WIEDZA

Ważnym zagadnieniem dla codziennego funkcjonowania gospodarstwa domowego jest sposób pozbywania się zbędnej materii - odpadów komunalnych. Znajduje się w nich frakcja ulegająca szybkiemu rozkładowi i z tego względu można zaliczyć je do FMCG. Do tej grupy materii, która powinna być szybko usuwana, należy zaliczyć: odpadki kuchenne organiczne: roślinne i zwierzęce, a przypadku zabudowy jedno- czy dwurodzinnej, także odpady zielone ogrodowe (na przykład ścięta trawa, liście, owoce nie nadające się do spożycia). Należy podkreślić, że w przypadku wywozu raz na dwa tygodnie, w okresach ciepłej pogody ma miejsce rozkład wymienionych odpadów w pojemnikach. W wielu przypadkach nie można zwiększyć częstotliwości wywozu z powodu kosztów transportu. Przeprowadzone na początku XXI wieku w Polsce badania wykazały, że wśród wydatków na usługi związane z ochroną środowiska, 66,9% stanowiły opłaty za usuwanie odpadów płynnych, a 33,1% za usuwanie komunalnych odpadów stałych. Sposobem na przyszłe zmniejszenie kosztów wywozu i przetwarzania zbędnej w gospodarstwach domowych materii może być wprowadzenie zbiórki zbędnych w gospodarstwach domowych odpadów w dwóch pojemnikach - suchym i mokrym. Należy także wprowadzić inne rozwiązania, które umożliwią częstsze pozbywanie się z gospodarstw domowych odpadów ulegających szybkiemu rozkładowi. Warto podkreślić, że przyjęte przez Polskę międzynarodowe akty prawne zakazują składowania odpadów ulegających biodegradacji. Do 2010 roku należy ograniczyć deponowanie ich o 25% w stosunku do 1995 roku.

Referat został zaprezentowany na Międzynarodowej Konferencji Logistycznej "Logistics 2002 - Elastyczne łańcuchy dostaw - koncepcje, doświadczenia, wyzwania". Poznań 14-15 maja 2002 r.

Blisko 90% wszystkich produktów wytwarzanych w świecie wymaga stosowania opakowań. Ich powiązania z nowoczesną techniką i organizacją obrotu, wpływ na wykorzystanie pojemności magazynów i środków transportu oraz zabezpieczenie jakości produktów każą zwracać na nie szczególną uwagę.

Lata 90. ubiegłego stulecia zapoczątkowały dynamiczny rozwój technologii informatycznych, przejawiający się między innymi zwiększeniem mocy obliczeniowej komputerów, pojemności nośników pamięci elektronicznej czy przepustowości sieci teletransmisyjnych. Dużo lepsze parametry sprzętu komputerowego dawały większe możliwości twórcom oprogramowania. Powstające aplikacje stawały się coraz dojrzalsze funkcjonalnie, dając użytkownikom niespotykane dotąd możliwości, ale i bardziej wymagające w stosunku do wykorzystywanych zasobów. Spirala rozwoju została nakręcona, włączając do wyścigu coraz nowsze rozwiązania, urzeczywistniające wizję "globalnej wioski" i wpisujące się w obraz ery informacji, jaki rysuje się dla XXI w. Wspomniane aplikacje, czyli konkretne rozwiązania teleinformatyczne, wspomagają różne sfery życia człowieka, tworząc z nich "e-obszary" (e-administracja, e-gospodarka, e-zdrowie, e-turystyka, itp.), w których podstawową rolę odgrywają procesy komunikacyjne, a wartością samą w sobie staje się informacja. E-rozwiązania przenoszą ich użytkowników (ludzi, podmioty gospodarcze, instytucje, jednostki administracji rządowej i samorządowej, itd.) na poziom e-relacji (C2C, B2B, B2C, G2B, A2B, G2G), tworząc coraz gęstszą sieć układu informacyjnego oraz nową jakość współpracy.