, że swoim zakresem objęły one również działalność logistyczną. Logistyka stała się dla współczesnych menedżerów tą dziedziną wiedzy, która jako teoria i praktyka działalności umożliwiła poszukiwanie nowych rozwiązań. Kierunki zmian w działalności logistycznej, determinowane są przede wszystkim innowacjami technicznymi jakie wkraczają w nasze codzienne życie. Związane są one bezpośrednio z nowinkami, które zmierzają do poprawy i efektywniejszego funkcjonowania firmy we wszystkich jej obszarach, w tym również w obszarze działalności logistycznej. Logistyka stała się niezbędną wiedzą menedżerską, która kształtuje architekturę procesów w przedsiębiorstwie.

Koszty logistyki w przedsiębiorstwach rolnych

Przedsiębiorstwa rolne działające na wolnym rynku, tak jak przedsiębiorstwa innych branż, źródeł przewagi konkurencyjnej i wyższych zysków powinny poszukiwać na kilku frontach. Jedną z dróg może być wyróżnianie siebie w oczach klientów na tle konkurentów, na przykład poprzez dywersyfikację własnej oferty. Drugą z dróg, która wydaje się bardziej wskazana dla przedsiębiorstw rolnych, biorąc pod uwagę fakt istnienia nadprodukcji żywności oraz limitów produkcji, jest permanentne poszukiwanie możliwości obniżenia kosztów swojej działalności. Jednym ze sposobów wdrożenia w życie drugiej drogi jest wprowadzenie do sfery zarządzania przedsiębiorstwem koncepcji logistyki, która najogólniej rzecz ujmując koncentruje się na optymalizowaniu przepływów materiałowo informacyjnych wewnątrz przedsiębiorstwa jak i w całym łańcuchu dostaw [Christopher 2000, Blaik 2001]. Biorąc pod uwagę powyższe, kluczowym staje się zagadnienie kosztów logistyki, a w szczególności kompleksowe ich ujęcie.

Transport i logistyka narodową specjalnością Polski?

Kondycja polskiego transportu i logistyki
Duża wrażliwość transportu i logistyki na spadek koniunktury gospodarczej spowodowała wyraźne pogorszenie sytuacji tych sektorów gospodarki w okresie spowolnienia gospodarczego w Polsce. Po rekordowym 2008 roku, kiedy to przychody ze sprzedaży usług transportowych i logistycznych, dotyczących zarówno ładunków jak i pasażerów, we wszystkich jednostkach transportu przekroczyły wartość 132 mld zł, w 2009 roku nastąpił spadek przychodów o 8% do poziomu 121,5 mld zł. Spodziewany poziom przychodów za 2010 rok będzie ciągle niższy, niż w 2008 roku i nie powinien przekroczyć poziomu 130 mld zł. Oznacza to jednak, że logistyka generuje przeszło 10,5% produktu krajowego brutto i jej udział w PKB przejawia tendencję rosnącą.

Subskrybuj to źródło RSS