WIEDZA

Niewątpliwe zalety konteneryzacji sprawiły, że przeżywa dziś ona swój prawdziwy rozkwit. Dynamika wzrostu przewozów kontenerowych jest imponująca. Tylko w 2006 roku przewieziono 139,3 mln TEU, o 174% więcej, niż w roku 1996.
Rozwój konteneryzacji przyczynił się z jednej strony do ograniczenia wielu szkód ładunkowych, z drugiej jednak stał się źródłem nieznanych dotychczas ryzyk.
Spośród ponad 21 mln TEU dostępnych na świecie, aż 19 mln wykorzystywanych jest w transporcie morskim. Potencjalnie każdy z kontenerów może zostać użyty niezgodnie ze swoim przeznaczeniem. Ostatnio coraz częściej zwraca się uwagę na kwestie bezpieczeństwa w łańcuchach dostaw i możliwości użycia kontenerów w atakach terrorystycznych oraz do przemytu na przykład broni masowego rażenia. Kontenery i statki je przewożące mogą stać się nie tyle celem ataku, co środkiem do jego przeprowadzenia. Również ubezpieczyciele dopatrują się wzrostu ryzyka ubezpieczeniowego w dynamicznym rozwoju konteneryzacji i powiązanej z tym koncentracji masy ładunkowej na terminalach i statkach.

Audyt logistyczny jest narzędziem regularnej i systematycznej weryfikacji działalności logistycznej w kategoriach kosztów. Koszty logistyczne stanowią nierzadko nawet 40 - 60% udziału całkowitych kosztów wytworzenia produktu. Prawidłowe zdefiniowanie, a następnie pomiar całkowitych kosztów logistycznych, otwiera drogę do praktycznych zastosowań rachunku efektywności systemów wsparcia logistycznego oraz optymalizacyjnego rachunku trade off procesów logistycznych.

Porty morskie jako ośrodki lokalizacji centrów logistycznych
Porty morskie, z racji swych funkcji gospodarczych i charakteru działalności oraz atrakcyjnego usytuowania, zawsze były dogodnym miejscem dla lokalizacji magazynów i składów (w tym wolnocłowych, domów składowych i magazynów celnych, stref wolnocłowych i tranzytowych, a także centrów dystrybucyjnych). Na ich terenie lub w bliskim sąsiedztwie tworzono również w minionych kilku dekadach klastry - głównie o profilu zbliżonym do funkcjonujących tam przemysłów morskich. W ostatnich latach, dzięki między innymi rozwojowi klastrów, stały się one również atrakcyjnymi ośrodkami lokalizacji centrów dystrybucyjno-logistycznych, centrów logistycznych (CL) i distriparków. Spełniały one bowiem większość z kryteriów leżących u podstaw lokalizacji tego typu obiektów, niezbędnych do rozwoju transportu intermodalnego oraz logistycznych koncepcji zarządzania łańcuchami dostaw w skali globalnej. Globalizacja uruchomiła ponadto samoistny mechanizm rosnącego zapotrzebowania na centra logistyczne, wskazując w naturalny niejako sposób - z racji ponad 90% udziału transportu morskiego w realizacji handlu światowego - na porty morskie, jako idealne wręcz miejsca ich lokalizacji. Proces rozwoju centrów transportowo-logistycznych w sposób schematyczny przedstawiono na rysunku 1.

Obecnie w Europie badanych jest kilka rozwiązań, ukierunkowanych na podniesienie zdolności przewozowych, głównie przy wykorzystaniu użytkowanych już rodzajów pojazdów. Do najważniejszych można zaliczyć:

Ważnym zagadnieniem dla codziennego funkcjonowania gospodarstwa domowego jest sposób pozbywania się zbędnej materii - odpadów komunalnych. Znajduje się w nich frakcja ulegająca szybkiemu rozkładowi i z tego względu można zaliczyć je do FMCG. Do tej grupy materii, która powinna być szybko usuwana, należy zaliczyć: odpadki kuchenne organiczne: roślinne i zwierzęce, a przypadku zabudowy jedno- czy dwurodzinnej, także odpady zielone ogrodowe (na przykład ścięta trawa, liście, owoce nie nadające się do spożycia). Należy podkreślić, że w przypadku wywozu raz na dwa tygodnie, w okresach ciepłej pogody ma miejsce rozkład wymienionych odpadów w pojemnikach. W wielu przypadkach nie można zwiększyć częstotliwości wywozu z powodu kosztów transportu. Przeprowadzone na początku XXI wieku w Polsce badania wykazały, że wśród wydatków na usługi związane z ochroną środowiska, 66,9% stanowiły opłaty za usuwanie odpadów płynnych, a 33,1% za usuwanie komunalnych odpadów stałych. Sposobem na przyszłe zmniejszenie kosztów wywozu i przetwarzania zbędnej w gospodarstwach domowych materii może być wprowadzenie zbiórki zbędnych w gospodarstwach domowych odpadów w dwóch pojemnikach - suchym i mokrym. Należy także wprowadzić inne rozwiązania, które umożliwią częstsze pozbywanie się z gospodarstw domowych odpadów ulegających szybkiemu rozkładowi. Warto podkreślić, że przyjęte przez Polskę międzynarodowe akty prawne zakazują składowania odpadów ulegających biodegradacji. Do 2010 roku należy ograniczyć deponowanie ich o 25% w stosunku do 1995 roku.