Modele zarządzania łańcuchami transportu intermodalnego
- Stokłosa Józef, Kowalska-Napora Ewa
- Kategoria: Transport i spedycja
W Białej Księdze można przeczytać: transport intermodalny w europejskiej polityce transportowej powinien stanowić zasadniczą alternatywę dla transportu drogowego. Należy dążyć do pełniejszej integracji wszystkich gałęzi transportu uczestniczących w łańcuchach intermodalnych oferując usługę o znacznie większym potencjale przewozowym niż oddzielne gałęzie transportowe, tworząc w ten sposób efektywnie zarządzane wydajne łańcuchy logistyczne. Analogicznie do powyższego problematykę rozwoju transportu w obszarze łańcuchów zintegrowanych i zarządzania nimi rozpatruje I. N. Semenow poprzez wprowadzenie 5 PL.
Biorąc pod uwagę przedstawioną wyżej strategię, można sądzić, że transport intermodalny, zwłaszcza przewozy kolejowo-drogowe, nie powinien napotykać większych problemów w dalszym rozwoju. Jednakże wysokie koszty przewozu ładunków w tym systemie, w porównaniu z transportem drogowym, oraz jakość świadczonych usług, w podstawowej mierze zniechęcają przewoźników do wyboru tego systemu transportowego. Potrzebne są dalsze badania w celu opracowania wydajnych i efektywnych modeli intermodalnych kolejowo-drogowych systemów transportowych eliminujących istniejące obecnie niedostatki.
Klasyfikacja systemów transportu intermodalnego
Zgodnie z przyjętą w 1991 roku terminologią dotyczącą szeroko pojętego systemu transportu intermodalnego w zależności od zastosowanej intermodalnej jednostki ładunkowej przewozy transportem intermodalnym klasyfikuje się na dwa rodzaje:
- transport intermodalny nietowarzyszący (niekonwojowany) - przewóz kontenerów, naczep drogowych, nadwozi wymiennych i pojemników ACTS, w systemie przeładunków pionowych i poziomych,
- transport intermodalny towarzyszący (konwojowany) - przewóz pojazdów ciężarowych (samochodów z przyczepami, ciągników siodłowych) na specjalnych platformach kolejowych w systemie przeładunków poziomych. W tym systemie kierowca pojazdu, w czasie transportu koleją, przebywa w wagonie kuszetce znajdującym się w składzie pociągu tuż za lokomotywą.
Rozwój systemów transportu intermodalnego na przestrzeni ostatnich 30 lat prowadził w kierunku stopniowej integracji uczestników łańcucha. Począwszy od systemu rozproszonego, w którym każdy z uczestników zarządzał oddzielnym ogniwem łańcucha, z czasem niektórzy uczestnicy łańcucha zaczęli przejmować zarządzanie większą liczbą ogniw tworzących łańcuch transportu intermodalnego. Powstało w literaturze przedmiotu pojęcie operator transportu intermodalnego.
Artykuł zawiera 18 200 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka