Wyzwania dla operatorów logistycznych w obszarze logistyki społecznej

Sygnały pochodzące z rynku, zgłaszające popyt na nowe usługi zmuszają tradycyjne podmioty do ciągłego rozszerzania oferty usługowej i zmiany podejścia do kontaktów z klientami. Dzisiejszy klient poszukuje usługodawcy logistycznego, który, po pierwsze - charakteryzuje się szerokim zakresem usług, poczynając od świadczenia prostych tzw. tradycyjnych usług logistycznych aż po kompleksowe, złożone usługi logistyczne; po drugie - posiada kompetencje i umiejętności ich świadczenia. W konsekwencji prowadzi to do ewolucji firm świadczących proste usługi logistyczne w kierunku wyspecjalizowanych firm określanych mianem operatorów logistycznych (typu 3PL lub 4PL). Autorka definiuje operatora logistycznego (3PL) jako wyspecjalizowane przedsiębiorstwo, które powstało zazwyczaj w wyniku transformacji firm świadczących proste usługi logistyczne (transportowe, spedycyjne lub magazynowe), i którego działalność skupia się na zaspokojeniu potrzeb logistycznych wyselekcjonowanej grupy klientów. Operator logistyczny postrzegany jest jako wysoko wyspecjalizowany organizator procesów logistycznych (zgodnie z zasadą 7W), który zapewnia klientom kompleksową obsługę logistyczną.

Zgodnie z przyjętą definicją można stwierdzić, że istota działania operatora logistycznego polega na realizacji szeroko rozumianych funkcji logistycznych w zakresie przewozu i jego organizacji, magazynowania i rozporządzania towarem w imieniu klienta, oraz działaniami przynoszącymi wartość dodaną, na przykład konfekcjonowanie. Na rysunku 1 zaprezentowano główne atrybuty funkcjonowania operatora logistycznego. Zakres usług i oferta usługowa jest konsekwencją posiadanego potencjału logistycznego oraz wiedzy i doświadczenia w świadczeniu usług. Na tej podstawie można stwierdzić (przyjąć, uznać), że podstawą działalności operatorów logistycznych są posiadane zasoby materialne i niematerialne. Zasoby materialne to wszelkie dostępne aktywa, między innymi grunty i wybudowane na nich magazyny, sortownie, własna lub dzierżawiona flota pojazdów, systemy informatyczne IT głównie w formie "punktowych rozwiązań" przeznaczonych dla konkretnych rodzajów działań logistycznych, na przykład WMS (System Zarządzania Magazynem). Zasoby niematerialne są rozwijane przez przedsiębiorstwo i utożsamiane z reputacją firmy, kapitałem społecznym i intelektualnym czy know-how pracowników. Coraz częściej są postrzegane jako główny element przewagi konkurencyjnej. Dotychczasowe rozważania wskazują, że operatorzy logistyczni w swojej działalności podstawowej ukierunkowani są na działalność typowo biznesową, której celem jest generowanie efektów w postaci wzrostu zysku, wzrostu rentowności czy uplasowania się "krok" przed konkurencją.

Strategie konkurowania
Zróżnicowane atrybuty funkcjonowania operatorów logistycznych wskazują, że operatorzy logistyczni stoją obecnie przed dwoma dylematami związanymi z poszukiwaniem dalszych dróg rozwoju. Z jednej strony mają przed sobą bardzo szybko i prężnie rozwijający się rynek usług logistycznych przynoszący coraz to nowe zadania, nie zapewniając przy tym w krótkim okresie czasu możliwości wzrostu. Z drugiej strony, następujący na rynku przełom wymaga od większości firm poszukiwania nowych koncepcji osiągania i utrzymania konkurencyjności. Dla przedsiębiorstw oznacza to poszukiwanie nowych obszarów działalności, na przykład w obszarze logistyki społecznej, dając równocześnie możliwości wykorzystania szans płynących z tych przemian oraz dokonywania zmian w swoich strategiach konkurencyjnych i podejmowania nowych decyzji strategicznych. Zmiany dokonywane w strategiach konkurencyjnych oraz w podejmowaniu nowych decyzji strategicznych zestawiono w tabeli 1.

Artykuł zawiera 19510 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka